Encatadia:Our Destiny

Kabanata XLIV

Narrator P.O.V.

Nakatulalang nag lalakad si Celestia pabalik sa Pirosia huminto sya at pumunta sa hardin ng Sapiro

~•~•~•~•~•~•~flashback~•~•~•~•~•~•~

Nandito siya ngayon sa hardin ng Sapiro kasama si ni Vish'ka tumatayong ama nya iniwan sya muna dito sapagkat may pag uusapan sila. Habang nag iintay ay may lumipad na paro-paro kaya naman ay napamangha sya sinundan nya ito hanggang sa may nabunggo syang isang bata napaibabaw sya ng makita nya kung sino ito ay isa palang rehav ng sapiro si Rehav Ybarro tumayo sya at tinulungan nya ang rehav na bumangon.

"Agape avi… hindi ko po kayo nakita mahal na rehav" nakayuko nitong sabi hinwakan ng prinsipe ang kanyang baba at itinaas nito ang kanyang mukha.

"Ayos lang Alliyah… masaya akong makita kang muli" nakangiting sabi ni Ybarro.

"Ganon din po ako mahal na rehav" nakangiting sabi ni Celestia hinawakan ni Ybarro ang kanyang kamay.

"Alliyah… alam kong bata pa tayo… ngunit mahal na kita… at alam ko kahit lumipas ang panahon hindi ito mawawala… makalimot man ako alam ko ang puso ko ay hinding hindi ka malilimutan… pangako ko na mamahalin kita habang buhay" nakangiti nitong sabi tumulo naman ang luha ni Celestia kinuha ni Ybarro ang kwintas at isinuot sa kanya. "Yaan ang tanda na nangako ako sayo at mahal kita… pag laki natin pangako papakasalan kita"

"Avisala eshma Ybarro…" nakangiti nitong sabi hinwakan nya ang kwintas. "Pang hahawakan ko lahat ng sinabi mo… kung sakaling mawalan ka ng alaala gagawin ko ang lahat para maalala mo ulit ako… kung sakaling magbago ka iintindihin kita… hanggang ikaw pa ang nilalaman nito… hanggang kaya ko pa… hinding hindi kita susukuan… mahal na mahal kita"

"E corre diu Alliyah…"

"E corre diu Ybarro…"

~•~•~•~•~•end of flashback•~•~•~•~•~

Celestia: paano mo ako nakalimutan? Paano?!

~•~•~•~•~•~•~flashback~•~•~•~•~•~•~

Narito muli si Alliyah sa hardin ng Sapiro dito sya laging pumupunta kapag nalulungkot sya. Umupo sya at pinag masdan ang langit hindi nya mapigilan tumulo ang kanyang luha. Dumating si Ybarro at nakita syang umiiyak kaya naman ay agad nitong nilapitan sya at niyakap.

Ybarro: huwag ka ng umiyak

Niyakap sya pabalik ni Alliyah ngayon nya lang naranasan na may umakap sa kanya tuwing nalulungkot sya.

Ybarro: ngayon lang kitang nakitang umiyak

Kumalas sya sa pagkakayakap tumingin sya kay Ybarro at pinunasan nito ang kanyang luha.

Alliyah: agape avi… kung umiyak ako

Napatawa naman si Ybarroat umiling uling.

Ybarro: ayos lang naman… bakit ka ba umiiyak

Alliyah: pakiramdam ko mag isa ako lagi… hindi kasi ako laging nasasamahan ni Ado Vish'ka lagi syang abala sa mga bagay… wala akong makaramay sa tuwing malungkot ako

Hinawakan ni Ybarro ang kanyang pisnge ngumiti ito sa kanya.

Ybarro: Alliyah… kailanman ay di ka mag iisa… dahil lagi mo akong kasama sa kahit anong pag dadaanan mo… di kita iiwan kahit anong mangyari… hinding hindi kita kakalimutan… lagi kitang mamahalin… pangako iyan… e corre