Κολλέγιο Brighton

Το ξέσπασμα και η ευγενική πράξη

Ste: Αφού ξέρεις πως εγώ δεν θα γίνω διευθυντής του κολλεγίου. Γιατρός θα γίνω.
MrsBen: Πάλι καλά. Δεν θα ήθελα να σε δω στην θέση μου. Θα με τρέλενες. Την θέση μου θα την πάρει ο Mike. Έτσι αγόρι μου; Εσύ ήθελες να γίνεις διευθυντής του κολλεγίου έτσι;
Mik: Ναι μητέρα. Πρώτα θα τελειώσω φιλολογία και μετά θα ασχοληθώ ως διευθυντής.
MrsBen: Μακάρι ο αδερφός σου να είχε το μυαλό σου.
Ste: Μητέρα αρκετά. Βαρέθηκα αυτή την οικογένεια. Από πάππου προς πάππου όλοι ασχολούνταν με την φιλολογία και μετά γίνονταν διευθυντές σε αυτό το παμπάλαιο κολλέγιο. Βαρέθηκα πια! Αυτή η κοινωνία χρειάζεται και γιατρούς. (είπα και έφυγα κλείνοντας την πόρτα δυνατά πίσω μου).
Mik: Πάω να του μιλήσω.
MrsBen: Άστον, αστον να ηρεμήσει.

{Στο προαύλιο}.
Syl: Αχ θέλω να τον ξαναδώ. (είπα μυρίζοντας ένα λουλούδι).
Kat: Ααα σε βάρεσε ο έρωτας κατακούτελα.
Syl: Ναι. Δεν σε καταλάβαινα πριν. Ωχ τι θα κάνουμε. Εσύ θες τον ένα γιο και εγώ τον άλλο.
Kat: Θα κόψουμε το κεφάλι μας, αυτό θα κάνουμε. Αχ! (τρόμαξα βλέποντας τον Steve να πετάγεται μπροστά μου βιαστικός).
Ste: Ωχ συγγνώμη. (είπα αφού στούκαρα πάνω της).
Kat: Δεν πειράζει. (είπα κατεβάζοντας το κεφάλι).
Ste: Μου επιτρέπεις να δω τα χέρια σου. Σπουδάζω ιατρική. Μπορεί να μπορώ να σε βοηθήσω.
Kat: Εμ, δεν είναι ανάγκη. Τώρα που είναι δεμένα με τις γάζες είναι μια χαρά.
Ste: Έχω κάποια αλοιφή που μπορεί να επουλώσει τις πληγές. Εμπιστεψου με.
Kat: Εντάξει.
Ste: Πήγαινε στο δωμάτιο σου και εγώ θα φέρω το βαλιτσάκι με τα ιατρικά μου.

{Στο δωμάτιο}.
Ste: Εντάξει, άνοιξε τα χέρια σου. (είπα ανοίγοντας το βαλιτσάκι μου).
Kat: Να βγάλω τις γάζες;
Ste: Ναι, για να δω (είπα κοιτώντας τα χέρια της). Αχ ρε μητέρα.
Kat: Μην την κατηγορείτε. Εγω έφταιγα.
Ste: Αυτή φταίει. Γιατί αυτό που έκανε σε εσένα το κάνει συνεχώς σε οποιαδήποτε κοπέλα. Λοιπόν..Αυτό θα πονέσει λίγο. Είναι οινόπνευμα. Κάνε λίγη υπομονή.
Kat: Αχχχχχ πονάω!
Ste: Λίγο προσπάθησε να κρατηθείς.
Τώρα που θα φύγουν τα μικρόβια θα σου βάλω μια αλοιφή και σε λίγο καιρό θα έχουν κλείσει οι πληγές.
Kat: Σας ευχαριστώ.
Ste: Δεν κάνει τίποτα. Αν και σου είπα να μου μιλάς στον ενικό.
Kat: Δεν μπορώ. Δεν μου βγαίνει.
Ste: Προσπάθησε, θα το συνηθίσεις.

Αχ! μου έπιασε τα χέρια. Με ακούμπησε! Δεν αντέχω Παναγία μου. Τον θέλω!

Γεια σας παιδιά! Τι κάνετε; Άργησα αυτές τις μέρες να γράψω γιατί έχουμε βιντροκλησεις και από σχολείο και φροντιστήριο και δεν έχω χρόνο. Και για να πω την αλήθεια υπάρχουν κάποιες μέρες που θέλω να είμαι λίγο έξω από το κινητό ακόμη και να έχω χρόνο.
Λοιπόν το 6ο κεφάλαιο ολοκληρώθηκε! Μπορείτε να πάτε να ψηφίσετε 🌟 αν σας αρέσει αφού πρώτα το διαβάσετε και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο. Φιλιά πολλά!! 😘💖