Twisted Fate (Twisted Series #1)

#50

"My Fiancee." Nakangising aniya.

pinandilatan ko siya ng mata pero mukhang desidido na siya sa kagaguhan niya. What the hell!

Saglit na natigilan si Dice ngunit ayun na, bumalik na ang blanko niyang ekspresyon.

"Is that so?" Tipid na ngiti niya.

"Congratulations." Iyon lang at tuluyan na siyang lumabas ng kwarto. Nang kaming magkapatid nalang ang naiwan ay sinipa ko ang tuhod niya ng pagkalakas lakas.

"Yah!" Angil niya habang napaupo muli sa upuan at hinawakan ang tuhod na sinipa ko. Gago ka kapatid!

"Michinom!" Sigaw ko at binatukan siya.

"It hurts! stop hurting me babo!" Pinalo niya ang kamay ko. Galit akong bumuntong hininga at lumabas na ng kwarto. Baliw! Abnormal! michin saekki!

Iika ika siyang sumunod sa akin. Buti nga sayo!

"Ya, Elouise." Inis na aniya, hindi niya kasi masundan ang mabilis na pag lakad ko dahil masakit ang tuhod niya. dapat lang! kung ano ano ang sinabi niya kay Dice kanina! Ano na nga lang ang iisipin non!

natigil ako sa tapat ng elevator. Malayo pa iyon, paakyat palang mula ground floor.

Now that i'm staying still, ngayon nalang naproceso ng utak ko ang mga nangyari sa maikling panahon na iyon.

Hindi raw namin kilala ang isa't isa?

I scoffed. What? hindi kami magkakilala?!

"Hindi raw kami magkakilala?!" Galit kong nilingon ang kapatid ko na nagulat naman sa pag taas ko ng boses.

"Gago ba siya?!"

"Yah. your words." I closed ny eyes and angrily stomped my heels on the floor. i clenched my hands, trying to conceal some of my anger.

"he didn't say that you aren't magkakilala." Kalmadong sabi niya, nakasimangot ko siyang nilingon.

"He said that you guys didn't really knew anything about each other."

kumalma ako ng kaunti, tama siya. iyon nga pala ang sinabi niya. Kung ganon ay galit nga siya sa akin.

Ang kaninang inis ay napalitan ng lungkot. bumagsak ang balikat ko na para bang ipinasan sa akin ang buong mundo. Malungkot kong tinignan ang kuya ko.

"Galit siya sakin." Ngumuso ako. I heard him sigh before messing my hair.

"Tss. Ofcourse he'll be angry. Now come on. I still have to undergo some tests."

"What? No! Wag na dito!" Salubong ang kilay na reklamo ko. Pagkatapos nung sinabi sa akin ng doktor niya! sa tingin niya ba'y mananatili pa kami rito!

"What? why not?" Kunot noong tanong niya.

"Hahanapan nalang kita ng iba." I scowled.

"Tss. I'll just have my tests here then you can find other doctors, Is that okay?" Masama ko siyang tinitigan, pinag iisipan ang sinabi niya. In the end ay wala akong magawa kung hindi bigong tumango.

Nag pahila nalang ako sa kaniya papuntang nurse station. Siya na rin ang nag tanong. Bahala na siya, sabog na ko. Hindi na ko makapag isip ng maayos.