თავი 15
Now,,პენსილვანია" ქალაქი სადაც დავიბადე, სადაც 5 წელია არ ვყოფილვარ.
რაც ჰარის ,,გამოვექეცი" ფეხებმა თავისით მიმიყვანა ავტოსადგომზე, არ ვიცი რატომ მივდივარ იმ ქალაქში რომელმაც ტკივილი მომაყენა, ქალაქი სადაც დავიბადე და გავიზარდე.
რამდენიმე საათიანი მგზავრიბის შემდეგ ავტობუსი ავტოსადგიმზე გაჩერდა მეც ჩამოვედი ნივთები არ მქონდა ასე რომ თავისუფლად ჩამოვედი, ბარგის ასაღებად რიგში დგომა არ მომიწია. კიდევ ჯარგი რომ ტაძქები მთელი ღამით მუშაობენ, თორემ აქედან ვერ წავიდოდი.
ტაქსი გავაჩერე და ჩემი სახლის მისამართი ვუთხარი. გზა გადატვირთული არ იყო ასე რომ მალე მივედი. მძღოლს ფული გადავუხადე და მანქანიდან გადმოვედი. ჩემი სახლის წინ ვდგავარ.ვიხსენებ ჩემი და ჩემი ძმის ბავშობის მოგონებებს.
,,გასაღები არ მაქვს" გონებაში მოულოდნელად ამ აზრმა გამიელვა. ,, ეხლა რა ვქნა?" რამდენიმე წუთიანი ფიქრის შემდეგ გამახსენდა რომ დედა სახლის გასაღებს ყვავილის ქოთანში ინახავდა, თუ გამიმართლებს ისევ აქ იქნება. გასაღები მართლაც აქ იყო მეც საკეტს მოვარგე და სახლში შევედი. ჩემდა გასაოცრად სახლი მოწესრიგებული იყო, ,,ნეტა ვინ ალაგებს" მაშინვე ჩემს ძველ ოთახში შევედი რათა ეს კაბა გამეხადა.
ჩემს ძველ უჯრაში კაბა მოვძებნე და ჩავიცვი
DU LIEST GERADE
Everything Has Changed
Romantikრამდენი ღამე სჭირდება ვარსკვლავის დათვლას? იმდენი დრო დამჭირდება ყველაფრის დავიწყებას, ანუ უსასრულობა, ვარსკვლავებს ხომ ვერ დაითვლი. ჩემი არაა.