Cześć I : Dupek, a jednak Kocha

Rozdział 12

Kolejne kilka dni mija nam podobne. Rose jeszcze się nie spaliła co mnie cieszy, bo nie mam najmniejszej ochoty jeździć jej po kefil do sklepu. Jeśli chodzi o naszych nowych znajomych to wybrałyśmy się z nimi do pobliskiego baru na piwo i bilard.

Okazało się, że mimo mojego nikłego doświadczenia w tej grze nie było tak źle, przynajmniej nie wybiłam sobie, ani nikomu innemu oka kijem bilardowym. O wiele lepiej poszły mi rzutki.

Peter jest naprawdę miłym facetem można, wręcz powiedzieć o nim, że jest kobiecym ideałem wysoki dobrze zbudowany opalony ciemny blondyn o niebieskich oczach, zniewalającym uśmiechu i świetnym poczuciu humoru, ale dla mnie jest raczej typem przyjaciela niż potencjalnego kandydata na chłopaka.

- Choć do wody - mówię kiedy leżymy na pomoście wygrzewajac sie na popołudniowym słońcu.

- Opalam się, odejdź - mówi machając ręką w moją stronę

- No Rose, nie daj sie prosić - robie oczy niczym kot ze Shreka

- Eh znaj łaskę pana - patrzę na nią z truimfem wymalowanym na twarzy kiedy rusza swój tyłek z leżaka.

- Na trzy? - bierze moją dłoń

- Na trzy.

- Raz, dwa trzy!

Kiedy moje rozgrzane słońcem ciało styka się z chłodną wodą czuje przyjemne uczucie. W końcu jest początek lipca, a pogoda tego roku dopisuje.

Wynużam się z wody kiedy brakuje mi powietrza.

- Jane ściągamy się? - pyta rudowłosa kiedy wynużamy się z wody

Całe zmachane wracamy na pomost, niestety tym razem lepszy okzał się rudzielec, ale jeszcze sie odegram.

- Witam drogie panie - widzimy znajome twarze trzech facetów.

- Hej - mówię rozkoszując się przyjemnym chłodem wody w ten upalny dzień.

- Można dołączyć? - mówi....cholera nie wiem czy tylko ja mam ten problemem, aby odróżnić Jaroda od Marka są do siebie cholernie podobni mimo, że nie są bliźniakami tylko braćmi.

- Jasne Mark - czyli to Mark...dzięki Rose.

- Co powiecie na mały wypad? - pyta Peter kiedy wszyscy razem siedzimy na tarasie

- Zależy gdzie?

- W małym miasteczku kilkanaście mil stąd jest festyn, pomysłałem, że skoro obiecałem wam, że pokaże wam parę miejsc to zapytam - kończy delikatnie speszony

- Jasne czemu nie - odpowiada lekko przyjaciółka poprswiając swój kapelusz na głowie - Chetnie się z wqmi wybierzemy - uśmiecha się do mnie

- To jesteśmy umówieni - mówi wstając z krzesła - my suę będziemy zbierać...będziemy po was jutro po trzeciej.

- Pa - żegnamy się z każdym przytulasem i buziakiem w policzek.

Rose odprowadza naszych gości do drzwi, a ja wyciagam się na bujanej huśtawce.

••••••••••••••••

Ten dzień był naprawdę wyczerpujący, a słońce chyba zanadto dało mi popalić, bi głowa zaczyna mnie bolec.

Robie sobie chłodny kompres kładę go na czoło i odpalam laptop sprawdzając pocztę czy czasem coś się nir stało. Przeglądam social media, kiedy wskakuje mi połączenie ze skype, które odbieram.

- Jane - słyszę radosne głosy, ktorych już dswno nie słyszałam.

- Cześć dzieciaki, jak u was co porabiacie.

- Fajnie...ciocia Mey i wujek Scott zabrali nas na festyn - mówią podekscytowanymi głosami przekrzykując się na wzajem swoimi opowieściami co się stało przez czas ich wakacji.

- Cześć ciociu - mówię kiedy dzieciaki zostają zawołane przez wuja Scotta - Dają wam bardzo w kość

- Oj czasami to nawet nie wiesz jak, ale to grzeczne dzieciaki. - poprawia swój delikatnie siwiejący brązowy warkocz

- A co u was, jak farma, widze Bruno z Abby są zadowoleni z takiego obrotu swoich wakacji.

- Nawet nie wiesz jak oni się cieszyli kiedy Grace ich przywiozła - mówi odbarowując mnie ciepłym uśmiechem. - Dobra skarbie będę konczyć, mam nadzieję, że też do nas wpadniej

- Napewno niedługo się u was pojawie, pa ciociu.

- Pa

Wdycham opadając bezwladnie na łóżko...

••••••••••••

- Jane już są, choć! - słyszę darcie przyjaciółki z kuchni

- Idę!

Poprawiam swoją koktajlowa sukienkę, zabieram torebkę z krzesła i wychodzę z pokoju.

- Masz - biorę swój telefon od przyjaciółki kiedy wchodze do kuchni - Cały czas wibruje

Odblokowuje telefon od razu wyskakują mi wiadomości, co mnie dziwi od mojej mamy

Jane odbierz...