I Fall, He Fall

Chapter 28

+++++

In God's perfect time.

+++++

Inaya ko si Calix na dito maghapunan kasama si Dad. He agreed so I am waiting for him to come. When the doorbell rings, I run towards the door expecting to see Calix. Pero si Kiro ang nasa tapat ng pinto.

"What are you doing here?"

"Am I not welcome?"

I rolled my eyes to him and let him in. Ang ganda talaga ng timing niya. Calix will be here soon! Paano kung magkaabutan sila? Hindi naman siguro sila mag-aaway diba?

"Kiro!"

"Hi Tito! It's good to see you again."

Nagbatian ang dalawa habang naghahanda ako. At wala pang sampong minuto ay tumunog ulit ang doorbell. Binuksan ko ang pinto at si Calix ang bumungad sa akin na may hawak na bulaklak.

"Sweet ah!" I remarked.

"Sa'yo." He winked and went into the house.

Kinurot ko siya dahil sa kilig. Bago pa siya bumaling sa akin ay kumunot ang noo nito ng makita si Kiro na kausap si Dad.

"What is he doing here?"

"Hmm? Visiting Dad? I told you, they knew each other."

Umiling ito at supladong sumunod sa akin. Napailing ako dahil hindi parin sila magkasundo. I sighed. Paano ko ba maibabalik ang friendship nila? Ang hirap naman. I want them to be friends again.

"Kiro, Dad, Calix is here."

"Good evening sir," bati ni Calix. Daddy smiled and invited him to the dining. Magkatabi kami ni Calix at nasa harapan namin si Kiro. Dad is in the center.

Tiningnan ko ng masama si Kiro ng ngumise ito. Inginuso pa niya si Calix na ngayo'y hindi maganda ang mood.

This asshole.

Nilagyan ko si Calix ng pagkain sa kanyang pinggan. Kada segundo ay tinitingnan ko siya dahil sobrang tahimik niya. Hindi man lang ito nagsasalita.

"Are you okay?" I asked him.

"Gusto kong suntukin si Kiro."

Natawa ako sa sinabi niya. Matindi talaga ang galit niya ano? Kanina pa ba siya nagtitimpi?

"Honey, I will just get my wine. Please excuse me gentlemen."

Umalis si Dad at naiwan kaming tatlo sa lamesa. Agad na nagsukatan ng tingin ang dalawa. Napatapal ako sa aking noo.

"Para kayong mga bata!" I remarked.

Tiningnan ko si Kiro. This asshole!

"Please stop being an asshole Kiro. At ikaw rin Calix. Magkaibigan ba talaga kayong dalawa?"

"No!/Yes!" they said in unison.

Calix answered no and Kiro answered yes. Ano ba talaga? Naguguluhan ako sa kanila. Ever since Kiro, proclaims that Calix is his best friend. One sided friendship lang ba ito?

"Both of you are adults and professionals now but look at you two, para kayong mga batang nag-aagawan ng laruan!" I scolded them like a mother.

Kiro smiled and Calix too.

Hindi ako makapaniwala. Hindi ko alam kung nag-iilusyon lang ba ako o ano, pero nagngitian sila! Wow. End of the world na ba? What the hell happened to them?

"Calixto."

"Kikiro."

Natawa ako sa tawagan nilang dalawa. Seriously? Nananaginip ba ako? Hindi ako makapaniwala.

"I had fun messing you Calixto."

"I had fun pissing you too Kikiro. I guess we're quits now?"

They made a handshake that I did not know. Magkaibigan nga talaga silang dalawa at hindi ko alam na pareho silang may saltik.

Dumating si Dad na may dalang wine. Nag-inuman silang tatlo at nagkuwentuhan. Hindi ko alam na may mas sasaya pa sa mga nakaraang araw ko. It's nice seeing them laughing.

Tinawagan ko si Klint overseas. One ring and he answered.

"Kriz."

"I missed you brother."

I smiled bitterly. Isa nalang ang gusto kong maayos, ang pamilya ko. I want my family back.

"Uuwi na kami Kriz. Mom told me."

"Talaga? Paano yung pag-aaral mo?"

"I'm done Kriz. And I passed the exam."

Napasigaw ako sa saya.

"Really? Congratulations brother! I am so proud of you!"

Akala ko aabot pa siya ng taon bago makatapos ng pag-aaral.

"We'll be spending Christmas together Kriz, with Dad."

Napaiyak ako sa saya. Nilapitan ako ni Calix, nagtatanong kung anong nangyayari. Umiling ako, saying that everything is fine. He kissed my forehead.

"See you Klint. I missed you both."

Niyakap ko si Calix sa sobrang saya. And I told Dad that Klint and Mom will be coming back here in the Philippines. He cried in so much happiness. At last. After five years. Magkakasama na ulit kaming apat.

"I'm so happy Calix."

"God is good baby."

Yes, he is. Everything has a purpose. Lahat ng nangyayari ay may dahilan. Maybe to strengthen the faith and trust? Yes, that's what I indeed I learnt.

.

.

.

Vomment