Dianne's POV
Nagising ako dahil sa mabangong hangin na tumatama sa aking leeg. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko, masakit kasi ito at mahapdi. Nalala ko ang nangyari kagabi kaya ipinatong ko ang isang kong kamay sa aking noo. Ang halos magdamag na pag iyak ko at makita si Joseph na nakatulog habang nakasandal sa ref ay nilapitan ko.
Sobra man akong nasaktan sa ginawa niyang pagwawala kagabi at pasabi ng masasakit na salita ay hindi parin kayang talunin ng galit ang nararamdaman ko para sa kanya. He just wanna protect me from threats, kaya mas nagalit pa ako sa sarili ko dahil kaligtasan ko lang naman pala ang iniisip niya. Tumabi ako sa kanya kagabi at natulog sa balikat niya.
Napatigil ako sa pag iisip ng may maramdaman akong kamay na naglilikot sa aking baywang at paang nakadagan sa isang hita ko. Napatigil lang sa pagkalikot ang kamay nito ng makarating ito sa balakang ko. Gumalaw ako para tanggalin ang kamay niya ngunit niyakap lamang ako.
"Dianne ang aga pa. Please sleep more." sabi nito habang nakapikit. Binalingan ko ang wallclock. Maaga pa ba ang 12:03 pm?
Pananghalian!
Dahan-dahan kong ihinarap ang katawan at mukha ko sa kanya. Di nga makagalaw mga paa ko ee.
"Joseph..." bulong ko.
"Mmm?" halinghing niya habang nakapikit parin.
"Ang bigat ng paa mo, namimitig na ang hita ko." bulong ko ulit sa kanya. Nakita ko siyang ngumiti pero hindi parin idinidilat ang mga mata.
"I'm sorry." he whispered. Gumalaw siya para tanggalin ang paa niyang nakadagan sa hita ko. Minulat niya ang mga mata niya bago humarap sa akin. He pulled me closer to him hanggang magdikit ang aming mga katawan. Kinabahan ako at parang drums na pinapalo ang puso ko, ang bilis ng tambol.
" Goodmorning." he said seriously at tinitigan ako sa mga mata.
"Go...good...Good after...noon, tanghali na." sagot na nauutal dahil ang lapit ng kanyang mukha sa akin. Sa pagkaka alala ko kasi hindi ako nagtoothbrush matulog, kaya alam kong amoy panis na alak ang hininga ko.
"Breath liquorsmell." sabi nito kaya napatakip ako sa bunganga ko habang tumawa naman siya ng mahinahon ngunit malulutong. "It's okay, not bad to smell from you. I still like it."
Umiling lang ako at pinipilit na tinatanggal ang kamay nito na nakayakap sa katawan ko ngunit hindi ko yun maalis. Inilayo ko nalang ang mukha ko sa kanya pero hinawakan lang ng isang kamay niya ang batok ko para mapaharap muli sa kanya. I stare on him at nakita ko ang pagtitig nito sa mga labi ko. Tumaas pa ang isang kamay nito at hinawakan ng hinlalaki niya ang bibig ko.
Para akong poste na hindi gumagalaw at tanging kuryenteng dumadaloy lang sa mga ugat at tambol ng puso ang nararamdaman ko sa buong katawan ko. Para akong nanlamig ng maramdaman ko ang hangin na lumalabas sa bibig nito na tumatama din sa labi ko.
Napapikit ako nang maramdaman ko na ang pagdampi ng mainit niyang bibig sa aking labi. Hindi siya gumalagaw ngunit nailagay ata sa bibig ko ang aking utak dahil kusa na lamang akong naging agresibo na parang uhaw at pinanggigilan ang labi niya para kagatin ito ng dalawang beses. I was very disappointed when he still not move and don't let me enter my tongue to his mouth.
Humiwalay ako sa mga labi niya at napayuko na lamang. Hindi dahil sa hiya kundi sa pagkainis na hindi man lang ako tinugon. I tired to remove his arms wrapping my waist but I can't until I heard again his slow crisp laugh. I give him a hard glare.
"Don't kiss me like that Dianne, nagtatanggal ako ng damit kapag ganun." I just pouted and see my clothes then.
OMG!
Sana pinatanggal ko na lang talaga. Im wearing his clothes again. Sino ang nagpalit sa akin? Siya?
No way!
Nanlaki ang mga mata kong napatingin sa kanya.
"Who changed my dress?" ngiting-ngiti pa ito at nababasa ko ang nasa isip niya. Oh no! Iisipin ko palang na nakita nito ang katawan ko ay sobra na akong nag-iinit lalo na magkadikit kami ngayon.
"I do it for you. Ayaw ko naman na katabi kang puro amoy alak. Okay na ako dun sa hininga, mas may potion yun kesa mag amoy alak ang dress at katawan mo." itinulak ko siya pero wala paring silbi dahil mas lalo lang siyang dumikit at isiniksik ang mukha sa leeg ko bago yun amoy-amoyin at nag iiwan ng maliliit na halik mula leeg hanggang balikad.
Gusto ko sanang mapahagikgik sa kiliting nararamdaman ko ngunit nagpipigil ako kaya tinakpan ko nalang ng kamay ko ang bibig at ilong niya.
"Stop! Joseph, let me get up please." tinanggal lamang niya ang kamay ko.
"No, please stay for more minute." hindi ako nagsalita at tiningnan lamang siya. "I'm sorry for what happened last night Dianne. I'm sorry if I hurt you, kung natakot kita." kinuha nito ang isang kamay ko at pinisil pisil iyon. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon. May takot, kaba at galit parin na nakaukit sa puso ko ngunit tuwing hawak at kayakap na ako nito ay bigla na lamang nawawala.
"No Joseph, I'm sorry. It's my fault. I shouldn't do that. Hindi ko alam na sa ginagawa ko napapahamak ko na ang sarili ko. Thanks for coming last night and save me from that guy." hindi ko na mapigilan ang paglandas ng luha sa pisngi ko. Akala ko ubos na kagabi ee.
"I will protect you to anyone no matter what it takes. Just please, dont leave ever again. Dahil baka hindi ko na kakayanin. And,...Dianne, I'm sorry sa mga nasabi ko kagabi. Hindi ko dapat sinabi yun. I'm sorry." nakita ko ang sincere nitong mga mata na namumula dahil sa pilit na pinipigilang luha.
"If i could only know about the threat. I'm really sorry." napahikbi nalang ako ng maisip ang bagay na yun.
"I won't let anyone hurt you. Someone text me everyday, that they are going to kill you kapag nakita ka nila. That was everyday simula noong pumunta tayo sa Mall kaya pinilit na kitang umuwi noon. I can't tell you dahil ayaw kong magpanic ka. Ayaw kong isipin mo to, alam kung unfair dahil hindi ko sinabi sayo but believe me, ayaw kong isipin mo lang na may nagbabanta sa buhay mo." tumango ako at ngumiti ng pilit dahil mas natakot ako sa mga nagbabanta sa akin. Paano nalang kung bigla nalang akong binaril jan. God!
"One more thing Dianne, ayaw kong hinahawakan ka ng ibang lalaki. So please, stay away from them kung maari. Even Gab, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko." ako naman ang napatawa ng malutong ngayon sa sinabi niya.
"Are you saying na dapat layuan ko na si Gab?" tanong ko sa kanya habang hinaplos ang mga labi niya.
"Yes. That's a command, not an order." napahalik ako sa tungki ng ilong nito habang sinuklay ng mga daliri ko ang buhok niya.
Niyakap lang ako nito ng mahigpit at muling natulog sa mga bisig ko.
Hai reader/readers 😁...
Please follow po, for more update.
Also, vote and comment is very appreciated 😍😘
BINABASA MO ANG
THE LEGACY (completed)
Fiksi PenggemarSi Joseph Montero, isang anak ng haciendero. Hindi maipagkakaila sa kanya ang saya at pagkakontento sa buhay. Nasa kanya na ang lahat maliban sa kanyang ina na iniwan sila at ang babaeng kapatid nito. Ito ang kulang sa pagkatao niya. Ang maramdaman...