Οι μέρες παίρνανε και εγώ αρχίζω να ξεχνώ τον Steve αφού από τότε που μου έστειλε το γράμμα δεν με ξανά ενόχλησε. Έχει περάσει ένας μήνας από τότε. Σήμερα, 19 Απριλίου 1950, η κυρία διευθύντρια επιτέλους αποφάσισε να μας πάει μια εκδρομή. Πώς και πως το περιμέναμε τόσους μήνες.
Mrsben: Λοιπόν δεσποινίδες. Σήμερα θα πάμε για πικ νικ σε ένα όμορφο βουνό. Νομίζω πως θα σας κάνει καλό τώρα που είναι άνοιξη, τι λέτε;
Κορ: Ναι!
MrsBen: Λοιπόν από εσάς θέλω να είστε προσεκτικές και να μην συμπεριφέρεστε σαν χαζοχαρούμενες. Θα μπείτε όλες με την σειρά στην άμαξα και σύντομα θα είμαστε εκεί. Κρατάει η κάθε μία σας το καλαθάκι της; Πρέπει όλες να έχετε μέσα τα σάντουιτς σας, τα μπισκότα σας και οπωσδήποτε νερό γιατί έχει πολύ ζέστη. Να αναφέρω επίσης ότι θα έρθει ο γιος μου ο Steve μαζί μας με το ιατρικό του βαλιτσάκι σε περίπτωση που υπάρξει κανένα ατύχημα. Εντάξει; Μπείτε όλες σε σειρές. Δύο δύο... Πάμε, ανεβείτε στην άμαξα.Mrsben: Katelyn; Έλα εδώ σε παρακαλώ.
Kat: Μάλιστα. (είπα αφήνοντας την Sylthia να ανέβει μόνη της).
Mrsben: Δεν θέλω να ανησυχείς που θα έρθει ο γιος μου. Θα είναι συνέχεια μαζί μου. Μην φοβάσαι, δεν θα σε πλησιάσει.
Kat: Εντάξει.Ωχ θεέ μου. Δεν θέλω να τον αντικρίσω ξανα. Θα αρχίσει πάλι η καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και το μυαλό μου να πηγαίνει στα γεγονότα που έγιναν πριν έναν μήνα. Μια χαρά ήμουν μέχρι τώρα και ένιωθα ότι τα κατάφερα. Φτου και πάλι απ'την αρχή.
Φτάσαμε στο βουνό και κατεβήκαμε όλες από την άμαξα. Τα άλογα δέθηκαν στα δέντρα και εμείς όλες πήραμε ένα μονοπάτι και αρχίσαμε να τρέχουμε. Επιτέλους λίγη ξεκούραση και ελευθερία. Ήταν πραγματικά υπέροχα εδώ. Τα πουλιά κελαηδούσαν, το γρασίδι μύριζε γρασίδι και οι ακτίνες του ήλιου έπεφταν παντού.
MrsBen: Πιο σιγά! Μην τρέχετε!Πιάσαμε λοιπόν η κάθε παρέα μια γωνιά και αρχίσαμε να στρώνουμε να λουλουδάτα "σεντόνια " για να κάτσουμε. Βγάλαμε τα σάντουιτς τα οποία ήταν κομμένα σε σχήμα τριγώνου, βγάλαμε χυμό και το σερβίραμε η μια στην άλλη και αρχίσαμε να τρώμε.
Ste: Μητέρα ήρθα. (είπα κατεβαίνοντας από το άλογο) .
Mrsben: Αντε, που ήσουν; Υποτίθεται μαζί θα ερχόμασταν.
Ste: Συγγνώμη, με πήρε ο ύπνος.
Mrsben: Ναι, στον καναπέ. Έχει περάσει ένας μήνας, την Vera την έχεις αραβωνιαστεί και σε ένα μήνα την παντρεύεσαι. Συνεχώς προσπαθείς να βρεις δικαιολογία για να μην κοιμάσαι μαζί της. Κάποια στιγμή θα το καταλάβει. Ξύπνα όσο είναι καιρός. Αυτό το κορίτσι δεν φταίει σε τίποτα. Μην την κάνεις να δυστυχίσει δίπλα σου.
Ste: Γι'αυτό προτιμάς να δυστυχίσω εγώ έτσι;
MrsBen: Άκουσε με, είναι η τελευταία φορά που το λέω. Ότι είχες με την Katelyn τελείωσε. Και τώρα που ήρθες μαζί μου μην χαίρεσαι ότι θα την δεις. Μαζί μου θα είσαι. Σε χρειάζομαι κύριε γιατρέ μην τυχόν γίνει κάτι.
YOU ARE READING
Κολλέγιο Brighton
AdventureΥπήρχε κάποτε, σε ένα μέρος του μακρινού Καναδά ένα κολλέγιο θηλέων. Εκεί πήγαιναν μόνο κορίτσια που έμεναν ορφανές. Από μικρή ηλικία μεγάλωναν εκεί, κοιμόντουσαν εκεί, έτρωγαν εκεί, έκαναν τα πάντα εκεί. Είχαν και μια αυστηρή διευθύντρια της οποίας...