My Detrimental Lover

Chapter 1

RITA'S POV

"Miss! Miss, gising na po." mahinang yugyog sakin ni Gina, ang personal maid ko.

Nagmulat ako at umupo. Napabuntong-hininga ko at muling napatingin sa kabuuan nitong kwartong kinalalagakan ko ngayon. Akala ko makakatakas na ko kagabi, pero nahuli pa rin nila ko! Hindi ko akalaing mas marami pala ang mga bantay sa labas!! Bwisit na lalaking yun!!

"Halika na po kayo, Miss. Naka-ready na po yung breakfast niyo." magalang niyang sabi kaya napatingin ako sa mesa dito sa kwarto ko. May mga nakahanda na ngang pagkain don.

"Wala akong gana. Umalis ka na." cold kong utos sa kaniya.

"Pero Miss, magagalit na naman po sa inyo si sir kapag hindi po kayo kumain." magalang niyang sabi.

"I don't care! Umalis ka na!! Hindi ko kakainin ang mga yan!!" sigaw ko sa kaniya at humiga uli.

"Pero Miss..."

Narinig ko ang marahas na pagbukas ng pinto at mabilis na paglapit nang hayop na lalaking yun sakin.

"Breakfast is the most important meal of the day. Bumangon ka na diyan at kumain!" mariin niyang sabi at tinanggal ang kumot ko.

Ken Steven Chan. Ang pinakamasamang lalaking nakilala ko buong buhay ko. Ang taong nagkulong sakin sa malaking bahay na to!!

"Sinabi ngang hindi ako kakain! Ipatanggal mo na ang mga pagkaing yan dito!!" sigaw ko nung makaupo ako sa kama.

"Eat!" matigas niyang utos sakin. "Or else, you will not get any food this week!" banta niya.

Tsss... wala akong pakialam sa banta niya. Hindi ako natatakot sa kaniya!

"Go!" matigas ko ring sabi. "Mas gugustuhin ko pang mamatay sa gutom kesa ang magstay pa dito sa impyernong lugar na to at makasama ang isang tulad mong mamamatay tao!!" sigaw ko sa kaniya.

I loathe him! He killed my parents two years ago para makamkam ang kayamanan namin!! Wala siyang utang na loob dahil parents ko ang tumulong sa kaniya! Pinag-aral siya, binigyan ng magandang-buhay, tapos ay gaganituhin niya lang kami?!!

Two years na rin niya kong kinukulong dito sa kwarto sa mansion niya. Hindi ako pwedeng lumabas kung hindi siya ang kasama ko dahil alam niyang tatakas ako. Maraming beses ko nang nagawang tumakas pero lagi niya kong nahahanap. Sobrang lakas ng connection niya dahil sa company namin!

Wala siyang puso!! Hindi ko akalaing nabubuhay pa siya sa kabila ng mga ginawa niya sa pamilya namin!! Hindi pa ba siya nakakarma sa masasamang ginawa niya samin?!! Demonyo siya dahil ni hindi siya tinatablan ng konsensiya sa ginawa niya sa mga magulang ko!!

"I'm loosing my temper, Rita. EAT. YOUR. BREAKFAST!" mariing utos niya.

"Hindi mo ko mapipilit kumain, demonyo ka!! Mas gugustuhin ko pang mamatay sa gutom kesa makasama ka!!" matigas kong sabi.

"Gina, get out of this room!" utos niya bigla.

"Pero sir.." may himig ng pagtutol sa boses niya.