Η συναυλία

232 17 2
                                    

Η ώρα είναι 20:00μμ και έχουμε μαζευτεί όσες θέλουμε να πάμε στην συναυλία στο δωμάτιο.
Syl: Λοιπόν. Η κυρία Benneth πάει σπίτι της. (είπα κοιτώντας το παράθυρο).
Stel: Το θέμα είναι πως θα φύγουμε; Θα μας δουν αυτοί που έχει βάλει η διευθύντρια να προσέχουν το κολλέγιο.
Kat: Δεν θα μας δουν. Αυτοί κάνουν "περιπολία" γύρω γύρω στο κολλέγιο. Όταν θα πάνε προς τα πίσω στο κήπο τότε και εμείς θα φύγουμε.
Stel: Είναι κλειδωμένη η καγκελόπορτα όμως.
Kat: Θα σκαρφαλώσουμε.
Christine: Μα δεν είναι λίγο ψηλά;
Syl: Εε τι να κάνουμε; Θα προσπαθήσουμε. Μία μία θα ανεβαίνει και οι υπόλοιπες θα την βοηθάνε. Και αυτή που θα μείνει τελευταία θα την τραβήξουμε αυτές που θα είμαστε από την άλλη μεριά.
Mica: Ωραία. Τώρα τι θα φορέσουμε.
Kat: Δεν θα πάμε σίγουρα με την στολή του κολλεγίου. Μπορεί να μας δει κανείς γνωστός της κυρίας Benneth και να την βάψουμε.
Syl: Ναι όντως. Λοιπόν, η κάθε μία έχει από ένα φόρεμα στην ντουλάπα της έτσι;
Stel: Ναι (είπα και κοίταξα τις υπόλοιπες).
Kat: Πόσες είμαστε; (είπα και άρχισα να μετράω). Είμαστε 8. Όποια δεν έχει θα της δανείσω εγώ που έχω κάνα δυο ακόμη.
Syl: Ναι και εγώ έχω κάποια ακόμη. Όποια χρειάζεται της δανείζω και εγώ ένα.
Kat: Ωραία ντυθείτε και πριν της 11 θα είμαστε πίσω. (είπα και πήρα το φόρεμα μου από την ντουλάπα).

Ντυθήκαμε και βγήκαμε όλες έξω στο προαύλιο με προσοχή. Κοιτάξαμε στην καγκελόπορτα και δεν ήταν κανείς.
Με τις μύτες των ποδιών μας πήγαμε στην καγκελόπορτα και σκαρφαλώσαμε όλες με επιτυχία. Βγήκαμε και τρέξαμε να φύγουμε.

Φτάνοντας στην συναυλία κόψαμε όλες εισιτήριο. Πω πω είχε πολύ κόσμο. Μπήκαμε μέσα και κάτσαμε η μια δίπλα στην άλλη. Χτυπούσε τόσο δυνατά η καρδιά μας από την αγωνία για να τον δούμε. Και ξαφνικά βγαίνει ο Roman. Αρχίσαμε να τραγουδάμε πολύ δυνατά τα ωραία του τραγούδια που κάναμε τόσο κόπο για να μάθουμε αφού ήταν πολύ δύσκολο να αγοράσουμε έστω και ένα δίσκο του. Δεν το περιμέναμε ποτέ να τον δούμε από κοντά. Διασκεδάσαμε αρκετά αλλα ξαφνικά άρχισα να μην νιώθω καλά από την τόσο φασαρία και πολυκοσμία. Άσε που ξεχαστήκαμε και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στο κολλέγιο. Τις κάνω λοιπόν όλες νόημα να σηκωθούν για να φύγουμε.

{Στον δρόμο για το κολλέγιο}.
Syl: Αχ τι τέλειος που είναι από κοντά.
Stel: Ναι είναι τόσο όμορφος και ψηλός.
Kat: Και έχει και τόσο ωραία φωνή.
Ellie: Αχ εμένα πονάει ο λαιμός μου από το τόσο δυνατά που τραγουδούσα μαζί του.
Stel: Θέλω να ξαναπάμε.
Kat: Εε τώρα ας κάνουμε υπομονή. Όταν φύγουμε από το κολλέγιο μπορούμε να πηγαίνουμε ελεύθερα.
Τώρα σκέφτηκα να πάμε γιατί το θέλαμε όλες τόσο πολύ αλλα όχι άλλο. Θα περιμένουμε να τελειώσει και αυτός ο χρόνος και μετά θα μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε.

Με το πολύ μπλα μπλα φτάσαμε λίγο πιο έξω από το κολλέγιο. Κρυφτήκαμε όλες πίσω από ένα θάμνο και κοιτάξαμε προσεκτικά αν βρίσκεται κανείς μπροστά στην καγκελόπορτα. Ήταν ένας κύριος και πήγαινε πάνω κάτω. Αμέσως κρυφτήκαμε, κάναμε απόλυτη ησυχία και περιμέναμε να φύγει. Μετά από κάνα δεκάλεπτο πήγε προς τα πίσω. Ευτυχώς γιατί άρχισε να έχει ψύχρα και παγώσαμε.
Σκαρφαλώσαμε λοιπόν και τρέξαμε στο δωμάτιο μας.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε όλες με πολύ ωραία διάθεση. Την ωραία διάθεση που αποκτήσαμε από χθες το βράδυ. Ήταν μια τέλεια εμπειρία που πραγματικά δεν θα ξεχάσει καμιά μας.
Stel: Καλημέρα κορίτσια! (είπα και τέντωσα τα χέρια μου).
Kat: Καλημέρα!
Stel: Αχ κορίτσια, τον είδα στον ύπνο μου.
Syl: Χαχα και εγώ. Περάσαμε τέλεια!
Kat: Ναι ήταν καταπληκτική συναυλία. Άντε τώρα σηκωθείτε να πάμε να φάμε και μην το συζητάτε άλλο μην ακούσει τίποτα η διευθύντρια.
Syl: Οκ. Ευτυχώς που είναι Σάββατο. Φαντάζεστε να είχαμε σχολείο σήμερα; Πώς θα αντέχαμε να ξυπνήσουμε μετά από αυτό το ξενύχτι; (είπα χασμουριώντας).
Kat: Ναι, πάλι καλά. Άντε σηκωθείτε!

Βρισκόμαστε στην τραπεζαρία και τρώμε όλες το πρωινό μας χαρούμενες. Ξαφνικά μπαίνει μέσα η κυρία διευθύντρια για να σταματήσουμε να είμαστε χαρούμενες...
MrsBen: Καλημέρα κορίτσια. (είπα με αυστηρό ύφος).
Κορ: Καλημέρα κυρία Benneth! (είπαμε σηκώνοντας από τις θέσεις μας).
MrsBen: Ο επιστάτης του κολλεγίου πήγε νωρίτερα να ξεκλειδώσει την καγκελόπορτα. Όπως την τράβηξε για να ανοίξει, ένα κομμάτι υφάσματος έπεσε πάνω στο κεφάλι του, το οποίο ήταν πιασμένο πάνω στην καγκελόπορτα. Τι έχετε να πείτε για αυτό; Είναι ύφασμα από φόρεμα με λουλούδια. (είπα δείχνοντας τους το κομμένο ύφασμα). Ποιά τόλμησε να βγει από το κολέγιο χωρίς την άδεια μου; Μιλήστε! Ποιά το έσκασε χθες το βράδυ;

Καλησπέρα παιδιά!! Είμαι πίσω με ένα καινούργιο και ωραίο κεφάλαιο! Διαβάστε το και περιμένω σχόλια σας για τις καινούριες εξελίξεις! Ψηφίστε 🌟 και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο! See youuu!!❤✌🏼

Κολλέγιο Brighton Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang