The Hated Gryffindor ((Dutch))✔️

13. So maybe i'm not okay...

POV Rae Lupin.

'I-ik ehm was hier omdat ik iets aan u wou vragen professor' mompel ik haperend.
Dumbledore knikt en gaat aan zijn bureau zitten.
'Maar I-ik heb het antwoord al op mijn vraag dus ik ga maar weer eens' ik wil net weg lopen tot dat de professor mij terug roept.
'Is er iets dat je me zou willen vertellen?' Vraagt Dumbledore met een doordringende blik.
Ik slik en schud mijn hoofd, Dumbledore knikt en ik verlaat zo snel als ik kan zijn kantoor.

Ik loop naar the great hall, het ontbijt is nog net niet voorbij dus ik ga bij het trio, Ginny en de tweeling zitten.

'Je bent laat!' Moppert Hermione.

'Sorry' zeg ik snel.

George kijkt me grijnzend aan en slaat een arm om me heen, terwijl ik met Ginny praat glijd zijn hand naar mijn heup.
Ik schrik van de plotselinge aanraking en ik duw zijn arm snel weg.
George kijkt me bezorgt aan en ik schrik ook van mijn eigen reactie.
'Sorry ik wou niet-'
'Het maakt niet uit' onderbreek ik George.
Hij knikt maar blijft me bezorgt aan kijken.

*

Ik sta gespannen in de kleedkamer, straks is onze eerste quidditch wedstrijd tegen Hufflepuff. Onze strategie hebben we voor de wedstrijd besproken: the Thimblerig Shuffle.
Volgens Harry is het Hufflepuff team geen partij voor ons team maar ik ben nog steeds verschrikkelijk zenuwachtig.
Ik sta te ijsberen en Ginny komt naast me staan, 'het komt goed, we gaan deze wedstrijd winnen' zegt Ginny enthousiast.
Ik knik en alle spelers gaan het veld op, ik volg het team en ik krijg nog een knipoog van George.
Als ons team het veld op loopt word er luid gejuicht en automatisch verschijnt er een glimlach op mijn gezicht.
Ik stap op mijn bezem net zoals de andere spelers en vlieg naar mijn plek.
Ik kijk recht in de ogen van een meisje uit Hufflepuff, ze glimlacht lief naar me en ik glimlach terug.
Madam Hooch fluit op haar fluitje en Ginny vangt de bal en vliegt naar het andere kant van het veld. Ik volg haar en ze gooit de bal na een tijdje naar mij en ik gooi de bal weer naar Angelina die scoort.
Hufflepuff heeft de bal, ik vlieg recht op één van hun chasers af en pak met een sneller beweging de bal af en vlieg op het doel af, ik leid de keeper af en scoor in de het rechtse doel. Het publiek juicht hard en we staan al met 20 punten voor.

De wedstrijd gaat zo voor best een tijdje door en we staan met best veel punten voor op Hufflepuff.
Plots zie ik Harry achter iets aan vliegen met de Hufflepuff seeker op zijn hielen.
Ik probeer me te concentreren op het spel maar bijna iedereen kijkt die kant op.
Ik kijk vol bewondering naar mijn beste vriend de behendig naar de golden snitch vliegt, ik zit haast op het pintje van mijn bezem en dan heeft hij de snitch eindelijk gevangen.
Ik begin hard te juichen net zoals het publiek, ik vlieg naar Harry toe en geef hem een knuffel.
'HARRY POTTER HEEFT DE SNITCH EN DAT BETEKENT DAT GRYFFINDOR HEEFT GEWONNEN MET 290 - 80' schreeuwt de commentator.
De Hufflepuff seeker zucht luid en vliegt naar de grond om te landen, ik en Harry landen ook op de grond. Ginny rent naar me toe en trekt me in een knuffel.
Met ons team lopen we naar de kleedkamer's, we krijgen nog een speech van Angelina en ik krijg een paar complimentjes van een paar Hufflepuff's.
Na het omkleden lopen ik, Ginny en Harry weer terug naar de commonroom. In de commonroom worden we luid opgewacht door veel Gryffindor's. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht, dit maakt me gelukkig.

*

De laatste paar dagen heb ik geprobeerd om iets in Dumbledore's kantoortje te vinden maar zonder resultaat.
Ik voel me slecht, het voelt alsof ik Dumbledore heb verraden. Duizenden gedachtes zweven door mijn hoofd en ik ben al de hele dag erg afwezig, ik heb me afgezonderd van iedereen.

Ik loop na alle lessen naar het DADA lokaal, ik klop op de deur en Umbridge laat me binnen. Ik ga op de stoel tegenover het bureau zitten en Umbridge kijkt me verwachtingsvol aan.
'Er was niks te vinden' zeg ik zachtjes en Umbridge haar glimlach verdwijnt.
Ze kijkt me woedend aan en staat op van haar stoel en gaat recht naast me staan.
'Sta op' forceert ze. Ik slik en doe wat ze zegt.
Plots slaat ze me in mijn gezicht met haar platte hand, 'je had beter moeten zoeken!' Krijst ze en ik loop een paar stappen naar achter. Normaal gesproken had ik allang terug gevochten maar ik kan niet zomaar een professor gaan slaan!
'Ik heb overal gekeken!' Mompel ik en Umbridge loopt naar me toe en duwt me tegen een muur.
Ze haalt haar toverstok uit haar zak en richt het op mij, 'crusio' mompelt ze en een verschrikkelijke pijn binnendringt mijn lichaam en ik val met een klap op de grond.
Ik probeer op te staan maar het lukt niet, de pijn is te veel.
Na een tijdje stopt het en ik blijf hopeloos op de grond liggen.
'crusio'
Ik slaak een kreetje en dit keer is de pijn nog veel erger dan de eerste keer.
Umbridge stopt haar stok even later weer terug in haar zak.
Ik kijk haar hopeloos aan en haar grijns word breder, ze bald haar vuisten en slaat me een paar keer in mijn gezicht. Er komt bloed uit mijn mond en ik spuug het uit op de grond.

'Ik denk dat je je lesje wel geleerd hebt' mompelt ze even later en dan verlaat ze haar eigen kantoor terwijl ik doodstil op de grond lig.
Alles doet pijn, van mijn gezicht tot mijn ribben.
Ik sta met veel moeite op en ik krijg opeens verschrikkelijk veel last van mijn ribben aan de rechterkant. Ik til mijn shirt voorzichtig op en ik schrik als ik zie dat er een mega grote blauwe plek en wond zit.

Moeilijk loop ik naar de commonroom, ik vermijd alle blikken die naar mij worden toegeworden en loop gelijk door naar de slaapzaal. Terwijl ik de slaapzaal in loop kijkt Hermione me bezorgt aan als ze mijn gezicht ziet. Ik loop gelijk door naar de badkamer en draai de deur op slot.
Hermione klopt hard op de deur, 'Rae? Wat is er gebeurt?' Vraagt ze en haar stem klinkt bezorgt.
Ik schrik als ik mezelf in de spiegel zie, mijn rechteroog is helemaal blauw en er komt bloed uit mijn neus en mond.
'Niks' antwoord ik en ik hoor Hermione zuchten.
'Stop alsjeblieft met liegen!' Hoor ik Hermione geërgerd zeggen.
Ik draai de deur weer open en Hermione komt binnen. Ze schrikt als ze me ziet en kijkt me bezorgt aan.
'Wie deed dat?' Vraagt ze.
Ik zucht, 'Umbridge' mompel ik zachtjes en Hermione's ogen worden groot.
'Umbridge?!' Vraagt ze verward.
Ik knik en Hermione's blik verandert, ze kijk boos, woedend zelfs.
'Dit moet je aan professor Dumbledore vertellen!' Zegt Hermione bijna schreeuwend.
Ik schud mijn hoofd, 'al geprobeerd, hij kan niets aan Umbridge doen'.
Hermione pakt een stukje papier en helpt me met het bloed dat uit mijn neus komt.
'Je hoeft echt niet-'
Hermione onderbreekt me door een vinger op mijn mond te leggen.
'Was dat alles?' Vraagt ze nadat al het bloed op mijn gezicht verdwenen is.
Ik schud mijn hoofd en til mijn shirt voorzichtig op.
'bloody hell' mompelt ze als ze de wond op mijn boven buik ziet.
Ze schrikt en kijkt me opnieuw bezorgt aan, ze pakt nu haar stok uit haar zak en zwaait er mee en de wond gaat vanzelf dicht.
De blauwe plekken zitten over mijn hele lichaam en ik heb overal pijn.

Ik laat mijn shirt weer zakken en kijk Hermione dankbaar aan, 'dankjewel' mompel ik en Hermione knikt.

Ik verlaat de slaapzaal en ik ga in de commonroom zitten, Hermione volgt me en gaat naast me zitten. 'Ik maak me zorgen om je' fluistert ze zodat niemand anders het horen kan. 'Het gaat wel' zeg ik serieus.
Hermione schud haar hoofd, 'je raakt steeds gewond of beland in gevechten, je moet echt voorzichtiger doen' gromt ze op fluister toon.
Ik sla mijn boek open, 'met mij gaat het prima' herhaal ik.
Hermione slaakt een zucht en op dat moment komt Ron naar ons lopen.
'Rae, kun je meekomen?' Vraagt Ron, ik trek mijn rechter wenkbrauw op en kijk hem vragend aan. Ik knik en ik loop hem achterna de commonroom uit.

'Wat is er?' Vraag ik als we in de gang staan.
'Dumbledore heeft om je gevraagd' zegt Ron en hij sleurt me mee naar Dumbledore's kantoor.
'Aardbei cupcake' mompelt Ron en we lopen samen de trap op.
In het kantoortje van Dumbledore staat Dumbledore samen met een man te praten. Dumbledore en de man draaien zich om en ik word overspoeld door een gevoel van angst.
Ron ziet dat mijn gezicht betrekken en kijkt verward van mij naar Dumbledore en terug.

'm-meneer Miller?' Vraag ik haperend.

Er verschijnt een grijns op het gezicht van de man.

x Liza