គូរដណ្តឹងគូរសត្រូវ

‼️ ភាគ 35: ដោះលែងខ្ញុំទៅ

*Warning*

ឌឹប...!

     Dylen បោះរាងកាយស្រាលកំភ្លើករបស់ Jimin ទៅលើពូកមួយទំហឹងដៃ បន្ទាប់មកក៏ចាប់ផ្តើមប្រឡេះឡេវអ៊ាវរបស់ខ្លួនហើយក្រវែងចោលទៅលើឥដ្ឋ, Jimin ឃើញកាយវិការាងក្រាស់បែបនេះធ្វើឲគេកាន់តែមានការតក់ស្លុត។
     អស់ពីចាត់ការអ៊ាវខ្លួនម៉ដ្ឋឡេវរួចហើយ ដៃធំសម្បូរសរសៃរបន្តអូសចុះដល់ខ្សែរក្រវាត់ កាយវិការនាយកំពុងហូតខ្សែរក្រវាត់ស្បែកមើលទៅសុិចសុីជាមួយនឹងក្បាលពោះសុិកផេកដែលជាក្តីប្រថ្នារបស់មាណវីគ្រប់រូប...ដែលមិនមែនជា Jimin នោក្នុងពេលនេះ៖
     «នៅឲស្ងៀម~ » Dylen បន្លឺឡើងទាំងសំឡេងស្អកហើយយកខ្សែរក្រវាត់មកចងដៃ Jimin យ៉ាងជាប់។
     «ឆាប់ដោះលែងយើងទៅ!» គ្រាហ៍នេះ សំលេងរបស់ Jimin ប្រែជាញ័រ បបូរមាត់ក្រហមព្រឺងៗផ្អឹបចូលគ្នាចុះឡើងដើម្បីបង្កើនសំណើម តែទង្វើបែបនេះបែរជាកាន់តែគួចយកចំណាប់អារម្មណ៍របស់នាយកំលោះទៅវិញ។
     Dylen សម្លឹងមើលរាងកាយដុតកម្តៅរបស់ Park Jimin ដោយមិនហ៊ានដកក្រសែភ្នែកទៅណា។ ដំបូងនាយគិតថា គ្រាន់តែបន្លាចកូនក្តាន់ម្នាក់នេះឲភ័យប៉ុណ្ណោះ តែមានឯណាចុងបញ្ចប់ខ្លួននាយទៅវិញទេដែលធ្លាក់ក្នុងរណ្តៅសននេហ៍របស់ Park Jimin។ តើឲគេទប់អារម្មណ៍ជាមនុស្សប្រុសបានជាយ៉ាងមិច បើរាងកាយ Jimin ទាក់ទាញម្លឹងៗ? សភាពគេពេលនេះក៏មិនអន់អីប៉ុន្មានដែរ ព្រោះអ៊ាវ.សវេងត្រឹមភ្លៅស្តើងល្ហីបែបហ្នឹងមិនបានជួយបិទបាំងអ្វីច្រើននោះទេ នៅមានឆ្អឹងដងកាំបិតដែលកំពុងតែបង្ហាញខ្លួនសស្ញាច ញោចកម្តៅរបស់នាយឲកាន់តែពុះកញ្រ្ជោល ក្រឡុកក្រឆាកាន់តែខ្លាំងឡើង

     «អ្ហាស!! អាចង្រៃឈឺណាស់ណា៎!» Jimin ស្រែកចាច នៅពេលត្រូវអ្នកកំលោះខាំប្រលែងលេងនឹងឆ្អឹងដងកាំបិតរលោងស្រិលរបស់គេ។
     Jimin ខំប្រឹងថ្មិចភ្នែកជិត ទាំងញើសហូរដាបចុះមកតាមជើងសក់ ខណៈរាមកំពុងធ្វើការបោះត្រាស្នាមថើបក្រហមឆ្អៅនៅពាសពេញវាលសាច់ពណ៌ទឹកដោះគោ។
     «អុឹម...សុំអង្វរ-...ឈប់ទៅ! » អារម្មណ៍ដែល អ្នកកំលោះផ្តល់អោយវាច្រើនលើសលប់រហូត Jimin ត្រូវស្រែកអង្វរ.កឲគេបញ្ឈប់រាល់សម្មភាពអស់ទាំងនេះ។ អ្វីដែលប្លែកនោះគឺ មាត់ប្រឹងស្រែកក្តែងៗថាឲគេឈប់ តែរាងកាយគេបែរជាពើងឡើងម្តងៗនៅពេលដែរនាយកំលោះប្រើអណ្តាតស្ទាត់ជំនាញបំបោសអង្អែលលើចុងឈឺរុីពណ៌ផ្កាឈូកទាំងដៃម្ខាងច្របាច់បង្វិលលេងចុះឡើង ក្តីសុខស្រើបស្រាលមួយនេះចាប់ផ្តើមហោះហើរទៅគ្រប់ដណ្តប់ពេញរាងកាយរបស់ពួកគេទាំងពីរ។