Trust isn't given. Trust is earned.
==========------------
Stacey's POV
Declan's kiss was intoxicating. The moment his lips touched mine, it brought me back to those times that we were playing husband and wife. I missed this kiss. But then I remember what Doc Mervin told me.
Kassandra was the only woman that he loved. Declan doesn't care if it was only a one-way love.
Malakas kong itinulak si Declan at mariin kong pinahid ang labi ko. Ipinakita ko sa kanya na nandidiri ako sa ginawa niya.
"Why?" Taka niya.
Pinilit kong kalmahin ang sarili ko. "The next time you do that, talagang tutuluyan na kita." Banta ko sa kanya.
Natawa ng nakakaloko si Declan.
"Ngayong ako ang humalik sa iyo, nandidiri ka. Samantalang 'nung 'yung Torque na iyon ang pumapapak sa iyo, bigay-todo ka." Nagngalit na naman ang bagang ni Declan tapos ay lumapit sa akin. "God damn it, Stacey. I am fucking losing my patience. I might kill that asshole."
Inirapan ko siya.
"Please, Mr. Laxamana. Drop the fucking act. Wala na akong amnesia. Naaalala ko na lahat kaya hindi mo na kailangang umarte pa na nag-aalala ka sa akin. Na parang asawa kita. Remember, it was your plan to hide me. To keep the truth from me." Napahinga ako ng malalim. "All want is for this case to be over. I am tired with his kind of life. I am tired of chasing those bad guys. I am tired of killing people. I don't want my baby-"
Kumunot ang noo ni Declan. "What? Baby?"
Namutla ako at nanlalaki ang mata napatingin sa kanya. Shit. Me and my fucking big mouth. Damn it. Ito ang ayaw ko. These pregnancy hormones are really affecting my moods.
"What? Anong sinasabi mo?" Umiwas na ako kay Declan pero nakasunod pa rin siya sa akin.
"You just said your baby." Ulit pa nito.
Napabuga ako ng hangin at humarap sa kanya.
"What I meant was I don't want my future kids to have a mother like me. Like this. I don't want them to grow to a life full of violence." Katwiran ko.
Hindi sumagot si Declan pero nakatitig pa rin siya sa akin.
"What?" Asar kong tanong sa kanya. Nakakainis siyang tumingin.
"You're lying." Seryosong sagot niya na nanatiling nakatingin sa mukha.
"What the hell?" Napapailing na ako at hinilot ang magkabilang sentido ko. "Declan, please. Mas marami tayong dapat na asikasuhin kaysa magtalo tayo. Can we focus on how are we going to handle this case? Pare-pareho tayong mapapatay kung sasabit tayo."
"Your pupils are dilating. Your eyes keep on blinking. You cannot even look at me," humalukipkip pa siya sa harap ko. Hindi iniintindi ang mga sinasabi ko sa kanya. "What are you not telling me?"
"Wow. Ibang klase ka talaga." Napahinga ako ng malalim at pilit na kinakalma ang sarili ko. "I don't need to tell you anything. Buhay ko, hawak ko. Wala kang pakialam doon. And can you please stop telling me that I am your wife. You know I am not and will never be your wife."
Ngumiti siya ng nakakaloko sa akin at lumapit. Ako naman ang napapaatras. Naiinis ako sa sarili ko. Bakit ba kapag kaharap ko ang lalaking ito nawawala ako sa composure?

BINABASA MO ANG
COLLIDE (Complete)
RomanceOur relationship was founded with lies. I gave her a new name. A new persona as Anselma Garcia. I call her Selma. Sel. The name used by the woman that I loved before. Selma doesn't remember about her past, who I was and what was her connection to m...