Chapter 24

61 1 0
                                    


"Chad? What are you doing here?" Second time na akong ginugulat ni Chad sa harap ng Bahay ko.

"I thought of picking you up, para diretso na tayo papuntang Zambales. Unless gusto mo pang magpaalam sa mga kids sa studio?"

"What? Hahaha, parang ilang days lang naman tayong mawawala and I'm sure, mas masaya silang wala silang bantay."

"Hahaha. True. If the parents are away, the kids will play all day." tawang sagot ni Chad.

Parents?  Hahaha, come to think of it. Para nga kaming mga parents ng Chronicles sa loob at labas ng studio. Kami taga bantay at taga check sa kanila.

May 1 hour na din ata kaming nasa byahe ng makarating kami ng NLEX.

"Chad, pwde ba tau dumaan sa pit stop?"

"Why? Nagugutom ka na?"

"Not really, pero gusto ko sana bumili ng coffee and magladies room na din, hehehe."

"No problem."

Dumaan nga kami sa mga nadadaanang stop over along NLEX. Naghanap muna kami ng parking area.

"Hey Chad, wait lang ha. Need ko na talagang pumunta ng ladies room. Text mo nalang kung san ka pupunta."

"Ok."

Sumunod ako sa café na pinuntahan ni Chad. And pagdating ko, may naorder na siyang coffee for me.

"I hope ok lang sayo itong inorder ko." Hmm. feels like deja vou.

"Ah, yup. favorite ko ang caramel machiatto. And wow, dinagdagan mo pa ng oreo cheesecake. Thanks!"

"Napapansin ko kasi, yan ang madalas na inoorder mo tuwing magcocoffee ka."

Observant din pala ito si Chad.

"Hahaha. Napansin mo yun. Anyway, any news from Brent?"

"Nagmessage siya sa akin kanina. And alam niyang on the way na tayo papuntang Zambales."

"Really? Buti di ka niya pinigalang sundan natin siya."

"He didn't. Feeling ko nga mas natuwa siya ng malamang susunod tayo."

"So how is he? Does he sound ok?"

"Mukha naman. Pero ramdam ko pa din ung lungkot niya."

"Totoo naming masakit para sa isang anak na malamang maghihiwalay parents mo after a long time. I wonder how does he felt ng maghiwalay parents niya at an early age?"

"You know that?"

"Ah, si Alex. Nabanggit niya sa akin ng lumabas kami ung history ng family nila. Somehow, naintindihan ko kung bakit ganun ang attitude niya towards others. Parang hirap siyang magtiwala."

"You're right. Kaya ayoko ding siya ang sumama sa akin sa Zambales. It's not a good idea na makita niya yun happening with his friends."

"I didn't thought of that. You really are something Chad. Ibang klase ang care mo sa kanila, specially kay Blue."

"I told you before, Blue is more than just a best friend to me. He's my brother. And I want him to be happy as well, and just move on from his past."

After an hour, balik highway ulit kami. In fairness, ang gaganda ng nasa playlist ni Chad. Relaxing and tamang tama para sa mga nagroroad trip.

"Honestly Chad, I like your playlist. Ang sarap pakinggan habang nasa long drive."

"I know. Pinaghandaan ko ata yan."

Still In ProgressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon