MrsBen: Τι συμβαίνει παιδί μου; Μίλησε μου. Μην με ανησυχείς.
Syl: Δεν βρίσκω την Katelyn.
Mrsben: Τι εννοείς δεν την βρίσκεις;
Syl: (Πρωτού προλάβω να πω για το ότι είναι έγκυος και υποψιαζόμουν ότι πήγε να το ρίξει την βλέπω μπροστά στην καγκελόπορτα).
Mrsben: Να την! (είπα και πλησίασα στην καγκελόπορτα).
Syl: Katelyn;
Mrsben: Που ήσουν; Γιατί βγήκες χωρίς την άδεια μου;
Kat: Συγγνώμη. (είπα κοιτώντας την Sylthia για να καταλάβω αν της είπε την αλήθεια).
MrsBen: Τι συγγνώμη; Που ήσουν; Μπες γρήγορα μέσα. Σε λίγο ξεκινάει η γιορτή σας. Σε λίγες μέρες θα αποφοιτήσεις και τώρα βρήκες να κάνεις βόλτες. Πήγαινε να ετοιμαστείς.{Στο δωμάτιο}
Syl: Είσαι ηλίθια; Μου υποσχέθηκες ότι δεν θα το κάνεις.
Kat: Δεν το έκανα. Τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη.
Syl: Πάλι καλά. Που πας; (είπα βλέποντας την να σηκώνεται από το κρεβάτι).
Kat: Πήρα λεφτά από το γραφείο της. Πρέπει να τα επιστρέφω πρωτού καταλάβει ότι λείπουν.Λίγο αργότερα επέστρεψα τα χρήματα και τώρα βρίσκομαι έξω με όλες τις μαθήτριες, τους καθηγητές και την διευθύντρια. Παντού μουσικές, φαγητά, τα κορίτσια χορεύουν δύο δυο κουνώντας σαν τρελές τις φούστες τους και εγώ κάθομαι σε μια γωνία και πίνω πορτοκαλάδα.
Syl: Τι κάνεις εκεί; Έλα να χορέψουμε και εμείς.
Kat: Δεν έχω όρεξη. Δεν αισθάνομαι καλά. Πόσες φορές να σου το πω;
Syl: Ναι αλλά η διευθύντρια έχει αρχίσει να σε βάζει στο μάτι.
Kat: Ας σκέφτεται ότι θέλει. Πάω στο δωμάτιο μου.
Syl: Katelyn;Μπήκα στο δωμάτιο και έκατσα στο κρεβάτι ανεστενάζοντας. Άνοιξα το συρτάρι του κομοδίνου μου και πήρα τα χαρτιά των εξετάσεων μου πάλι στα χέρια και κοίταξα τα αποτελέσματα. Άρχισα πάλι να κλαίω. Δεν ξέρω τι να κάνω. Κάθομαι με κλειστό το στόμα τόσους μήνες και αυτό το μωρό κάθε μέρα μεγαλώνει μέσα μου. Ξαφνικά άνοιξε απότομα η πόρτα. Ήταν η διευθύντρια και εγώ έκανα αμέσως να κρύψω τα χαρτιά κάτω από το μαξιλάρι μου και σκούπισα γρήγορα τα μάγουλα μου.
Mrsben: Τι συμβαίνει; Θέλω εξηγήσεις τώρα! Τι σου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό; Τι είναι αυτά τα χαρτιά; Τα είδα μην τα κρύβεις.
Kat: Τίποτα.
MrsBen: Μην μου λες εμένα τίποτα. Δώστα μου!
Kat: Είναι οι εξετάσεις μου. Τα αποτελέσματα.
Mrsben: Αα το είχα ξεχάσει. Φέρε να τα δω.
Kat: Δεν χρειάζεται. Απλά είμαι λίγο άρρωστη. Άλλωστε σας το είπε ο γιατρός.
Mrsben: Πάψε! Μέχρι να φύγεις από εδώ εγώ είμαι ο κηδεμόνας μου. Το λέω για τελευταία φορά. Δώσε μου να δω τα αποτελέσματα.
Kat: (Άπλωσα να χέρια μου να τις τα δώσω. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο για να μην τα δει. Άρχισε να χτυπάει η καρδιά μου την στιγμή που άρχισε να διαβάζει. Και ξαφνικά γούρλωσε τα μάτια της).
MrsBen: Δεν το πιστεύω! Όχι! Αποκλείεται! Δεν μπορεί! Εδώ λέει ότι είσαι έγκυος! Πώς; Πως γίνεται αυτό; (λέω ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου). Είναι αλήθεια; Λέγε!
Kat: Ναι (είπα με δακρυσμένα μάτια, κοιτώντας κάτω).
MrsBen: Από ποιον είσαι έγκυος; Όχι με τον γιο μου πάντως, έτσι; Λέγε!
Kat: Του γιου σας είναι. (είπα αρχίζοντας να κλαίω).
MrsBen: Πώς τόλμησες; (είπα δίνοντας της ένα δυνατό χαστούκι).
Kat: Συγγνώμη. (είπα πλαντάζοντας).
Mrsben: Γιατί δεν μου είπες ότι προχωρήσατε τόσο πολύ;
Syl: Katelyn; (είπα μπαίνοντας ξαφνικά μέσα).
Mrsben: Sylthia βγες έξω! Βγες έξω είπα. Τι κοιτάς; Μίλα εσύ!
Kat: Εκείνη την ημέρα που με βρήκε ο φύλακας τα ξημερώματα έξω από την καγκελόπορτα και με έφερε στο γραφείο σας και σας είπα ότι πήγαμε μια βόλτα σας είπα ψέματα. Πήγαμε σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι που έβλεπα πρώτη φορά. Αυτός με έσυρε εκεί. Δεν τον κατηγορώ γιατί και εγώ το ήθελα.
MrsBen: Δεν το πιστεύω!
Kat: Θα του το πείτε;
Mrsben: Όχι. Ο Steve Δεν πρέπει να μάθει τίποτα. Κάτι θα σκεφτώ για να διορθώσω το σκάνδαλο σας. Δεν θα βγεις από εδώ μέσα μέχρι να σκεφτώ τι θα κάνω. Το ξέρει κανείς άλλος;
Kat: Μόνο η φίλη μου η Sylthia.
Mrsben: Να κρατήσετε και οι δύο το στόμα σας κλειστό. Αν μάθει κανείς τι έγινε θα γίνουμε ρεζίλι. Κατάλαβες;
Kat: Μάλιστα.Γεια σας! Είμαι πίσω με ένα καινούργιο και ωραίο κεφάλαιο! Αν σας άρεσε ❤ ψηφίστε 🌟 και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο. Μην ξεχνάτε ότι τα επόμενα κεφάλαια είναι συγκλονιστικά!!! Byee
YOU ARE READING
Κολλέγιο Brighton
AdventureΥπήρχε κάποτε, σε ένα μέρος του μακρινού Καναδά ένα κολλέγιο θηλέων. Εκεί πήγαιναν μόνο κορίτσια που έμεναν ορφανές. Από μικρή ηλικία μεγάλωναν εκεί, κοιμόντουσαν εκεί, έτρωγαν εκεί, έκαναν τα πάντα εκεί. Είχαν και μια αυστηρή διευθύντρια της οποίας...