Κολλέγιο Brighton

Το νέο ξεκίνημα και ο κίνδυνος ζωής

Kat: Εντάξει λοιπόν!!! Δικό σου είναι!! Ευχαριστημένος τώρα;
Ste: Γιατί μου το έκρυψες; (είπα μετά από κάποια δευτερόλεπτα σιγής).
Kat: Η μητέρα σου έτυχε να το μάθει κατά λάθος και μου πρότεινε να δώσω το παιδί σε εσένα και στην γυναίκα σου με το επιχείρημα ότι θα μου μπει εμπόδιο στο μέλλον μου και με άλλα πολλά για να με πείσει.
Ste: Και εσύ δέχτηκες; Δέχτηκες να δώσεις το παιδί σου; Είναι το παιδί σου εμπόδιο για την ζωή σου;
Kat: Πάψε!! Φυσικά και δεν είναι! Το συνειδητοποίησα όταν γέννησα. Και αν κάθεσαι τόση ώρα εδώ για να με κάνεις να νιώσω άσχημα καλύτερα να φύγω!
Ste: Όχι! Περίμενε.. Συγγνώμη.
Kat: Ξέρεις ότι πάντα την μάνα σου της συμπεριφερόμουν σαν διευθύντρια μου. Ήταν πέρα από τις δυνάμεις μου να της πάω κόντρα. Αλλά άλλαξα! Δεν είμαι η ίδια Katelyn! Αυτή η γυναίκα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου.
Ste: Πάμε να πάρουμε το παιδί μας και να φύγουμε από εδώ.
Kat: Τι ειναι αυτά που λες; Θα παρατήσεις την γυναίκα σου;
Ste: Αυτή η γυναίκα είναι μια σκρόφα που με κοροΐδευε τόσους μήνες. Και η μητέρα μου είναι ένα τέρας που ήθελε πάντα να κάνει κουμάντο στην ζωή μου. Φτάνει πια!! Θα φύγουμε μακριά!! Θα πάμε να φτιάξουμε την ζωή που ποτέ δεν καταφέραμε να έχουμε. Εμείς οι τρεις. (είπα πιάνοντας το χέρι της). Δεν σταμάτησα ποτέ να σ'αγαπάω και το ξέρεις αυτό.
Kat: Ούτε εγώ σταμάτησα.
Ste: Είμαι τόσο χαρούμενος που το παιδί μου έχει μάνα εσένα.
Kat: Steve δεν θέλω να πατήσω το πόδι μου στο σπίτι σας. Δεν μπορώ να αντικρίσω την μητέρα σου.
Ste: Σιγά μην ντραπείς κιόλας. Αυτή φταίει για όλα. Θα πάμε, θα πάρεις στην αγκαλιά τον γιο σου και θα φύγουμε. Σύμφωνοι;
Kat: Καλά.

Στο σπίτι:
Ver: Μπορείς να μου πεις που πήγε ο Steve;
MrsBen: Θα έρθει. Μην ανησυχίες.
Ver: Νομίζω πως κάτι κατάλαβε. Λες να πήγε να την βρει;
MrsBen: Αποκλείεται. Δεν ξέρει καν που βρίσκεται.
Ver: Είδε το παιδί και ούτε χάρηκε, ούτε ενθουσιάστηκε, ούτε συγκινήθηκε. Τίποτα. Μας έχει ψιλιαστεί.
MrsBen: Ηρέμησε. Ότι υποψίες και να έχει, δεν έχει αποδείξεις. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Katelyn:
Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι και εγώ περπατάω αργά πίσω από τον Steve.
MrsBen: Katelyn τι κάνεις εδώ; (είπα χλωμιαζοντας).
Kat: Το σχέδιο σου δεν πήγε όπως το περίμενες. Τα ξέρει όλα ο Steve.
MrsBen: Τι είναι αυτά που λες;
Ste: Συνεχίζεις μέσα στην μούρη μου να παίζεις θέατρο. Φτάνει! Σου λέει τα ξέρω όλα. Ξέρω ότι το παιδί είναι δικό μου. Ότι την ανάγκασες να το δώσει.
MrsBen: Αυτό σου είπε; Ότι εγώ την ανάγκασα; Μόνη της δέχτηκε!
Ste: Πάψε! Μην σε ξανακούσω να μιλάς! Την είδες αδύναμη και προσπάθησες να το εκμεταλευτείς. Είσαι μια ύπουλη γυναίκα που θα κάνεις τα πάντα για να περάσει το δικό σου! Ποτέ σου δεν σεβάστηκες ούτε εμένα, ούτε την ζωή μου. Δεν θα με ξαναδείς ποτέ στην ζωή σου! Να το ξέρεις! Και εσύ! (είπα απευθυνόντας στην Vera). Μην σε ξανά δω μπροστά μου γιατί θα σε σκοτώσω παλιό πουτάνα!
Kat: Αρκετά Steve! Αρκετά είπες. Πάμε να φύγουμε.
Ste: Αυτό που τις αξίζει λέω!
Ver: Δεν φτάνει που ενώ ήσουν μαζί μου πήγες με αυτή την πονηρή κοπελίτσα που δεν σεβάστηκε τον γάμο μας αλλά δέχτηκα το παιδί για να μην διαλυθεί η οικογένεια μας. Αλλά δεν το εκτιμάς. Και παρόλα αυτά με βρίζεις.
MrsBen: Καλά λέει η γυναίκα σου! Εγώ και αυτή κάναμε το καλύτερο για εσένα. Αλλά εσύ ξεροκέφαλε δεν το εκτιμάς. Τι να σου πω; Παλιόπαιδο!
Ste: ΣΚΑΣΕ!!!! (είπα δίνοντας την ένα δυνατό χαστούκι). Μην ξανά μιλήσεις!
Kat: Steve πάμε να φύγουμε είπα!!!
Ste: Παίρνουμε το παιδί μας και φεύγουμε για πάντα. Μην τολμήσει καμία από τις δύο σας να μας ψάξει. Δεν διστάζω να σας σκοτώσω με το που σας δω!! (είπα παίρνοντας το παιδί στην αγκαλιά μου και τραβώντας το χερι της Katelyn).

Ver: Είσαι καλά;
MrsBen: Θα μου το πληρώσει αυτό ο Steve!! Πως τόλμησε να σηκώσει χέρι πάνω μου;
Ver: Εσύ κανόνισε την μικρή. Τον γιο σου θα τον κανονίσω εγώ. Πάω στο πατρικό μου.
MrsBen: Τι θα κάνεις;
Ver: Θα δεις σύντομα.

Steve:
Ste: Πάμε στο σπίτι που έμενες. Θα μαζέψουμε τα πράγματα σου και θα φύγουμε.
Kat: Που θα πάμε;
Ste: Θα δεις.
Kat: Ότι και να έγινε δεν έπρεπε να την χτυπήσεις. Μητέρα σου είναι στο κάτω κάτω.
Ste: Ακόμη την δικαιολογείς; Ποια μητέρα θέλει το κακό του γιου της Katelyn;
Kat: Εγώ φταίω. Αν δεν είχα δεχτεί δεν θα γινόντουσαν όλα αυτά.
Ste: Ήσουν αδύναμη, φοβισμένη. Αυτή φταίει. Μεγάλη γυναίκα, μητέρα και δεν μπορούσε να καταλάβει τι κακό έκανε σε μια μητέρα μικρή σαν εσένα.

Λίγο αργότερα πήγαμε σε ένα σπίτι λίγο πιο έξω από την πόλη.
Kat: Ποιανού είναι αυτό το σπίτι;
Ste: Δικό μας. Το αγόρασα όταν έμαθα ότι γέννησες. Ήξερα βαθιά μέσα μου ότι είναι το παιδί μου και σκέφτηκα ότι όταν αποφασίσεις να μου το πεις να εχω έτοιμο το σπίτι που θα ζούμε οι τρεις μας.
Kat: Εσύ όμως δεν μαζεψες τα πράγματα σου. Δεν έχεις ρούχα.
Ste: Θα γυρίσω πίσω να τα πάρω και θα έρθω. Προτίμησα να πάω μόνος μου. Θα γυρίσω όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Kat: Εντάξει.

Steve:
Πήρα τον δρόμο της επιστροφής με το αυτοκίνητο μου. Το αγόρασα πριν λίγες μέρες. Για το σπίτι και το αυτοκίνητο μάζευα χρόνια λεφτά και τώρα που δουλεύω ευτυχώς τα πήρα. Ξαφνικά λίγο πριν φτάσω στο σπίτι βλέπω μπροστά μου τον πατέρα της Vera. Βγαίνω λοιπόν από το αυτοκίνητο και περιμένω να ακούσω τι θα μου πει.
Mr Wilson: Νόμιζες ότι θα σε άφηνα έτσι; Ξεφτέλισες και πλήγωσες την κόρη μου. Φορτώθηκε το μπάσταρδο σου και αντί να της φιλάς τα χέρια την έβρισες κιόλας;
Ste: Δεν ήξερα τίποτα. Αν ήξερα να είστε σίγουρος πως ποτέ δεν θα έδινα τέτοια ευθύνη στην κόρη σας.
Mr Wil: Δεν την αγάπησες ποτέ. Αυτό το ξέρω. Και την άφησες να δυστυχίζει δίπλα σου. Ένα πράγμα σου αξίζει. (είπα και έβγαλα το όπλο).

Hiiii! Τι κάνετε; Ένα μεγάλο και ωραίο κεφάλαιο ολοκληρώθηκε!! ❤️ Ωχ και τι έχει να γίνει μετά; Stay tuned 🔥για το επόμενο κεφάλαιο και φυσικά ψηφίστε 🌟 αν σας άρεσε. See youu!