COLLIDE (Complete)

3-THE ACT

"DON'T FORCE PIECES THAT DON'T FIT." - Unknown

Declan's POV

            Bago pa makapagsalita si Mervin ay hinila ko na siya palabas ng silid. Wala akong pakialam kahit na muntik na siyang masubsob. Kakastiguhin ko ang isang ito. Ano ang pinagsasasabi niya?

            Inis ko siyang isinalya sa pader nang makalabas kami ng clinic niya.

            "Anong pinagsasasabi mo?" Lalo akong nainis sa nakikita kong pagpipigil na mangiti ni Mervin.

            "I am helping you." Sa pagkakataong ito ay natawa na siya.

            "Helping me? Anong tulong iyon? Ipinapakita mo ang litrato ko? At sasabihin mong asawa niya? Gago ka?"

            "Look," marahan niyang inalis ang mga kamay kong nakahawak sa damit niya. Itinulak ako ng bahagya at inayos-ayos ang damit na nalukot. "She doesn't remember you."

            "Sabi mo nga. May amnesia. And how can you be so sure that she is not faking it? She is a fucking agent, Merv. She knows how to act."

            "I know when someone is just faking it, Dec. That one? She doesn't. She doesn't remember anything about her past. Kaya ko ipinakita ang litrato mo, iyon ang una kong gustong malaman kung kilala ka niya. She wanted to kill you, right? But when she saw your picture, no reaction at all. She doesn't know you."

            "Pero bakit kailangan mong sabihin sa kanya na ako ang asawa niya? Putangina. Problema ko na nga na nandito siya, dinagdagan mo pa."

            "She needs an identity." Walang anuman na sabi ni Mervin.

            "By telling her that I am her husband? And Anselma? Anselma Garcia? Really?" Kung puwede ko lang suntukin ang mukha ni Mervin ay ginawa ko na.

            "Relax. Masyado kang high blood. Wala na akong maisip na cover. At least that name is close to your heart. Hindi ka na maiilang na gamitin. Just go with it. Para hindi siya mag-iisip ng kung ano sa tuwing magti-therapy kami. You need to gain her trust. You need to keep your enemies closer." Tumingin pa ito ng makahulugan sa akin.

            Umiling ako. "Hindi. I am going to tell her that I am not her husband." Akma na akong papasok sa loob nang pigilan ako ni Mervin.

            "No. Don't do that. Her mind is so fragile right now. Her mind is still in chaos. Kaunting kalituhan, makakaapekto sa kanya. Please. Just go with it. Help her heal." This time ay ang seryoso na ng mukha ni Mervin.

            Pero hindi ako nakasagot dahil napatingin ako sa may pinto ng clinic niya. Nakita kong nakatayo doon si Stacey at hawak nito ang tagilirang bahagi ng katawan. May dugo ang hospital gown niya.

            "It's bleeding," mahinang sabi niya at nakatingin sa akin.

            Mahinang napamura si Mervin at mabilis na inalalayan si Stacey at muling pinahiga sa hospital bed. Napapailing na lang ako at sumunod sa kanila.

            First time kong nakita ng malapitan uli si Stacey magmula ng maaksidente kami. Grabe talaga ang mga galos at bugbog niya sa katawan. Balot pa rin ng benda ang ulo niya. Namamaga at may pasa pa rin ang palibot ng mga mata. She was not the hot neighbor that I once met few weeks ago. Right now, she was a mess.

            "Let's look at that," sabi ni Mervin habang iniaangat nito ang hospital gown ni Stacey. Sa pagkakaangat ng hospital gown ay lumitaw din ang makinis at mahahabang binti at hita ng babae. May mga pasa din doon pero hindi kasing grabe ng sa braso niya. Balbon si Stacey. Maganda ang shape ng legs at automatic akong napa-ehem ng makita ko iyon.