COLLIDE (Complete)

8-DJ

Declan's POV

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ko ang telepono na ibinigay ni Yosh. Napahinga ako ng malalim at tumayo at nagpaalam sa kanila na lalabas muna. Ilang beses akong huminga ng malalim bago ko sinagot ang tawag para sa akin.

"It's me. How did you find me?" Seryosong sabi ko sa nasa kabilang linya.

Mahinang tawa ang sagot na narinig ko. Tapos ay naririnig kong nagsasalita ang lalaki na parang inuutusan ang kung sino man na kasama nito. Inuutusan na umalis at tumakbo.

"Your friend is safe. Sumusunod ako sa pangako ko. Bry is a good hacker. I should recruit him to my group," natatawang sabi ng kausap ko.

Mahina akong napamura at humigpit ang hawak ko sa telepono.

"What do you want?" Mariing tanong ko.

"Kung bakit naman kasi tinataguan mo ako. Napakadali mo akong makausap. Hindi ko na kailangan na manakot pa ng tao para lang makausap ka."

"God damn it, what do you fucking want?" Talagang parang sasabog na ako sa tinitimpi kong galit.

"You still have your temper. I told you, you should control it. Iyan ang sumisira sa diskarte mo."

"Fuck you." Kung kaharap ko lang ang taong ito ay baka nasuntok ko na.

"Language, Declan. Baka nakakalimutan mo kung sino ang kausap mo." Ngayon ay seryoso na ang timbre ng kausap ko.

Hindi ako sumagot. Taas-baba ang dibdib ko dahil sa galit na nabubuhay doon.

"You are MIA in the agency. No one knows where you are. You really know how to make yourself disappear. I am proud of you." Natatawa na ito ngayon.

"Cut the bullshit and tell me what you want."

"DJ. Come on, relax. You're still mad at me? It's been ages since that happened. Hindi mo pa rin ba ako napapatawad sa nangyari? You know the truth."

Hindi ako sumagot. Siya lang ang taong tumatawag sa akin ng pangalang iyon. A name that I buried together with my past. Bumalik sa alaala ko ang pangyayaring sinasabi niya kaya napapikit ako at napailing. Mabilis kong inalis ang senaryo na iyon sa isip ko.

"Let's cut the chase and tell me what you want." Napahinga ako ng malalim. Kung may magagawa lang talaga ako na putulin na ang usapan na ito pero sigurado akong mahahanap at mahahanap din niya ako kung hindi ko iintindihin ang sinasabi niya ngayon.

"Alright. I have a job for you."

"I am no longer killing for you."

"Kill? Who said you're going to kill for me?" Natawa pang sabi ng lalaki.

"Dahil iyon lang naman ang silbi ko sa iyo. You cannot pull the trigger anymore kaya ako ang pinagagawa mo sa mga trabahong dapat ikaw ang gumagawa."

"I cannot pull the trigger because she made me promise not to pull the trigger. There's a big difference between that. If I wanted to kill someone, I could do it. Right here, right now. But she made me promise and I can't break that promise," naramdaman kong lumungkot ang boses niya ng sabihin iyon.

"That's why you trained me. You made me like this. Your own triggerman. How could you do that to me?" Bahagyang nabasag ang boses ko nang sabihin iyon.

"Nagsisisi ka ba? You love this kind of life. You told me you are enjoying being like this. You love the adrenalin rush, the excitement that it gives you. And who are you now? You are the famous Declan Laxamana of XM Agency. Fierce. Brutal. Your co-agents were afraid of you. Marinig lang nila ang pangalan mo, nanginginig na sila. Well, you fucked up the last time because of a woman. Who was that again? Keng? Raquel? Cassidy?" Natatawa na ngayon ang kausap ko.