Encatadia:Our Destiny

Kabanata LII

Narrator P.O.V.

Dali daling lumusong si Ybarro sa kanyang pag lanhoy ay may kakaiba syamg nararamdaman na hindi nya mabatid kung ano. Habang lumalalim ang kanyang pag langoy ay sumasakit ang kanyang ulo hanggang sa hindi na sya makagalaw dahil sa sakit na nadarama para syang nalulunod ngunit hindi sa pag patuloy ng pag sakit ng kanyang ulo ay parang binubuksan nito ang kanyang isip at may mga alaalang pumapasok sa kanyang isipan hindi nya batid kung totoo ba ito o isang halusinasyon lamang.

umunta sa hardin ng Sapiro

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Nandito siya ngayon sa hardin ng Sapiro kasama si ni Vish'ka tumatayong ama nya iniwan sya muna dito sapagkat may pag uusapan sila. Habang nag iintay ay may lumipad na paro-paro kaya naman ay napamangha sya sinundan nya ito hanggang sa may nabunggo syang isang bata napaibabaw sya ng makita nya kung sino ito ay isa palang rehav ng sapiro si Rehav Ybarro tumayo sya at tinulungan nya ang rehav na bumangon.

"Agape avi… hindi ko po kayo nakita mahal na rehav" nakayuko nitong sabi hinwakan ng prinsipe ang kanyang baba at itinaas nito ang kanyang mukha.

"Ayos lang Alliyah… masaya akong makita kang muli" nakangiting sabi ni Ybarro.

"Ganon din po ako mahal na rehav" nakangiting sabi ni Celestia hinawakan ni Ybarro ang kanyang kamay.

"Alliyah… alam kong bata pa tayo… ngunit mahal na kita… at alam ko kahit lumipas ang panahon hindi ito mawawala… makalimot man ako alam ko ang puso ko ay hinding hindi ka malilimutan… pangako ko na mamahalin kita habang buhay" nakangiti nitong sabi tumulo naman ang luha ni Celestia kinuha ni Ybarro ang kwintas at isinuot sa kanya. "Yaan ang tanda na nangako ako sayo at mahal kita… pag laki natin pangako papakasalan kita"

"Avisala eshma Ybarro…" nakangiti nitong sabi hinwakan nya ang kwintas. "Pang hahawakan ko lahat ng sinabi mo… kung sakaling mawalan ka ng alaala gagawin ko ang lahat para maalala mo ulit ako… kung sakaling magbago ka iintindihin kita… hanggang ikaw pa ang nilalaman nito… hanggang kaya ko pa… hinding hindi kita susukuan… mahal na mahal kita"

"E corre diu Alliyah…"

"E corre diu Ybarro…"

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Halos alugin nya na ang kanyang ulo dahil sa sakit na kanyang nadarama dahil an din sa kung anong halusinasyon na pumapasok sa kanyang kaisipan.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Narito muli si Alliyah sa hardin ng Sapiro dito sya laging pumupunta kapag nalulungkot sya. Umupo sya at pinag masdan ang langit hindi nya mapigilan tumulo ang kanyang luha. Dumating si Ybarro at nakita syang umiiyak kaya naman ay agad nitong nilapitan sya at niyakap.

Ybarro: huwag ka ng umiyak

Niyakap sya pabalik ni Alliyah ngayon nya lang naranasan na may umakap sa kanya tuwing nalulungkot sya.

Ybarro: ngayon lang kitang nakitang umiyak

Kumalas sya sa pagkakayakap tumingin sya kay Ybarro at pinunasan nito ang kanyang luha.

Alliyah: agape avi… kung umiyak ako

Napatawa naman si Ybarroat umiling uling.

Ybarro: ayos lang naman… bakit ka ba umiiyak

Alliyah: pakiramdam ko mag isa ako lagi… hindi kasi ako laging nasasamahan ni Ado Vish'ka lagi syang abala sa mga bagay… wala akong makaramay sa tuwing malungkot ako

Hinawakan ni Ybarro ang kanyang pisnge ngumiti ito sa kanya.

Ybarro: Alliyah… kailanman ay di ka mag iisa… dahil lagi mo akong kasama sa kahit anong pag dadaanan mo… di kita iiwan kahit anong mangyari… hinding hindi kita kakalimutan… lagi kitang mamahalin… pangako iyan… e corre

Ngumiti si Alliyah sa kanyang sinabi tumingin si Ybarro sa suot suot nyang kwintas.

Ybarro: masaya ako at suot mo iyang kwintas… alam mo ba kung bakit iyan ang binagay ko sa iyo?

Alliyah: hindi eh ano ba ang ibig sabihin nito?

Ybarro: tuwing gabi ay nag liliwanag iyan… kaya ko binigay sa iyo iyan kasi ikaw ang mag bibigay liwanag sa madilim kong mundo… kaya naman hugis puso… dahil ang pag mamahal mo ang bumubuhay sa akin

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Nawala ang kanyang sakit ng ulo at napapkit sya hanggang sa uting unting pumikit ang kanyang mga mata at nawalan sya ng malay. Nakita sya ni Celestia kaya dali daling lumangoy ito palapit sa kanya inalalayan nya ito at iniahon. Nang makaahon sila ay inihiga nya ito sa mga bato hinaplos nya ang mukha nito. Maya maya ay untung untung dumilat si Ybarro inalalayan nya itong umupo.

Celestia: kamusta pakiramdam mo?

Tumingin si Ybarro sa kanya napalunok naman si Celestia.

Ybarro: paano kita nakalimutan?

Celestia: H-ha?

Ybarro: naalala ko na ang lahat…

Nagulat naman si Celestia at napahawak sa kanyang kwintas hindi sya umimik.

Ybarro: lahat ng tungkol sa nakaraan ko… lahat ng tungkol sa akin… tungkol sa iyo… tubgkol sa ating dalawa… (nag tiim bagang sya) paano ko nakalimutan lahat ng iyon?

Nangilid ang luha ni Celestia hindi nya pa rin magawang umimik.

Ybarro: paano mo natiis lahat? Paano mo nakaya ang lahat?

Hindi na mapigilan ni Celestia na lumuha hinawakan ni Ybarro ang kanyang mukha at pinunasan ang kanyang luha gamit ang hinlalaki nito.

Celestia: d-dahil m-mahal k-kita…

Ngumiti si Ybarro dumampi ang labi nito sa labi ni Celestia.

Ybarro: poltre… kung nakalimutan kita…

Niyakap sya ng mahigpit ni Celestia at niyakap nya din itong pabalik.

Celestia: hindi mo kasalanan iyon kaya ayos lang sa akin…

Ybarro: avisala eshma…

Kumalas si Ybarro sa pag kakayakap hinaplos nya ang mukha ni Celestia unting unti nyang nilapit ang mukha nya dito hanggang sa ramdam na nila ang init ng kanilang hininga kakaiba ang saya na kanilang nadarama sa mga sandali iyon sapagkat buo na muli sila. Magkalapat ang noo nilang dalawa at parehas na nakangiti pagkat masaya sila sa sandaling pinag sasaluhan nila ngayon. Nilapat ni Ybarro ang kanyang labi kay Celestia buong pusong tumugon si Celestia naging mapusok at mainit ang sandaling iyo kaya mas lalong lumalim. Hindi nila mapigilan ang kanilang sarili dahil sa init ng kanilang nadarama. Bumaba ang halik ni Ybarro sa leeg ni Celestia hanggang sa bumaba ito. Hindi mapigilan ni Celestia na lumabas ang ungol sa kanyang bibig. Napakagat sya ng labi ng magkatagpo ang kanilang landas. Hinahabol nila ang kanilang hininga ng marating na nila ang tutok. Humiga si Ybarro sa mga bato habang si Celestia ay humiga sa kanyang dibdib mag kawak ang kanan at kaliwamg kamay.

Ybarro: e corre diu… Celestia

Hinagkan nya ito sa noo ngumiti si Celestia kahit nakapikit ito.

Celestia: e corre diu… Ybarro