Twisted Fate (Twisted Series #1)

#9

"Right now, there's none." I honestly answered.

totoo naman, wala naman special na tao sa puso ko sa ngayon. pero paano pag dumating ang araw na mag mahal ako? mapipigilan ko kaya? magiging ayos lang kaya ako?

andaming pumasok sa isip ko sa simpleng tanong niya, up until now i haven't given a thought regarding that matter. i was opposed to the engagement because of my freedom, not because of someone else.

"Pano kapag na inlove ka? what are you going to do?" Tanong ko. hindi na kasi siya sumagot kanina.

"Is that question really for me or for yourself?" He shot back. Hindi ko siya sinagot at pinaningkitan lang ng mata. Ofcourse it's for him! well, i want to hear his opinion about it.

"Well, what can we do about it?" he emphasized the word 'we'. kaming dalawa ang damay sa kasal na to kaya kung sakaling may isa sa amin na napamahal sa iba ay problema naming dalawa yun.

our walk ended soon after that. Nag paalam na ang mga Laurence dahil mag ga-gabi na. hindi na rin ako nag tagal sa bahay, bumalik na agad ako sa condo as soon as their car disappeared within my sight.

ayoko munang problemahin yung napag usapan namin ni Ashton kanina. I know my limitations naman so i could probably stop myself from falling in love with other people to not further complicate our situation.

school was hectic for the past 2 weeks, halos araw araw may pinapa submit na articles and papers kaya i had no time to have fun. halos gabihin na nga ako sa library para lang matapos.

bumuntong hininga ako at nagpasalamat sa hangin dahil friday na ngayon. once a month lang kami may Saturday class kaya naman free day ko na sa wakas. wala na ring naka pending na gawain kaya rest day ko na.

natulog na agad ako after i showered, kahit 5 pm palang. ilang araw na akong sleep deprived kaya hindi ko na inalala yung hapunan ko at natulog na lang.

i opened my eyes and the surrounding was still dark. i checked my phone and 5:30 am na. ang haba na ng tulog ko kaya tumayo na ko sa kama para mag jogging nalang sa labas.

inikot ko lang yung paligid ng condo ng ilang turns dahil ayoko namang mag jogging sa kalsada dahil mausok at maraming sasakyan. mamatay pa ko no.

huminto yung tugtog sa airpods ko kaya napatigil ako sa pag takbo. ang aga aga bakit tumatawag tong si Art?

tumabi muna ako at umupo sa gutter para sagutin yung tawag.

[Asan ka?]

hindi man lang hello o hi?

"Goodmorning din sayo kaibigan."

[San ka nga? bat wala ka dito?]

kumunot ang noo ko at tumayo na, kinuha ko yung towel ko para mapunasan yung pawis sa mukha ko.

"Bakit?"

[Hirap talaga kausap ng mga pinoy! tatanungin tas yung sagot tanong rin!]

i rolled my eyes at his statement. umagang umaga ang lakas lakas ng boses kala mo naman ang layo niya sa cellphone niya.

"Nasa labas. nag jogging, bakit ba?"

[naks jogging! healthy living ka na ngayon ah!]

suminghal ako at binabaan na siya. Sige, para sa pagkakaibigan namin iisipin ko nalang na may tama siya sa utak. yes, it's just a matter of understanding.