Glory and Gore (Completed)

Chapter 50

ACT 50: Fourth Round (Part 2)

BATTLE ROYALE (Part 2)

47 STUDENTS REMAINING...

BLAIR

For a second, I stood there, rooted to the ground. Hindi ko magawang igalaw ang mga paa ko. Nang marinig ko ang mga papalapit na yabag, tila ba bumalik ang huwisyo ko. Mabilis akong tumakbo. But I knew at that moment, they'd be able to keep up with me. I should've run when I had the chance. Malalaki silang tao, mahahaba ang mga biyas. It will only take them minutes to catch me.

But I willed myself to run as fast as my feet could carry me. Nararamdaman ko ang magaspang na lupa, mga tuyong dahon, mga putol na sanga ng puno sa ilalim ng paa ko. Pero hindi ko pinansin 'yon. The only thing that matters now is to make as much distance as I could to them. Distance was all that mattered. Alam ko ang mangyayari sa 'kin kapag nahuli nila ako—they would either kill me or rape me first then kill me.

As I ran through the forest, with no direction in mind, rushing wind slapped me in the face. Sigurado akong duguan na ang mga paa ko. I felt my feet stepping on sharp branches. I was running for my life. Nararamdaman ko ang mga ibinabato nilang bagay sa 'kin. Nagawa kong makaiwas sa ilan pero naramdaman ko ang paghampas ng bato sa balikat ko. It slowed me but I didn't stop running. I didn't look behind me.

It all happened so fast. Sumabit ang paa ko sa malaking ugat ng puno. Hindi ko 'yon nakita. Marahas akong bumagsak sa lupa. Nakaramdam ako ng pagkahilo sa lakas ng pagkabagsak ko. I groaned in pain. Naramdaman ko ang ugat na tumama sa gilid ng tiyan ko. I was about to stand up when a foot stepped on the back of my head. Muli akong bumagsak sa lupa. Madiin na ibinaon ng paa ang mukha ko sa lupa.

"You're quite a runner, aren't you?" narinig ko ang boses ng lalaki.

The other guy laughed. "Hindi ka kasi tumitingin sa tinatapakan mo. Ayan tuloy," aniya at muling tumawa. "Bobo."

Nabalot ang sistema ko ng takot.

"Don't worry, we won't kill you," yumukod siya at sinabunutan ang buhok ko. She pulled me by the hair and forced my head to look at him. Hindi ko makita ng malinaw ang mukha niya dahil madilim na ang paligid. But I smelled his breath. It smelled of onion and garbage. "Yet."

Naramdaman ko ang nagbabadyang pagpatak ng luha sa mata ko. But I blinked back the tears. I will not give them that satisfaction. Kung mamamatay man ako ngayong gabi, mamamatay akong lumalaban.

Mas lalong humigpit ang pagkakasabunot niya sa buhok ko. It brought a great amount of pain. Napaungol lang ako sa sakit niyon.

"I will fuck the life out of you at kapag natapos na 'ko sa 'yo, itatapon ko ang katawan mo sa dagat," anas niya, mas lalong inilapit ang mukha sa 'kin.

I wanted to slit his throat at that moment. Pero hindi ko maigalaw ang mga kamay ko. Sa halip na magsalita, dinuraan ko siya sa mukha.

"Fuck you," I replied to him.

*****

Nakatingin lang ako sa nagniningas na apoy na ginawa ng mga lalaking dumakip sa 'kin. Katangahan ang ginawa nilang paggawa ng apoy. It sends a message to others that we are here.

Nasa tabi ko ang babaeng ginahasa nila. Tahimik na siya ngayong umiiyak. They put a cloth on each of our mouths to prevent us from screaming. Itinali din nila ang kamay at paa namin at inilagay kami sa tabi ng isang malaking puno. Nagtatawanan ang tatlong lalaki na nakapaikot sa gitna ng apoy.