The Unbreakable Spell (JAILENE)

Kidnap for Real?

Shar POV

The sunglight from the open window of our room welcome me a happy morning.

Happy? well, kasi naman kahit nag-aalalangan ako sa mga kinikilos at sinasabi ni Jai sa akin this past few day ay nasisiyahan ang aking puso dahil sa mga magagandang memories namin dito sa Korea pero there is still loneliness in me cause any hour from now ay babalik na kami into reality.

Suddenly, a sign of frustration in my face is form. Ewan ko ba dahil ba uuwi na kami at di na kami muli magkakasama dito sa korea or dahil mamimiss ko ang magandang bansa ng Korea? I wish that we will stay longer here but hey reality knocks in my stupid mind that all things happen here in Korea was once a dream.

I trace my sight around the room.

Asan si jai? Hmm... baka nasa CR na naman.

Naglipit ko na lamang ang aking mga gamit. 10 am in the morning ang aming flight back to Manila.

" okay all is ready na. Lets welcome back our self to MANILA baby" excited na tugon ni PS.

" Manila here we come!" Sabay sabay na sigawan ng ibang representative.

Ako, heto hindi maintindihan ang nararamdaman. Tila kinakabahan ako. Napatingin naman ako sa gawi ni Jai. Simula kagabi di na nya ako kinausap ng wala akong naisagot sa sinabi nya. Aist, tuluyan na ngang hanggang Korea na lamang iyong mga sweet memories dito.

Nag iwas naman ako ng tingin ng biglang napatingin sya sa gawi ko. He shows his smile to me. I didn't smile back and focus my eyes to PS. Nagcheck in na kami. This time hindi na kami magkatabi ni Jai. He is with PS on our back and im with celine. After many hours, nakarating na rin kami sa Manila.

" Shar, hatid na kita!" Patakbong habol ni Jai sa akin. Naiilang pa rin ako pag malapit sya sa akin.

" ahh... wag na! magcommute na ako..uie akin na nga yan Aquino!" Angal ko ng again ni Jai ang mga bagahe ko. Tuloy tuloy sya sa paglalakad at ako naman ay sinusundan sya. Binilisan ko ang paglalakad para maabutan sya at hinarangan ang kanyang dadaanan.

" Akin na yan sabi eh!" Pilit ko naman inaagaw ang bagahe sa kanya. Tssk.. ayaw magpatalo eh. Heto na naman sya sa pangungulit sa akin.

Bigla nyang inilagay ang bagahe ko sa likuran nya. Hinawakan nya ang dalawa kong kamay at pinayakap ito sa bewang nya. Namilog ako dahil sa kanyang ginawa. Nagyayakapan kami sa gitna ng maraming tao. May iba akong naririnig na bulung bulungan sa paligid. Shemay,feeling ko ang pula ko. Kalokohan talaga nitong si Jai.

" ehem...  Jai at Shar?" Isang pamilyar na boses ng babae ang naging dahilan para bumitaw kami sa pagyayakapan. Doon ako nanigas na makita kung sino ang babae. Si ella ay nakatutok ng sobrang sama sa akin. Galit ang nakikita ko sa mata nya. Samantalang si Francis naman ay nakatitig lang sa amin na walang emotion.

" ahmm... Hi?" Wala sa sarili kong bati sa kanila.