Twisted Fate (Twisted Series #1)

#4

"didn't expect you to meet again so soon."

napalingon agad ako sa nagsalita. nanlaki ang mga mata ko sa lalaking nakatayo, ilang distansiya lang ang layo mula sa kinauupuan ko. Art was confused pero hinila niya na yung lalaki paupo sa sofa, my eyes were still fixed to where he was standing earlier.

"Huy. kaklase ko nakita mo, hindi multo." binatukan ako ni Art kaya napunta sakaniya yung atensyon ko. hanep talaga, apaka bait. nilipat ko yung tingin ko dun sa lalaking nakasagutan ko sa cafe kanina. naramdaman niya atang tinitignan ko siya kaya lumingon siya sakin at tinaas ang kilay niya.

"Siya si Dice. nakita mo na siya dun sa Versus diba? titig na titig ka naman!" sinamaan ko siya ng tingin, i could see that Dice smirking on my peripheral vision. kung ganon ay siya pala ang may ari ng librong iyon? tss. 

"three's a crowd and i didn't come here to party." suminghap ako bago tumayo, naglakad papalapit sa bag ko. sinundan ako ng tingin nung dalawa.

"Oh bat aalis ka bigla?"

"Sorry that your ideals weren't able to come true." Dice muttered with sarcasm. hindi napansin ni Art yun, pero narinig ko. sinamaan ko ng tingin si Dice na sa tv na nakatingin. binaba ko yung bag ko at lumapit sakanila. i gripped on the top of the couch and leaned para mapalapit sa kanila, bakas na sa mukha ni Art ang pag tatakha. hindi ko siya pinansin at humarap lang kay Dice.

ngumiti ako, he just looked at me with a cold expression.

"Nice to meet you too. I'm Elouise, just call me uhh... Elouise."

sarkastikong pag papakilala ko, pero masyadong ignorante si Art para mahalata yon. ayoko siyang maipit sa simpleng away namin ng kaibigan niya. flings niya lang kaya kong guluhin, i've always respected his circle of friends.

nakangiti parin ako kay Dice pero tinaasan niya lang ako ng kilay bago binalik ang atensyon niya sa pinapanood niya. i rolled my eyes at kinuha na ang bag ko. baka mag rambulan pa kami dito pag nakasama ko pa siya ng mas matagal. 

"Don't bother messaging me. not opening my phone." sabi ko bago tuluyan na umalis. Art insisted on driving me home pero i declined. kawawa naman si Dice, mukhang mahilig kumausap, kahit di kilala kakausapin niya. mamaya pag mag isa yun kinakausap niya yung hangin. skeri.

i started my car pero the gas ran out. damn! malas naman. hinampas ko yung stirring wheel out of frustration. i was about to open my phone nang may kumatok sa window ko.

i raised my brow and pinaningkitan siya ng mata habang binababa yung window.

"what do you want? i'm not in the mood to have a literary argument." I rolled my eyes. i know venting my anger on him wouldn't change a thing pero hayaan na. we aren't on good terms naman.

hindi siya sumagot at tumingin lang sa loob ng sasakyan ko and sa panel. "Come with me." hindi ko alam kung anong ibig sabihin niya, kumunot ang noo ko at tinignan lang siya.

"I'll take you home."  sinabi niya yon ng parang wala lang. i was confused. lasing ba to? tama ba naririnig ko? huh?????

"N-no need i'll just ask Art--"

"Ryce left. a girl called him." napasinghap ako. i couldn't help but facepalm. ofcourse, it's Arthale afterall.

"I'll just book a grab." sabi ko, hindi parin lumalabas ng sasakyan. bakit ako sasama sa kaniya? eh maliban sa pangalan niya wala na akong ibang alam sa kaniya, our first exchange of words aren't even nice.