Chasing Autumn

CHAPTER 28: SIXTH WISH

WINTER'S POV

Habang nagluluto yung dalawa sa loob ng kusina ay dumiretso naman kami ni Kuya Forrest sa likod bahay at dun na lang muna tumambay at habang tumatambay dun at ini-enjoy yung sariwang hangin ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniya at magtaka ng very very light lang naman

Like...I was really shocked last night nang malaman ko yung tungkol sa kaniya. Hindi ko talaga alam na may Kuya silang dalawa...I thought si Summer at Autumn lang

"May gusto ka bang itanong sa'kin?" tanong ni kuya Forrest at bumalik naman ako sa realidad matapos niyang itanong yun

"H-huh?" tanong ko dahil sa sinabi niya "Kanina ka pa nakatingin sa'kin na para bang may gusto kang itanong...So ask away" Sabi niya at bahagya naman akong natawa dahil sa hiya

"Ahm, hindi po kasi ni Autumn nabanggit na may kuya siya pati na rin si Summer, kaya medyo nagulat po ako kagabi nung malaman kong kuya ka nila" sabi ko at natawa naman siya

"Anong nakakatawa dun? Hindi ba dapat nasasaktan ka?" tanong ko "No, why would I be hurt?" Sabi niya habang nakangiti

"Kasi—I mean hindi ko alam kung ako lang ang gulat na mayroon silang kuya-"

"No" pagputol niya sa'kin "Lahat, hindi alam na may kuya sila"

"What?! As in LAHAT?!" tumango naman siya dun "Lahat ng mga tao na nakapaligid kena Autumn at Summer...hindi alam na may kuya sila?" tanong ko at muli siyang tumango

"Dude! That's fucked up!" singhal ko at nagtaka naman ako ng makita ang gulat sa mukha niya

"What?" tanong ko "you cussed" Sabi niya at tumango naman ako

"Yeah I cussed...So what?" Sabi ko at natawa naman siya

"How does it feel...You know, na walang nakakaalam tungkol sayo?" tanong ko

"Hmmm, it's like having my fucking freedom" Sabi niya at hindi ko naman mapigilang malungkot

"Why are you being sad all of a sudden?" tanong niya

"I feel bad for you" Sabi ko "don't be" Sabi niya at inipit ang ilang hibla nang buhok ko sa likod ng tenga ko

"It's good that no one knows me as an actually Count or as a Velez..." Sabi niya "Kaya ba si Autumn ang susunod na mamamahala kasi...you want your freedom?" tanong ko at tumango naman siya

"Yeah...you got it right" Sabi niya

"I'm a marquess...I will soon take over the throne, would people judge me if they didn't agree on the decision I made?" tanong ko sa kaniya

"You just have to make good decisions and choices then, yun lang ang choice mo dito" Sabi niya "you need to be fucking hurt for them to be fucking happy" dagdag niya at hindi ko naman mapigilan isipin kung anong pinag-dadaanan niya

"Are you sure na yung lang talaga ang dahilan?" tanong ko "Baka kasi meron pa?" napatingin naman ito sa'kin

"Handa akong making, Kuya Forrest. Handa akong pakinggan ka" sabi ko at akmang magsasalita na ito

"Hey!" napatingin naman kaming parehas kay Autumn na nakadungaw sa may pintuan "Winter, kuya pasok na sa loob. Masyado nang mainit dito sa labas" Sabi nito bago pumasok ulit sa loob

"Halika na" Sabi ni Kuya Forrest at tinulungan akong tumayo bago kami sabay na pumasok sa loob ng bahay

"I'm so glad na naging totoo na si Autumn sa sarili niya" Sabi ni Kuya Forrest ng makaupo kami sa sofa

"Huh?" tanong ko "Three years ago...tuwing nasa bahay kasi kami, si Autumn lagi ko siyang nakikita na patago ngumiti" panimula nito

"Tsaka alam mo ba uuwi yan ng bahay may dala-dalang baonan tapos tuwing susubukan kong kainin o kumuha man lang ng kaunting piraso, nagagalit siya" napangiti naman ako sa kuwento nito