Skies Heart: The Hunting Past [COMPLETED]

Chapter LII: Tunnel Underneath

Narrator's POV

Mula sa pagkakadagan sa sahig ay iniangat na ni tray si sora habang nakayakap pa din sa kanya, nakasabit na lang si sora doon. Bigay na bigay na sya at si tray na ang pinag desisyon kung itutuloy noon ang balak nyang gawin.. o hindi.

Napapikit na ng mahigpit si Sora at nag intay ng kahit na anong sakit mula sa pagkitil ni tray ng buhay nya.

.

.

.

.

.

Seconds of waiting. Something doomed happened. .

.

.

.

A cut from flesh.

.

..

The smell of blood.

Tumalsik sa pader ng madilim na tunnel na iyon ang Pulang pulang dugo, it flows down to the concreate path like how a blood gushed from a fresh wound. Hindi din nakaligtas sa pagtalsik ng dugo ang walang emosyong muka ni tray. Pati ang pikit na pikit ng nakayakap pa ding si Sora. tumulo iyong parang luha sa puting puti nyang balat at tumulo sa sahig.

Unti unting Lumuag ang kamay na nakayakap ni Sora mula sa pagkakapulupot kay tray

Sasha's POV

I... It stopped. 

"Dapat tayong matuwa.... diba?" Kanina pang pinipilit mag paka possitive ni yussen. Pinipilit ko,.. pero alam kong kayang kaya nyang saktan si sora. Kayang kaya iyong patayin ni tray. He just dont want to. That WAS the case. But things just turned upside down.

Yeah we promised to protect Sora. BUT WHAT IF! may isang napaka misteryosong bagay ang magtulak kay tray para saktan na nga at patayin ang babaeng pinangako naming protektahan? May tiwala ako kay tray. But I dont trust emotions and actions brought by Pain and Anger.

GEEZ. what to do? what to do?

Tray... I trust you. She trust you too. also Yussen. You CANT break any of those DAMN TRUSTS!

Sora's POV

Randam ko na sa balat ko ang malamig na sahig. I can smell blood. But I dont feel pain. Maybe this is the previlage he gave me? to not feel any pain. "I'm sorry.." Those are the only words I hear from him after a long moment of silence. I've heard sense of hearing daw ang huling nawawala after death. Good thing I heard those words before I rest in peace.. Then that means I can forgive him. Well, If you'll look at it. I cant be angry at him either...

"Bubwit.. hanggang kailan mo balak magpakalantang gulay dyan?" Tanong nya sa akin. (O___O) Nalaglag ang kamay ko pero, maybe nanghina ako for all the thoughts at pag iisip kung bakit nya ako papatayin. Pero .. naka subsob pa din ang muka ko sa leeg nya. I can clearly smell his scent. 

Sense of smell.... 

(O_____O) I'M NOT YET DEAD!?

"TRAY?" gulantang kong tanong sa kanya at kumalas mula sa pagkakayakap. Ang lalaking ito! hindi ba nya alam ang haba na ng nagawa kong "To-Do-List" pag naging kaluluwa na ako? TAPOS! hindi naman pala nya itutuloy? ano iyon? prank? parody? Is this guy been playing with prohibited drugs?!

"Ano?" He ask. (*** U ***) That's the same teasing irritated smile he have back then!!! WAHHH!!

"TRAY!!" Niyakap ko agad sya kaya from being nakadagan. Ako na ang nakapatong sa hita nya habang napaupo naman sya sa lakas ng impact ng pwersa ng tulak ko ng yakapin ko sya. Hindi ko na napigilan, Masaya akong nakabalik na sya. Alam ko sya na ulit ang kaharap ko. I know that somehow... He figured things out.