The Androgynous Tale

CHAPTER 23

KINABUKASAN

I decided to drop by sa pinakamalapit na clinic outside the school. Gusto ko lang ipacheck yung galos ko since ilang araw na rin naman 'to at umiinom din ako ng pain relievers na nireseta sa akin ni Nurse Gail.

FOVIA CLINIC

Parang nakakatakot naman pumasok sa clinic nato. Fovia talaga? Nevertheless, I decided to enter. Sobrang linis sa loob and everything was organized. Minimal color lang ang paint. Doctor nga may-ari nito.

"Good morning Sir, welcome to Fovia Clinic, how may I serve you?" - bati sa akin ng babaeng nasa front desk. She's wearing her nurse outfit.

"Uhh gusto ko lang sana magpaconsult about sa injury ko, is the Doctor around?" - pag-iinquire ko in my male voice while looking around.

"Okay Sir please wait for a moment. Maupo muna kayo sa waiting area may chinicheck-up lang si Doc. I'll give him a call" - tumango naman ako sa sinabi ng nurse at umupo na nga sa waiting area.

Kinalikot ko muna ang account ko to check for my social media accounts. Kagabi ko pa gustong tawagan si Zyrell pero pinigilan ko ang sarili ko. Wala syang social media, ang boring talaga ng taong yun.

"Sir, pwede na daw po kayong pumasok" - I replied 'Okay' at pumasok na sa sinasabi nyang room. Nagkasalubong kami ng palabas pa lang na pasyente.

"Come in" - Pinihit ko na ang doorknob and this was unexpected.

Nakita ko ang isang matangkad na lalaki on his Doctor uniform. I think he's in his early 30's. Of all the doctors, sya lang ang nakita kong may mahabang buhok and it's white. He tied it in a low and loose ponytail. He's young looking too and nakaeyeglasses sya with black frame.

I don't know but ang lakas ng appeal ng isang 'to. Lakas maka-anime. Lumapit ako sa swivel chair sa harap ng upuan nya. Nakita ko yung nakalagay na pangalan sa desk nya.

Hemo Fovia

Like what? Fear of blood?  And he's a doctor, ironic.

"So what do we have here?" - umupo ako sa harap nya.

"Gusto ko lang po ipacheck yung injury ko na nakuha ko sa basketball game mga 4 days ago. Hindi naman daw ganun kalala sabi ng nurse but I'm wondering if pwede na bang tanggalin 'tong cast ko?" - inayos nya muna ang eyeglasses nya at lumapit sa harapan ko.

" Take your shirt off"- I gasped when he said that. I wasn't ready for this.

"What's the problem?" - napansin nya yata ang pagbabago ng expression ko. Hindi naman siguro sya magugulat, baka naman aakalain nya lang na tomboy ako kaya sige nalang.

I took my T-shirt off. Good thing may bandage ako sa mga bundok ko kaya di nya yun makikita. He didn't looked surprised at all. He checked me up like how a professional should be acting.

Tinanggal nya ang shoulder spica ko and asked my to move my arms kasama ang mga kamay ko. Masakit sa una pero nawala rin naman kalaunan nang inikot ko.

"Namamaga pa ang balikat mo. But wearing this spica is not necessary. Lalagyan ko lang ng konting bandage yung maselan na part yan  protection and reresetahan nalang kita ng gamot. You will be okay" - he slid his hands on the pocket of his uniform saka kumuha ng pangreseta. Bingigay nya yun sa akin then he started patching my bruises.

Matapos nya akong gamutin ay nagbayad na ako saka bumili na ng gamot sa botika. I went home afterwards.

This is much convenient para sa date namin mamaya ni Sygan. Speaking of, kailangan ko na pala magprepare.