Fall For Me, Allen

Kabanata 43: Is It Jessie's Celebration or Mine?

FAITH'S P.O.V.

I've been thinking about this for how many days. Naloloka na ko. Wala pa kong mapagsabihan. Pero, ayoko rin naman talagang may makaalam. Ah, basta. I will grab this opportunity.

Mabuti nalang at seventh birthday ni Jessie sa Friday at gaganapin daw namin dito sa Sabado. Small gathering lang. He will celebrate his birthday in school on Friday. Kaya kami-kami lang sa Sabado. Minabuti ko na talagang nandito sila lahat.

Feb, baka may gusto kang invite sa Saturday. Mas better para may kasama tayong magcelebrate ng birthday ni Jessie. Sabi ko kay Feb. I know for sure that she will gladly accept the offer. Mamaya pa namang hapon ang dating ni Allen dito. Kami kasi ang magpaplano for the class birthday celebration ni Jessie. Kung simple ba or garbo. Nagday-off talaga ako ngayon para dun. Sila mama naman kasi ay busy parin sa kung anu-anong bagay. Btw, lately ay mas nagiging kumportable na ulit kami ni Allen sa isa't isa. We've been eating together during lunch. Minsan ay umeextra pa ito sa restau at nagpapakafeeling waiter/manager. Pakialamero kaya pinapabayaan ko na. Nagpalit na lang muna tuloy kami ni Anna Faye. Siya sa hotel at ako sa restau.

Pwede mga teammates ko sa volleyball at swimming? Sabi ng kapatid ko. Tsk. I think I need to feed her more.

Parang andami naman ata nila? How about your closer friends? Or yung mga kaibigan mong miss mo na? Ganun? Pagtutulak ko pa dito.

Speaking of, pwede ba sila kuya Harley? Miss ko na sila eh! Good thing she picked it up.

Oh, oo nga. Ikaw nalang magsabi or ako na? Buti naman at naalala mo. Nalimutan ko tuloy. Lista ko na. Simpleng acting ko dito.

Kayo nalang. Para kasama din naman sila kuya Zeke at kuya KC. Di ba? Sabi niya na sinang-ayunan ko nalang.

Sige na, you should go. Baka malate ka na. Sabi ko dito. Nauna na kasing pumasok si Jessie. Isinabay na ito ni mama habang si Feb naman ay naglalakad nalang. Hindi naman malayo ang school nila parehas ni Jessie kaya di naman sila pagpapawisan.

I texted Allen to meet me at the restaurant. Kung hinahanap niyo si Joe ay hindi na namin siya part timer. Since Cum Laude nga ang batang iyon at talagang madiskarte ay full-time teacher na siya sa private school dito samin. Kukuha daw muna ng job experience bago pumuntang public.

Ang tagal mo. Di pa ko nagugutom. Bungad sakin ni Allen. Di naman nakalusot sakin ang tingin ng mga sarili kong staffs. They've been like that since nakita nila kami ni Allen na kumain ng sabay more than weeks ago. I never confirmed their questioning looks nor denied. Bahala sila, di naman sila nagtatanong. And as if I will answer them. Hindi ko trabaho ang magpaliwanag sa kanila.

Patay gutom ka na ba? Lagi ka nalang nakikikain dito. May room service naman ah? Oh my! Never thought you will reach this poorest moment of your life. Loko ko rito.

Oo. Namumulubi na ko. Magdadalawang Linggo na ko sa hotel niyo. Ubos na ang laman ng atm card at debit card ko. Malapit ko na rin magamit ang savings ko. Siguro pag namax-out ko na ang maximum spent ng credit card ko ay magagamit ko na ito? Tapos magkakaroon pa ng interest ang credit card ko? Ano, sa bombay na ba ako kakapit? Loan shark? Ano? Madramang sabi nito na pinato ko nga ng tissueng nilamukot.

Gago! I mouthed.

Andami mo nang sinabi noh? Makaorder na nga! Geoff! Tawag ko sa isa sa mga waiters namin.

Oorder din pala. Dami pang nalalaman. Bulong ni Allen.

Yes, ma'am. Lapit ni Geoff.

Two servings of chicken alfredo pasta, medium serving of chicken nuggets, tapos isang pitcher nang lemonade. Thank you. Sabi ko kay Geoff at inulit lang naman nito ang order bago nakayukong umalis.