Beauty in Simplicity

Chapter 5

Shanie's POV

"Shanie!" Tiningnan ko kung sino ang tumawag sa pangalan ko. It was Kurt. He is now standing tall infront of me. Nasa harap ako ng pintuan ng library at hinihintay si Chelsea na dumating para sa aking interview.

"Hi Kurt. Anong kailangan mo?" Tinitigan ko siya ng mahinhin.

"Ikaw..."

"Huh?" I asked, confused of what he said.

"Wala. Sabi ko 'Hi'."

"Ah. Hello!" Magana kong pagbati sa kanya na ikinangiti niya naman.

Pumunta siya sa gilid ko at sinandal sa pader ang kanyang likod. Even though we're friends at facebook, hindi naman kami close sa personal so i kinda feel awkward.

I cleared my throat and asked "Bakit ka pala nandito?"

He faced me. "For my interview." He said with a husky voice that eventually got my interest.

"Iinterbyuhin ka rin? Tungkol saan?" Kuryoso kong tinanong iyon.

"They want to know what's my first impression when I came to this school."

"Is that even necessary?"

He chuckled. "I think so."

I stared at him analysing his face. From his hair that looks so soft, his thick eyebrows, those beautiful brown eyes, perfectly pointed nose and his kissable red lips-

"Hey guys! Sorry to keep you waiting." Chelsea's voice brought me back to reality.

I blinked twice then I blushed when I realized that I was adoring his looks too much.

Tumingin ako kay Chelsea at ngumiti.

"Ah... okay lang."

Chelsea smiled back then she nodded.

"Okay." kinuha niya ang susi sa bulsa niya at binuksan ang pintuan. "Pasok tayo." She said as she step her foot inside the Lib.

"Palagi bang nasa kanya ang susi ng Library?" Biglaang tanong sa akin ni Kurt habang pumapasok kami.

I looked at him and shrugged my shoulders. Hindi ko rin kasi alam ang sagot dahil hindi naman kami masyadong close ni Chelsea.

Umupo kami sa upuan ng mesang malapit lang sa pintuang pinasukan namin.

"Kami lang ba ang iinterbyuhin mo?" Tanong ni Kurt kay Chelsea na ngayon ay hinahanda ang kanyang papel at ballpen para paglagyan ng mga sagot namin.

"Oo, sa ngayon."

"Ikaw lang ba ang magiinterview sa amin?" Kurt asked again with his arms crossed.

"Oo."

"Kaunti lang ba ang mga itatanong mo? Magkasabay mo ba kaming iinterbyuhi" Patuloy parin ang pagtatanong ni Kurt kay Chels. Uy, ang cute. Chels... what a good nickname!

"Hindi naman- teka... kayo ba ang magiinterview o ako? Dapat ako ang magtatanong hindi ikaw." Sabi niya na nakataas ang kilay. Halatang iritado sa mgaatanungan ni Kurt.

"Sabi ko nga tatahimik nako." He said, raising both hands in the air, surrendering with his lips smirking. I chuckled thinking that Kurt can managed to be a man of humor.

Ako ang unang ininterview ni Chelsea bago si Kurt. Habang iniinterbyu ako ni Chelsea, ramdam ko ang mga titig ni Kurt sa akin. Pag tumingin naman ako, iniiwas niya ang kanyang mukha. Anong meron?

Pagkatapos ng interview namin, lumabas kami sa Lib at nagdesisyong umuwi na. Palabas na ako sa gate ng may naramdaman akong humawak ng kamay ko.

I turned around and saw Kurt.

"Hi Shanie." Sabi niya sabay bitiw ng aking kamay.

"May kailangan ka?"

"Uhmm... gutom kaba?" Tanong niya sabay pasok ng mga kamay sa bulsa ng pants niya.

"Well kinda but I'm fine. Why?"

"Libre kita, gusto mo?" Wow! Libre! Pero... nakakahiya naman.

"Sigurado ka?"

"Oo naman." He said with a smile.

I looked away and started to think. Hindi pa naman gumagabi, wala namang pasok bukas at wala rin naman akong gagawin sa bahay.

"Okay sige!" I smiled as I answered him.

Nabigla ako nang hinawakan niya ang kamay ko at hinatak ako papunta sa tinderang nagtitinda ng siomai na nasa plaza lang at malapit sa school namin.

"Okay lang ba sayo kung siomai ang kakainin natin? O may iba kang gustong kainin?"

"Hmm... ayos na saakin ang siomai." That's true though.

"Sure?"

Tumango ako sa kanya bilang sagot.

Tig-a-anim na siomai ang binili niya para sa amin at bumili rin kami ng shake tapos umupo kami sa bench malapit sa statue ng plaza. Hindi ko alam kung ano ang pangalan ng tao na statue at ayaw ko namang alamin.

"Uhm... maitanong ko lang, bakit Kurt Lac lang ang pangalan mo sa Facebook?" Tanong ko habang kinakain ang siomai.

He chuckled as he turned his gaze on me. "To make it look cool..."

"It didn't look 'cool' to me though."

"Really?"

I laughed and nodded at him. Bakit niya naisip na cool yon?

"Kung papalitan ko ang pangalan ko sa account ko, ano ang magandang pangalan?" Tanong niya na hindi inaalis ang tingin sa akin.

"Hmm... para sa akin, yung Kurt Sigmund nalang o kaya pwede ring complete name mo." I suggested

He slurped his shake then gave me a nod.

Naging tahimik na ang pagkain namin nanbg mag ring ang phone ko. It was kuya who's calling me.

"Kuya?"

"Shanie nasaan kana? Hindi paba tapos ang interview mo?" Tanong niya mula sa kabilang linya.

"Tapos na po pero kumakain ako ngayon ng merienda sa plaza."

"Ganun ba? May kasama kaba diyan?"

Tiningnan ko ang bench kung nasan si Kurt at nakita kong inuubos na niya ang siomai niya.

"Oo, kasama ko ang kaibigan ko."

"O sige. Wag kang magtagal diyan ha pagkatapos niyong kumain, umuwi kana agad at pagabi na."

"Opo Kuya." Sabi ko't nakatingin parin kay Kurt.

"Sige mag ingat ka pauwi ha?"

"Opo!" I answered then ended the call.

Bumalik ako sa bench na inuupuan ni Kurt at naupo.

"Sino yung tumawag?" Tanong nito pagkaupo ko sa bench.

"Kuya ko."

"Pinapauwi kana ba?" He looks kinda disappointed but I decided to just ignore the fact that I noticed it.

Tumango ako at pinagpatuloy na ang pagkain. Pagkatapos naming kumain tumayo na kami para umuwi. Hinatid ako ni Kurt sa sakayan ng trysikol at pagkarating namin don ay nagpasalamat ako sa kanya at nagpaalam na.

"Mag-ingat ka ha." Sabi nito nang nakasakay nako sa traysikel.

"Ikaw din." Tumango siya bilang sagot at lumakad na palayo. Pinanood ko siyang lumakad hanggang sa hindi ko na siya makita dahil nakalayo na ito.

I smiled at the thought that I had fun being with him.

Pagkauwi ko ng bahay, pumunta agad ako sa kwarto ko at nagpahinga. Binuhay ko ang cellphone ko at nag-open ng facebook account ko. A notification of messenger appeared. A message from- Kurt Sigmund?

Did he-

I opened the message and red

: As you suggested.