Κολλέγιο Brighton

"Ξέρω πλέον ποια είμαι"

Syl: Katelyn τι είπες μόλις τώρα;
Kat: Ναι Sylthia. Όλη μου η ζωή ήταν ένα ψέμα.
Syl: Πώς; Δεν γίνονται αυτά. Είσαι σίγουρη;
Kat: Ναι. Είδα τους φακέλους που το επιβεβαιώνουν.
Syl: Απίστευτο. Δεν μπορώ να το χωνέψω.
Kat: Εδώ εγώ δεν μπορώ να το χωνεψω. Θα το χωνέψεις εσύ;
Syl: Έλα κάθισε να μου πεις λεπτομέρειες. Εσείς αγόρια το γνωρίζατε;
Ste: Ναι. Κάτι καταφέραμε να ακούσουμε όταν είμασταν μικροί από τις συζητήσεις των γονιών μας.
Mik: Εγώ δεν θυμάμαι πολλά. Ότι θυμάμαι μου τα είπε ο Steve λίγα χρόνια αργότερα.
Syl: Και γιατί δεν είπατε τίποτα;
Mik: Υποσχεθήκαμε να μην πούμε. Και ήταν και καλύτερα έτσι.
Kat: Λοιπόν θέλετε να πάμε μια ωραία βραδινή βόλτα να τα πούμε καλύτερα;
Syl: Ναι, ότι θέλετε.
Kat: Φωνάξτε και την ανιψούλα μας, να πάμε να πάρουμε και εμείς τον Logan και να πάμε όλοι μαζί.
Syl: Α εντάξει. Grace; (φώναξα).
Gra: Ναι μανούλα.
Syl: Βάλε το πανωφόρι σου αγάπη μου. Θα πάμε βολτίτσα.
Gra: Γιουπι! Θα έρθει και ο ξαδεφουλης μου;
Kat: Φυσικά αγάπη μου. Θα πάμε να τον πάρουμε.

{Λίγο αργότερα}
Βρισκόμαστε στους αγρούς και περπατάμε ο ένας δίπλα στον άλλον τρώγοντας παγωτό χονάκι και ο καθένας διαφορετική γεύση. Πήραμε σοκολάτα, βανίλια, βύσσινο, μπανάνα, απ'ολα. Το μόνο που ακουγόταν μέσα στα σκοτάδια ήταν μια κουκουβάγια στο διπλανό δέντρο.
Kat: Logan πρόσεχε μην λερωθείς. (είπα στον γιο μου σκουπίζοντας το στόμα του με μια χαρτοπετσέτα).
Log: Το δικό μου παγωτό είναι πιο ωραίο (είπα στην ξαδέρφη μου για να την πειράξω).
Gra: Όχι το δικό μου είναι. (του απάντησα κοιτώντας τον κοροϊδευτικά).
Syl: Και τα δύο μια χαρά είναι. Μην μαλώνετε.
Kat: Αυτοί οι δύο θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι μεγαλώνοντας. Βλέπω τον δικό μου σε λίγα χρόνια να την προστατεύει σαν αδερφή του.
Syl: Αυτό είναι σίγουρο (είπα με ένα γελάκι).

Κάτσαμε λίγο να ξαποστάσουμε. Τα παιδιά μας παίζουν κρυφτό, τα δύο αδέρφια σε μια γωνιά συζητούν τα δικά τους και εγώ με την Sylthia σε μια άλλη γωνιά λέμε τα δικά μας. Βασικά τα δικά μου.
Syl: Και λοιπόν; Τι άλλο έμαθες; (είπα τρώγοντας το παγωτό μου).
Kat: Οτι η μάνα μου ήταν μοδίστρα. Ο πατέρας μου ήταν πολιτικός και μάλιστα σπουδαίος. Δεν έχω ιδέα πως ποτέ δεν άκουσα τίποτα γι'αυτόν. Απ' ότι μου είπε η Benneth ο μπαμπάς μου ήθελε να δημιουργήσει έναν καινούργιο κόσμο. Οι άνθρωποι όμως φοβόντουσαν τις αλλαγές και αποφάσισαν να τον βγάλουν απ'την μέση. Και αφού η μητέρα μου ήταν σύζυγος του, την πήρε και αυτήν η μπάλα.
Syl: Ωχ Χριστέ μου. Τι ιστορία και αυτή.
Kat: Άσε Sylthia. Δεν το χωράει ο νους μου. Ο Steve και η Benneth μου είπαν να μην σκαλίσω το θέμα παραπάνω και νομίζω έχουν δίκιο.
Syl: Σκέφτηκες να βρεις που τους έχουν θαμμένους;
Kat: Ναι.
Syl: Δίκιο έχουν. Είναι καλύτερα έτσι. Δεν θέλεις να μπεις σε μπελάδες και να βάλεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου και την οικογένειά σου.
Kat: Ναι. Αν και όλο αυτό με πνίγει. Θα ήθελα τόσο πολύ να αντικρίσω τους γονείς μου στα μάτια. Να τους αφήσω να μου εξηγήσουν. Να μου πουν τα πράγματα από την δική τους πλευρά.
Syl: Το ξέρω κορίτσι μου. Σε καταλαβαίνω.
Ste: Τι λέτε κορίτσια και μας αφήσατε μόνους;
Kat: Τι να λέμε; Τον πόνο μου.
Ste: Έλα εδώ αγάπη μου. (είπα φέρνοντας την στην αγκαλιά μου).
Syl: Χαίρομαι πάρα πολύ παιδιά που τα ξανά βρήκατε.
Mik: Ναι ρε παιδιά. Εσείς οι δύο γεννηθήκατε για να είστε μαζί.
Ste: Το ξέρουμε. (είπα φιλωντας την γυναίκα μου).
Syl: Αα ζηλεύω. (είπα βλέποντας τους).
Mik: Έλα και εσύ εδώ. (είπα δίνοντας της ένα μεγάλο φιλί).
Gra: Μαμά χτύπησα (είπα δείχνοντας της το γόνατο μου).
Syl Αμάν ρε Grace. (είπα βγάζοντας ένα μαντήλι να καθαρίσω το αίμα).

Σηκώθηκα από το πεζούλι και πήγα λίγο πιο πέρα. Έκατσα όρθια κοιτώντας τα αστέρια, σκέφτοντας τους γονείς μου. Θέλω να τους μιλήσω. Ότι είχα να τους πω αποφάσισα να το κάνω απλά μέσα στις σκέψεις μου και φυσικά θα τα μοιραστώ μαζί σας.

Αγαπημένοι μου γονείς,

Αχ!! Γιατί να γίνουν έτσι
τα πράγματα. Από την μία
χαίρομαι που πλέον ξέρω ποια είμαι,
αλλά από την άλλη με ενοχλεί που ενώ
ξέρω, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σας φέρω πίσω. Να σας αντικρίσω, να σας αγκαλιάσω, να περάσουμε χρόνο μαζί. Να σας πω για τα όνειρα μου, το ότι ήθελα να γίνω Βιολόγος αλλά δεν τα κατάφερα για πολλούς λόγους. Όμως δεν θα το αφήσω έτσι. Εμένα με λένε Katelyn Donaldson. Χριστέ μου! Ωραίο ακούγεται!
Θα αφήσω κάνα δυο χρόνια να περάσουν ώστε ο Logan να μην με χρειάζεται τόσο πολύ όσο τώρα και θα πάω να ξανακάνω την προσπάθεια να συνεχίσω το πανεπιστήμιο. Δύσκολο βέβαια αλλά θα προσπαθήσω. Θα ήθελα να σας δω να περνάτε χρόνο με τον εγγονό σας, να χαίρεστε με τις χαρές μου και να είστε δίπλα μου όταν έχω πρόβλημα. Θα ήθελα επίσης να δω εσένα μπαμπά μου να φτιάχνεις έναν καλύτερο κόσμο και να σε καμαρώνω. Εσένα μανούλα μου θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να σε βλέπω να φτιάχνεις υπέροχα ρούχα και φορέματα και να τα δοκιμάζω όλα! Σας ευχαριστώ και τους δύο που κάνατε ότι καλύτερο μπορούσατε για να ζήσω. Για να βρίσκομαι εγώ εδώ σήμερα. Κάποια στιγμή θα ανταμώσουμε. Φυσικά όχι σε λίγο! Ούτε σε πολύ! Σε πάρα πολύ! Έχω πολλά να κάνω ακόμα! Σας αγαπώ πολύ και να θυμάστε πως πάντα θα βρίσκεστε στην ψυχή και στον νου μου!

Ste: Πάμε αγάπη μου; (είπα πιάνοντας την από την μέση, έχοντας παράλληλα τον Logan στην αγκαλιά μου).
Kat: Πάμε. (είπα ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στον ουρανό).

Γειά σας!!! Παναγία μου, θα συγκινηθώ! 🥺 Η δεύτερη μου ιστορία μόλις ολοκληρώθηκε!! Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου για την στήριξη, για όλα τα votes και comments που μου προσφέρατε. ❤️ Αν έχετε οποιαδήποτε απορία θέλω να μου πείτε. Επίσης πείτε μου πως σας φάνηκε και αν σας άρεσε θα παρακαλούσα αν μπορείτε να την προτείνετε και σε άλλους φίλους σας να την διαβάσουν. Θα ήταν χαρά μου! Σας αγαπώ όλους και εμείς θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή όταν είμαι έτοιμη για μια τρίτη ιστορία. Δεν υπόσχομαι τίποτα όμως δεν αποκλείω και τίποτα! Φιλάκια πολλά! 😚 Byeee💖