Breathe (ONGOING)

Chapter 22

Maureen's POV

"You know what I'm think right now Kenji. What is this all about?"

"Hindi ako manghuhula para malaman ko kung ano ang nasa isip mo." Bumuntong hininga ako at binalik ang tingin sa tahimik na kapaligiran.

"This only a surprise right? Nothing more, nothing less." Malungkot na tumingin ako sa nag iisang bituin na sobrang sa kalangitan.

"Alam mo, huwag mong pag isipan ng masama ang Daddy at Kuya mo. Why don't you appreciate their efforts and be happy?" Umakbay ito sa akin kaya napatingin ako sa kanyang mukha na may malawak na ngiti.

"You don't understand Kenji. Hindi naman ganoon makitungo sa akin si Daddy, katulad nalang kanina. Alam kong napansin mo 'yon."

"Naikwento ko din sayo yung nangyari sa amin ni Kuya Gideon sa hospital. Nakita mo kung gaano ako nasaktan sa encounter na yon." Mahabang litanya ko dito at bumuntong hininga.

"No Maureen. I understand what you feel. Huwag mong pinapangunahan ang mga bagay bagay. Masyado ka kasing nag o-over think to the extent na pati ang Kuya mo and si Tito ay napag iisipan mo na ng masama."

"Why can't you be happy dahil magkasama kayong tatlo ngayon?" Inismiran ko naman ito sa kanyang sinabi kaya naman hinila niya ako palapit sa kanya at niyakap ako.

"What's the matter Maureen?" Bumuntong hininga nalang ako at hindi na siya sinagot.

Hindi ako nag o-overthink. Kahit na minsan ay mali ang mga hinala ko pero this time, hinding hindi na ako magkakamali.

I will trust my instict this time.

Because there's really something wrong with Kuya Gon, especially Dad. They're up to something.

Hindi ko din alam kung bakit sobrang tagal nawala ni Daddy. Hindi ko din alam kung bakit ako napag salitaan ni Kuya Gon ng mga masasakit na salita noon sa hospital.

-FLASHBACK-

"Sino ba ang matigas ang bungo? Ikaw! Sinabi saakin lahat ni Igie kung paano ka humantong sa ganyang kalagayan!"

"Ilang beses ka ba niyang binalaan na huwag siyang puntahan kung nasaan siya pero anong ginawa mo? Pumunta ka pa rin!"

"Oh, anong kinalabasan? Naging pabigat ka lang sakanya diba?! Pinahirapan mo lang siya lalo! You know what? I'm tired of you! Nakakapagod ka masyado sa sobrang tigas ng ulo mo!"

"Anong magagawa ng sorry mo sa nasayang na oras ko? Napaka laking abala ng ginagawa mo saakin! Can you please act at your age?! Stop acting like a kid!"

"No, you can't. You have no right to decide for yourself and experience the things you want to do without my consent."

-END OF FLASHBACK-

Pagkwe-kwento ko sa kanyan ng naging sagutan namin ni Kuya Gideon. Narinig ko naman na tumawa ito ng mahina kaya tinulak ko siya papalayo.

"Seryoso na ako sa pagkwe-kwento ko pero nagawa mo pang tumawa! Bahala ka sa buhay mo." Pagmamaktol ko dito. Tinalikuran ko siya at naramdaman ko namang lumapit siya sa akin.