Please Come Back II

Eight

Isabella's POV

Pagladating namin sa bahay inayos na namin yung mga pinamili namin ni Carmella. Ako na ang magbabake si Carmella naman ang magluluto ng Adobo at Caldereta. Yes marunong syang magluto pero ayun lang ang alam nya dahil isa yon sa naituro ni mommy sa kanya.

Iniwan ko muna si Carmella sa kitchen, pero bago ako umakyat sa kwarto namin nilocked ko muna yung mga pinto ng bahay namin.

Pag akyat ko sa kwarto koagad kong kinuha yung towel at yung bath robe ko. Gusto kong maligo dahil napaka init tapos galing pa kami sa labas.

After kong maligo binalikan ko na si Carmella sa kitchen.

"Hey! Ikaw naman yung maligo, look basang basa kana ng pawis tsaka amoy araw kana. Halika muna dito pupunasan ko yang likod mo." Sabi ko kay Carmella, kumuha naman sya ng tissue at ibinigay sa akin. Ayokong magkasakit si Carmella kahit attitude ako.

"Thanks Ate!" Sabi nya at umakyat na sya sa kwarto namin.

Niready ko na yung mga gagamitin ko para sa cake na ibabake ko. Nilabas ko lahatt ng Ingredients at sinukat ko na ang mga ito. Pagkatapos kong sukatin pinaghalo halo ko na ito at sinalin ko na sa baking pan at sinalang ko na sa oven.

Sinet ko yung oven ng 30 minutes, iniwan ko muna ito at pinuntahan ko si Carmella sa kwarto namin para icheck kung tapos na syang maligo.

Pagpasok ko ng kwarto nasa CR pa din sya, kahit kailan talaga naka bagal kumilos.

Dahil sa curious ako kung bakit nagpunta kanina si Carmella sa kwarto ni mommy nagpunta na din ako. Kinuha ko din yung book na kinuha ni Carmella kung saan madaming letter na nakaipit.

Nakita ko kung kanino galing yung mga sulat, puro kay daddy galing yung mga letters, buti hindi tinatapon ni mommy ito kahit hiwalay na sila ni daddy. May nakita naman akong isang letter na hindi galing kay daddy. I think kay Ate Sarah galing ito.

To my Mommy Lea,

                  Mommy thank you for your unconditional love, thank you kasi kahit nawala man ako sainyo ni daddy ng ilang taon eh hindi naman nawala yung pagmamahal nyo sa akin. We are so lucky to have you mom. Today and every day I am thankful for the gift you are, as a mother, friend, mentor and hero.Thank you for sacrificing innumerable hours to help us in our projects, or to simply spend an afternoon bonding with us. Thank you for showing us how to be strong. Thank you for the good memories we shared. Pinapangako kong hahanapin ko si daddy at kapag nahanap ko na si daddy, sisiguraduhin kong hindi na tayong muli maghihiwalay.

            -Love Arabella/Sarah

Ang sweet talaga ni Ate, napakabait nya din na anak. Sana mahanap na si daddy. Tutulong kami ni Carmella sa paghahanap kay daddy.

"Ate where are you?" Sigaw ni Carmella muna sa ibaba.

Agad kong inayos yung book at binalik ko na sa shelve.
Tumakbo ako pababa papunta sa kitchen.

"Saan ka galing ate?" Sabi ni Carmella.

"Sa kwarto lang ni Ate, inayos ko yung gamit nya. Halika tutulungan kitang maghiwa ng gagamitin mo." Sabi ko.

After 10 minutes natapos na din kami sa paghihiwa, binabad muna ni Carmella yung meat para mas masarap daw.

Sinilip ko yung cake sa oven, malapit ng maluto ang cake kaya inilabas ko na yung strawberry.

Habang inaayos ko yung cake si Carmella naman nag start na din magluto ng adobo.

"Ate what time is it?" Tanong ni Carmella.

"5:48 pm, malapit na sigurong umuwi si Ate." Sabi ko kaya naman binilisan namin ang pagluluto. Iniwan ko si Carmella sa kitchen at nagpunta ako sa garden nnamin at nagset up na ako. Nagpalobo ako ng lobo then inayos ko yung mga ilaw and candles. Mabuti nalang at may table dito kaya nilagyan ko na ng design.

Bumalik ako sa kitchen para silipin si Carmella, "Tapos kana?" Tanong ko kay Carmella.

"15 minutes nalang matatapos na to." Sabi nya.

"Ok ako na ang gagawa ng apple juice." Kinuha ko yung juicer namin at yung mga apples na binili namin kanina.

"Carmella tawagan mo naman si Ate, tanong mo kung nasaan na sya." Utos ko kay Carmella.

Kinuha nya naman agad yung phone nya at tinawagan nya si ate.  "Hi Ate! Where are you na?" Niloudspeaker naman ni Carmella para marinig ko yung pinag uusapan nila.

"Pauwi na ako, bibili lang ako ng pizza para sa dinner natin. Within 45 minutes nanjan na ako." Sabi ni Ate.

"Ok ate, bye ingat!" Nang patayin na ni Carmella yung tawag mas binilisan pa namin ang kilos namin. Sinalin na namin yung ulam na niluto ni Carmella, sakto naman at kakadating lang ng inorder namin na pasta.

Nilagay na namin lahat ng food sa garden, yung cake nilabas ko na sa ref pati yung apple juice.

"Ate Isabella nanjan na si Ate narinig ko na yung sasakyan." Agad naman kaming nagtago ni Carmella sa gilid.

"Isabell! Carmella! I'm here! Nasaan kayo!?" Sigaw ni Ate.

"Ate nandito kami sa Garden!" Sigaw ko.

Nagbilang naman ako sa kamay ko ng 1 2 3 para makita ni Carmella.

1     2        3  "Happy Birthday Ate!" Sabay naming bati ni Carmella.

Si Ate Sarah nama  halatang nagulat sya sa nakita nya, nakahawak sya sa dibdib nya na parang kinabahan.

"Ahhhh kayo talaga ang hilig nyo sa surprise!" Sabi nya habang lumuluha.

"Happy Birthday Ate! Thank for everything! We love you so much." Inabot namin yung gift namin.

"Thank you twins!" Sabi ni ate at niyakap nya kami.

"We are so lucky to have Ate!" Sabi ni Carmella.

"Thank you for being the best ate in the world!" Sabi ko naman at niyakap ulit namin sya.

"Let's eat na."  Sabi ni ate.

"Wait ate blow the candle muna!" Sabi naman ni Carmella.

Pagkablow ni ate sa candle umupo na kaming tatlo at nag simula na kaming kumain.

"Kayo lahat ang nag ayos nito?" Tanong ni Ate.

"Yes ate, ako yung nagbake ng cake, and si Carmella naman yung nagluto ng Caldereta and Adobo. Yung pasta naman inorder namin sa paborito mong restaurant." Sabi ko.

"Thank you so much twins, akala ko nakalimutan nyo na yung birthday ko. I love you both!" Sabi ni Ate.

"Thank you din ate kasi nagustuhan mo yung hinanda namin para sayo." Sabi ni Carmella.

Napuno ng tawanan, asaran at kwentuhan ang bupng gabi namin, sobrang nag enjoy si ate sa hinanda namin para sa kanya. After namin kumain nag movie marathon pa kami. Kahit pagod si ate sumali pa din sya sa amin. We are so bless to have Ate Sarah in our life. Wala ng makakahigit pa sa kanya.