Skies Heart: The Hunting Past [COMPLETED]

Chapter LXXIV: Heal me, Save me.

Ayisha's POV

Hindi ko na alam kung gaano katagal ng oras ang lumipas mula noong pumasok sina Sasha sa loob ng mansyon at iniwan ako ni Yoshan dito. Hindi ko na alam kung ilang sundalo ang napagaling ko at ilang kawal na ang hindi ko na nailigtas at nadatnan ko nang patay. Nakakapanlumo ang ganoong eksena, pero kailangan ko pa ding magpatuloy dahil madami pa din ang nangangailangan sa tulong namin. I should be on my limit now, sa sobrang daming kapangyartihan na ang lumabas sa katawan ko. But Sehire do some awesome thing na nakakapag regen sa akin sa tuwing lalapit ako sa kanya, there is this some kind of area around him na agad nagbabalik sa lakas mo pag nakatapak ka doon, 4-5 meters around Sehire... and it's SO COOL. I can't wait to tell everyone how strong he've become na parang wala sa amin ang nakapansin, akala ko kasi nasa sohouru island lang sya at nagpapalipas ng oras magbasa nang libro... guess I should eat my way of thinking. Also, may ginagawa din si Hestia na nakakapagpabagal ng pagkaka drain ng lakas ko... (^___^) Kahit na sobrang kagulo ng paligid hindi pa din ako masyadong na d-drag down noon, since alam ko... na madaming tao at tulong ang nandyan lang at sumusuporta. 

HUH? (o_o) Te...teka... W-what's this feeling? parang may isang malamig na hangin ang biglang gumapang sa likod ko. Someone's looking at me... Luminga linga ako pero wala. Ang kanina pa ding nag iingay na labanan ang nakapalibot sa akin. Sino? Sinong natawag sa... (O_O) wait...it's...

Pumako lang ang paningin ko sa kasagutan kung nasaan ang parang humihila sa akin. Sa isang lugar na malayo pa sa katayuan ko. Sa kastilyo? Bakit parang iniibita ako noon, pinipilit lumapit sa kanya? Anong meron? (O_O) May masama bang nangyayari sa kanila sa loob? 

"...tinatawag ako ... sa loob..." those were the only words na nasabi ko, as I watch myself. Walking...towards the castle. 

Yussen's POV

This is just a dream... everything is just a freaking dream. Nasa akin pa si Dionysus, he's still there... I know.... I...I ... "ANO YUSSEN? Nararandaman mo na ba? Ganito ka ka-WALANG kwenta pag wala sayo ang GOD's power mo!!!!" Hindi ko na nararandaman ang kahit na anong galamay ng katawan ko, kahit na ang paulit ulit ng pag tapak tapak sa muka ko ni Kroushus. Hinihiling ko na nga na lakasan pa nya ang sipa nya sa tyan ko, sana lakasan nya pa ang pananakit nya... para marandaman ko namang buhay pa ako. Because the moment that light consumed me... I thought I died. Pero noong mumulat ako, what happened was WORSE. Hindi na nagsasalita si Dionysus sa akin, at ang kapangyarihan nya na tuwang tuwa pa akong bumalik isang buwan na ang nakakaraan... Nawala na... Wala na sya ulit.... "MOVE YOU WEAKLING!!!" another blow from my abdomen, wala pa ding epekto sa akin. Patayain mo na lang ako Kroushus, that way it'll be better. 

"....Patayain.... na nga ako? Is that really an answer to this Yussen?" w-what the hell is this voice inside me? W-who... "...parang pinapatunayan mo na din kay Kroushus na tama sya..." The hell are you..? it's a mans' voice... but it's not Dionysus. I-it's.... (O_O) ..

.......ME?  "...Think about you're friends Yussen... will they be happy pag nalaman nila na namatay ka dito? sa tingin mo ba tunay silang makakaalis sa nakaraan kung nakuha ka naman noon?" Pero.... naiwala ko na naman si dionysus! S-sa pangalawang pagkakataon. Nawala na naman sya.... alam mo ba kung gaano kasakit na isampal sa muka ko kung gaano ako kapabayang Mortal soul?! "..Alam ko... hindi mo pa din ba napapansin? ikaw ako...." a long pause para mapagbigyan naman ang nagkakagulo kong utak. At saka sya nagpatuloy.....

"...Makinig ka Yussen... Sa oras na bumigay ka dito... kahit si Dionysus hindi matutuwa..." Hinding hindi sya natuwa na ako ang Mortal soul nya.     " No..."   Yan ang totoo. Gumising ka sa katotohanan.. MATAGAL mo nang alam iyan!    "..NO. Yussen alam mo ba na pwedeng hindi na bumalik sayo si Dionysus? the moment na mawala sina Ruru sa mundong ito.. pwede na syang lumipad sa lifeline ng iba, giving up on your soul. Pero hindi nya ginawa... alam mong pwede iyon.. alam kong isa iyon sa dahilan kaya mahal mo sya diba?" H-how could this be... that knowledge is just in the back of my mind... and I never realized it. Isa nga pala iyon sa ikinatatakot ko sa loob ng ilang taon...  ang umalis na sya sa akin. Pero... bumalik sya... "..Hindi mo lang alam kung gaano ka kaimportante sa Spirit soul mo Yussen..." Napakunot ako nang noo. Bakit ka ba nagsasalita na parang hindi ikaw ako? The faint face inside my head smile..." I'm you... and you're a part of me..." He open his eyes... that's the eyes of a leopard. Ang mata ko tuwing nag t-transform. "...I'm your lifeline... your past, your present and your future. I'm the person who has the memory of everything about you... including your past life..." I don't get it. Who is this person from my mind? Hindi ako sya! p-pero why do I have this feeling like... I know him. Like... I was just looking... at the mirror.