Please Come Back II

Seventeen

Isabella's POV

OMG as in O to the M to the G, gusto kong sumigaw sa kitchen ang kaso lang baka mapagalitan ako ni Mommy at Ate. Sana hindi ito isang panaginip lang.

"Carms kurutin mo nga ako." Bulong ko kay Carmella.

"ARAYYYYYY!" Tinodo ko yung sigaw ko para mailabas ko yung tuwa ko dahil magkabati na si Ate at mommy.

Nakita ko namang nagulat si Ate Sarah, habang si mommy ay lumapit sa akin. "What happened?" Nag aalalang tanong ni mommy, habang si Ate Sarah ay masamang nakatingin sa akin.

Nag peace sign ako kay Ate Sarah, ayaw nya kasi sa lahat yung sumisigaw nagugulat kasi sya.

"Naipit lang po ni Carmella, hehehehe." Sabi ko kay mommy.

Bumalik na ulit si mommy sa niluluto nya si Ate naman nakatingin pa din sa akin.

"What?" Tanong ko.

"Sinadya mo yon diba? Akala mo hindi ko narinig yung binulong mo kay Carmella." Mataray na sabi ni Ate.

"Eh ate natuwa lang kasi ako sainyo ni mommy kasi bati na kayo." Pangangatwiran ko.

"Next time wag ka ng sisigaw alam mo namang ayokong may sumisigaw." Sabi nya.

"Kasi nagugulat ka? Hahahahaahah"  Sabi ko.

"Ok! The food is ready." Sabi ni mommy.

"Wow mommy mukhang masarap po ito ah." Sabi ni Carmella na mukhang sasandok na agad kaya naman tinapik ni Ate yung kamay ni ni Carmella.

"Let's pray muna." Sabi ni Ate, naghawak hawak kami ng kamay at nagsimula na si Ate Sarah magdasal. Oh Lord, we thank you for the gifts of your bounty which we enjoy at this table. As you have provided for us in the past, so may you sustain us throughout our lives. Habang nagdadasala si Ate hindi ako nakapikit, nakatingin lang ako kay mommy at kay Ate Sarah napaka gandang tignan ng hapag kainan namin, sama sama kami si daddy nalang talaga ang kulang. We thank you for bringing us together for this meal: may we continue to live in your friendship and in harmony with one another. Sana bukas or kahit sa mga susunod na araw mabuo na kami. Sana wala ng bakanteng upuan sa hapag kainan namin.Bless this food, a sign of your loving care for us, and bless us in our daily lives. In jesus name we pray,

Amen! Sabay sabay naming sabi.

Nakakatuwang isipin na kasama na ulit namin si mommy at patuloy syang bumabawi sa amin.

"Saan nyo gustong pumunta after natin kumain?" Tanong ni mommy sa amin.

"Sa Broadway mommy." Sabi ni Carmella.

"Dito nalang tayo sa bahay mommy, magbake tayo gaya ng dati tapos movie marathon." Sabi ni Ate Sarah.

"Pero mommy gusto naming manood ni Carmella ng play." Sabi ko, sana manalo kami ni Carmella.

"Sige ganito toss coin kayo after natin kumain." Sabi ni mommy kaya nagmadali akong kumain para maghanap ng coin.

Umakyat ako sa kwarto namin at sakto may nakita akong coin kaya tumakbo ako pabalik sa kitchen.

"Ate Sarah game!" Binigay ko kay mommy yung coin.

"Ok Isabella, Head or Tail?" Tanong sa akin ni Mommy kaya naman hinayaan kong si Carmella na ang magdecide.

"Tail mommy." Sabi ni Carmella.

"Ok ready in one...........two...........three!"  Hinagis ni mommy ang coin at kami naman ni Carmela nagdadasal na sana kami yung manalo.

Tinignan ko si Ate na chill lang sa paghihintay samantalang kami ni Carmella nagtutulakan.

Kinuha ni mommy ang coin sa sahig at tinignan kung ano yung lumabas. Tumingin sa amin si mommy "Oppppsss sorry twins panalo ang Ate Sarah nyo."

"WOOAAHHH!" Sigaw ni Ate.

"Akala ko ba ate ayaw mo ng may sumisigaw pero bakit ikaw?" Sabi ko.

"Heheheeheh sorry nadala lang ako." Sabi ni Ate at nag peace sign naman sya.

After namin magbreakfast umakyak agad kami sa kwarto para maligo at magpahinga sandali dahil mamaya daw may cooking show kami sabi ni Ate Sarah.

Pinauna na namin si mommy maligo, kami nalang ang naiwan dito ni Carmella sa kwarto.

"Ate I'm so happy today pero sana everyday ganito ako kasaya."

"Me too, mabuti at nagkabati na si mommy at Ate Sarah, si daddy nalang ang kulang sa atin." Sabi ko.

"Oo nga Ate, sayang kung nandito lang siguro si daddy sobrang saya natin. Sana makita na natin sya." Sabi ni Carmella, gustong gusto na nya talaga makita si Daddy, kahit ako din gusto ko na syang makita.

"Hayaan mo sooner or later makakasama na natin si daddy."  Sabi ko kay Carmella at lumabas na ako ng kwarto namin. Pupuntahan ko muna si Ate Sarah for sure hindi pa yon nakakaligo.

Pag open ko ng kwarto ni ate nakita ko syang nakahiga kaya naman tinabihan ko sya.

"Bakit hindi ka pa naliligo?" Tanong nya sa akin.

"Kasi po gusto kitang pasalamatan."

"For what? Wala naman akong binibigay sa sayo eh, niloloko mo naman ako."

"Ate hindi naman porket may binigay ka eh tsaka lang kita papasalamatan, Thank you kasi nagkaayos na kayo ni mommy that's it." At niyakap ko sya."I know kahit may hindi kayo napagkakaunawaan ni mommy mas pinili mo pa din na magkaayos kayo."

"Diba sinabi ko naman sainyo na basta para sainyo gagawin ko lahat, tsaka mommy natin yon dapat lang na mahalin at wag awayin si mommy. I just wanted to say Thank you din kasi pinarealize mo sa akin last night kung gaano kahalaga si mommy, na hindi dapat tayo nagtatanim ng sama ng loob sa kanya kahit gaano pa kalaki ang kasalanan nya."

"Thank you Ate! Si Daddy nalang ang kulang sa atin, I hope mabuo na tayo para mas maging totoong masaya na tyo. I love you Ate!" kiniss ko sya at hindi pa din ako bumibitaw sa pagkakayakap sa kanya.

"I love you too, thank yoy for being one of the best sister, kung wala kayo hindi magiging masaya ang buhay ko." Sabi sa akin ni ate.

We are so bless to have Ate Sarah in our life, wala ng mas hihigit pa kay ate at mas lalong walang makakapantay sa pagmamahal nya sa amin.