The Hated Gryffindor ((Dutch))✔️

9. Who the actual fuck are you?

POV Rae Winter Lupin.

Mijn 12 jaar oude ik staat in het kantoor van de grote man. Een brede duivelse grijns siert zijn gezicht. Ik kijk hem angstig aan en ik begin te trillen.
'Ssstttt het komt wel goed' en hij streelt mijn wang met zijn grote hand.
'Nou vertel eens, wie is je daddy?' Vervolgt hij zwoel.
'J-jij' zegt ik nerveus.
'Heel goed, je hebt je daddy heel blij gemaakt vandaag'

Ik slaak een zucht van opluchting maar de grijns van de man word nog breder.

'Maar ik wil meer' vervolgt hij.

Hij pakt me vast en ik begin te schreeuwen.

Ik word verschrikt wakker en Ginny en Hermione met wie ik op de kamer slaap kijken me bezorgt aan.
'Rae? Gaat het?' Vraagt Ginny die me bezorgt aan kijkt.
'Wat is er gebeurt?' Vraagt ik verward.
'Je begon te trillen en even later te schreeuwen' zegt Ginny terwijl ik beschaamd naar mijn voeten kijk.
Hermione's aandacht gaat naar mijn schouder, 'ik wist niet dat je een tattoo had' zegt ze terwijl ze mijn tattoo bekijkt.
'Wat is het?' Vraagt ze fronsend.
'Het embleem van mijn oude weeshuis, alleen degene die er meer dan 10 jaar er vast in zitten krijgen hem'
Hermione fronst, 'waarom?'
'Doordat we altijd de betekenis bij ons dragen: ookal haal je het kind uit het weeshuis, je haalt het weeshuis nooit uit het kind'
'Dat is vreselijk!' Zegt Hermione vol afkeer.
Ik haal mijn schouders op, 'de eigenaar van het weeshuis was nogal een psycho' zeg ik terwijl ik opnieuw beschaamd naar mijn voeten kijk.
Ik slaak een gaap, 'ik ga weer slapen'.

Het is Kerstochtend en ik ren enthousiast naar beneden. Er liggen verschrikkelijk veel cadeautjes onder de kerstboom en ik kijk vol bewondering naar de prachtig versierde boom.
Ginny slaat een arm om me heen en haalt me uit mijn trance, 'kom je zitten?' Vraagt ze en ik knik.
We zitten met iedereen op de bank in onze pyjama's en we pakken enthousiast allemaal één cadeautje.

Het inpakpapier vliegt in de lucht en ik pak enthousiast mijn cadeautjes uit.
Na een tijdje zijn alle cadeau's uit gepakt behalve een groot pakket dat onder de kerstboom verstopt.
'Het is voor jou Rae' zegt Harry terwijl hij het aan mij geeft.
Ik frons en ik pak het langzaam uit, mijn ogen worden groot als ik zie dat het een bezem is.
Iedereen kijkt me met open mond aan en ik pak de brief die erbij ligt.

Beste Rae
Ik hoorde van Harry dat je in het Team zat dus het ik vond het wel een goed idee om je dit voor kerst te geven.

liefs, Padfoot.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik kijk tevreden naar mijn bezem.
' Nu gaan we zeker winnen!' Zegt Harry enthousiast.
'Reken daar maar op' zeg ik en ik geef Harry een High-five.

De rest van de dag bestond uit veel eten en nog meer eten. Ik kan zeggen dat ik op dit moment geen hap meer op kan maar Ron zit nog steeds eten binnen te schransen.
Ik zie Hermione rollen met haar ogen en ik grinnik.
Volgens Molly komen er nog een paar mensen vanmiddag en eentje daarvan is Nymphadora. Ik kon het al gelijk goed vinden met haar, ze is super grappig en ik kan het goed met haar vinden.

Ik zit met Fred en George te praten in hun kamer als Molly ons naar beneden roept. Ik, Fred en George rennen naar beneden. Ik ben als eerst beneden, 'HAHA SLOMERTS, IK WIN' roep ik terwijl de twee een zucht slaken. 'Hoe ben jij zo snel??' Vraagt Fred uitgeput.
Ik haal mijn schouders op, 'ik ben het gewoon'.

Na een lange dag lig ik in de hoek van de bank, Ginny zit naast me en Hermione, Ron en Harry daarnaast. Ik hoor wat gepraat uit de hal komen maar ik negeer het, ik val bijna in slaap totdat ik iemand hoor binnen komen. Ik kijk niet echt om en ik probeer weer te slapen. Ginny geeft me een stoot en ik kijk haar verward aan. 'Wat is er?' Vraag ik fluisterend.
'Ken je hem?' Vraagt Ginny en ze wijst naar een man die met de rug naar ons toe staat en met Sirius staat te praten.
Ik haal mijn schouders op, 'hoezo?'
'Omdat jullie dezelfde achternaam hebben'
Ik kijk haar verward aan en ze haalt haar schouders op.
Op dat moment draait de man zich om, zijn ogen scannen de bank en ze blijven bij mij hangen. Zijn ogen worden groot en hij kijkt me met open mond aan.

'Rae??' Vraagt hij vol ongeloof.

Ik kijk hem vragend aan, 'het spijt me, maar kent u mij??'
Ginny, Harry, Hermione en Ron kijken nu mijn kant op.
Ik sta op van de bank en ik ga voor hem staan, ik kijk in zijn bruine ogen en hij kijkt me nog steeds vol ongeloof aan.
'Antwoord' zeg ik doordringend.
Hij lijkt even te schrikken, 'I-ik ben je vader' zegt hij terwijl hij me aankijkt en geschrokken naar mijn ogen staart.
'JE BENT ME WAT??' Vraag ik haast schreeuwend.
Hij kijkt me bezorgt aan, 'het spijt me..'
Ik adem even in en uit maar ik kan mijn woede niet bedwingen.
'IK HEB MIJN HELE FUCKING LEVEN IN EEN WEESHUIS GELEEFD' zegt ik woedend.
'Ik weet het, het spijt me' zegt hij haast smekend.
'WAAROM??'
'I-ik.... kan ik niet zeggen' zijn stem breekt en er staan tranen in zijn ogen.
'Dan heb ik ook niets meer tegen jou te zeggen' iedereen kijkt me verbaast aan en ik loop de woonkamer uit en ik sla de deur woedend dicht. Ik loop stampend de trap op en ik sluit mezelf binnen in de slaapkamer, ik spreek een spreuk uit op de deur zodat niemand kan binnenkomen.

Ik adem rustig in en uit maar het helpt niet, uit woede en frustratie sla ik met mijn vuist hard tegen de muur. De muur maakt een geluid en mijn hele vuist zit onder het bloed.
Ik laat me hopeloos zakken op de grond en er staan tranen in mijn ogen. Ik veeg ze snel weg en schud daarna mijn hoofd. Ik pak snel uit mijn koffer het laatste flesje Firewhiskey en ik drink hem helemaal leeg.

POV Ginny Weasley
Rae is net naar boven gestampt, ik, Ron, Hermione en Harry kijken elkaar verbaast aan. Er glijden tranen over Remus zijn wangen en Nymphadora slaat een arm om hem heen.
Van boven hoor ik een luide knal en iedereen kijkt verschrikt naar het plafond.
'Ik kijk wel even' zeg ik en de rest knikt.
Ik loop naar boven en ik probeer de deur van de slaapkamer open te doen maar hij zit op slot. 'Rae? Kun je de deur open doen?' Vraag ik. 'Nee' hoor ik van de andere kant van de deur. Ik richt mijn toverstok op de deur Alohomora' mompel ik maar de deur opent niet. 'Rae, doe alsjeblieft open'
Het blijft stil, ik wil net weglopen totdat de deur open gaat en ze me een knuffel geeft.
'Gaat het een beetje?' Vraag ik bezorgt.
Ze haalt haar schouders op, 'waarom wil je dat weten?'
'Omdat je mijn beste vriendin bent, en ik geef ik je' zeg ik en ze kijkt me verbaast aan.
Er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht en ik loop de kamer binnen.
Rae laat zich zakken op haar bed, 'je moet echt met hem praten' zeg ik.
Ze haalt haar schouders op, 'misschien'.
Ik slaak een zucht, 'ik snap het gewoon niet, waarom mij naar het weeshuis sturen als hij nog vrolijk rond huppelt' zegt ze en haar stem breekt.
Ik slik, 'ik weet niet of ik de goeie persoon ben om dit te vertellen..'
'Wat vertellen?' Vraagt ze.
'Dat is het nou juist' zeg ik met een glimlach.
'Hij zal het vast wel vertellen' vervolg ik en ze knikt.

POV Rae Lupin.
Ginny is een half uurtje geleden weg gegaan en lig half slapen op mijn bed. Plots hoor ik geklopt op de deur, ik schrik wakker en ik sta op. 'Rae? Kan ik binnen komen?' Hoor ik Remus zeggen. Ik zucht en open de deur, Remus kijkt me met een pijnlijke blik aan en ik kijk naar de grond. 'Kunnen we praten' vraagt hij twijfelend. Ik knik en Remus komt naast me op bed zitten. 'Waarom heb je me achtergelaten?' Ik kijk hem in zijn ogen aan en hij kijkt me tranen in zijn ogen aan.
'Ze hebben je van me afgepakt' zegt hij terwijl hij zijn tranen weg veegt.
'Waarom?' Vraag ik en hij kijkt me pijnlijk aan.
'Dat kan ik niet zeggen', zegt hij en ik zucht en bal mijn vuisten. Ik recht voor hem staan en ik kijk hem met een boze blik aan.

'Ik heb 15 fucking jaren in een weeshuis geleefd, ik ben klaar met je smoesjes, waarom heb je me fucking achtergelaten??' Zeg ik en ik probeer mijn woede onder controle te houden.

Er rolt een traan over zijn wang en hij staat nu ook op, 'ze hebben je van me afgepakt omdat...'
Ik kijk hem verwachtingsvol aan en hij slikt luid. 'Omdat ik een weerwolf ben' zegt hij zachtjes.
Mijn ogen worden groot en het kwartje valt, ik zucht en hij kijkt beschaamd naar zijn schoenen. 'Kun je me alsjeblieft vergeven?' Vraagt hij met een snik.
Ik slik en hij kijkt me verwachtingsvol aan, ik knik en geef hem een knuffel. Hij kijkt me verbaast aan maar knuffelt me terug.

'Ik heb je gemist' zegt Remus met een snik.

'Ik jou ook' zeg ik en mijn stem breekt.

x Liza