Skies Heart: The Hunting Past [COMPLETED]

Chapter XXII: Train Stranger

“Hmmm,. E-excuse…”

Natahimik ang lahat ng mapatingin sila sa batang nagsalita

Ilang Segundo ding walang nagsalita at parang nalunok nila ang mga dila nila

Sora’s POV

 

Ano na naman kayang meron at natahinik na naman sila?? Hayyy, ( --  3  --)

“ano yun?” ako lang ata ang may gana o may kakayahang magsalita at nasa point of shock pa din ang tatlo kong kasama

“kanina pa kasi kitang napapansing masama ang pakirandam… “ mahinahon at maliit ang boses ng batang ito, bumagay sa maikling kulot nyang buhok at malumanay na mata.

“n-naabala ba kita? Sorry”

“ah!, hindi!, ahmm, ano kasi…”

“bakit? May kailangan ka ba? Problema?”

“g-gusto ko sanang t-tulungan ka..”

???___??? HUH? Parang nahihiya ito, tapos tutulungan ako?, mukang mahiyain talaga sya.

“y-yun ba? , bakit parang ikaw pa itong nahihiya? Hehehe”

“g-ganoon lang talaga ako, .,. sorry”

Sorry na naman? Erggg, ang cute cute nito, pero ang paggiging mabait ng batang ito ang nagpapaka weirdo sa kanya.

“hindi mo na kailangang mag sorry, …. Pero? Hindi ba ako abala?”

Nakakahiya naman kung magpapaka pa hard to get pa ako sa cute na batang ito, irrrggg, bakit ba pakalat kalat ang mga ka-angkan ni noashy na nakakamatay ang ka kyutan??

“hindi!, gusto ko lang talagang tumulong…”

“s-sige…” hehehe, parang nahihiya na tuloy ako ^___^ , ngumiti ang kyut na nilalang na batang iyon sa akin at hinawakan ako sa noo

“mabilis lang ito…….

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

………………sora”

^_____^ sa wakas mukang healer ang batang ito.

BLAG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

^_____^

^_____^

O____O