COLLIDE (Complete)

10-GOODNIGHT

LIFE. A beauty chased by tragic laughter. - Unknown

-----------------------------

Declan's POV

            Pareho lang kaming tahimik ni Yosh na nakaupo sa silya. Tingin ko ay nakikiramdam siya kung ano ang dapat niyang sabihin sa akin. Alam kong alam niya na sensitive ang topic na napuntahan ng pag-uusap namin. Yes. This was a very sensitive topic for me. What we were talking was about my life. Walang nakakaalam ng tungkol sa buhay ko. Not even the agency, not even Kleng.

            Narinig kong umehem si Yosh at halatang may gustong sabihin.

            "Spill it." Pahilata akong naupo sa kinauupuan ko.

            "But what happened to your dad? I mean kay Gregorio Honesto. After their failed mission, bigla na lang siyang nawala tapos ay lumabas ang balita na napatay siya ng isang serial killer. Who was that?" Hitsurang nag-iisip si Yosh.

            Natawa ako. "The Butcher? The Butcher killed my father? Fucking hoax. Ang animal na si Gregorio Honesto ang pumatay sa serial killer na iyon. Pero muntik na rin siyang mapatay. After my mom died, he got out from the agency. Never looked back. Nagtrabaho ng sarili niya. Pailalim na nagri-recruit ng mga mercenaries mula sa agency. Pumapatay ng mga holdapers, kidnappers, rapists. Naging vigilante but he never pulls the trigger. Mayroon siyang mga tao na gumagawa noon para sa kanya. I was one of those. Naka-receive ako ng tawag na kailangan daw ang services ko. I was depressed, I was frustrated dahil sa nangyari sa mommy ko kaya tinanggap ko kahit hindi ko alam kung sino ang pagtatrabahuhan. Laging via text lang ang mga missions. Payments were sent via online din. I killed many bad guys thinking it was the one who killed my mom. Huli ko na nalaman na sa kanya pala nanggagaling ang mga missions na iyon. It was a test for me. Ang huling mission na nagawa ko para sa kanya ay isang rapist na nambibiktima ng mga newly-wed couple. I was torturing the guy when he showed up. Noon ko nalaman na sa siya pala ang nagbibigay ng mga missions na iyon. Sa sobrang galit ko, pinabayaan kong makatakas ang killer at iniwan ko na siya. Iyon ang huli naming pagkikita." Muli ay dinampot ko ang kaha ng sigarilyo at kumuha ng isa tapos ay nagsindi.

            "Paano ka napasok sa XM?"

            Nagkibit ako ng balikat. "I applied. I have the skills. In fairness to him, he trained me well. Hindi naman ako magiging ganito kung hindi dahil sa kanya. I didn't tell them that I am the only son of the founder of their agency. Gusto kong makapasok ako doon ng dahil sa sarili kong gawa. Saka ang alam nila, wala na ang mga founder ng XM kaya may iba ng nag-take over. Si Coleman."

            "At wala na kayong communication ng daddy mo ever since?" Tanong pa ni Yosh.

            "Wala ng dahilan para pa magkaroon kami ng kaugnayan. He became a Ghost. He started to use the name Gerald Host. At iyon ang gusto kong malaman kung ano ang koneksyon ni Stacey sa lalaking iyon."

            "Dude, ang lalaking sinasabi mo ay tatay mo." Himig nagpapaalala si Yosh.

            Pinatay ko sa ashtray ang sigarilyo at tumingin sa kanya.

            "Nakita mo ang video. Pinag-aralan 'nyo. He killed my mother in cold blood."

            "Dec, the hostage-taker will kill your mother anyway. Kahit saang anggulo tingnan walang kawala ang hostage doon."

            Take the shot. Take the shot, Greg. Don't worry about me. Just take the shot.

            Napapikit ako. Parang naririnig ko sa tainga ko ang boses na iyon ng mommy ko na nanggagaling sa earpiece. Kitang-kita ko mula sa lens ng sniper rifle na hawak ko na umiiyak ang mommy ko habang nakatutok ang hawak na kutsilyo ng hostage sa leeg niya. My mom was a good combat expert and I know she could take down the hostage-taker if she wanted to. Pero wala siyang ginagawa. Pinabayaan niyang tutukan siya ng hostage-taker na iyon. Paulit-ulit lang siyang nagsasabi na 'take the shot.'