Kızıl saçlarımı yukarıdan topuz yapıp sade kıyafetler tercih ettim. Aynaya bakarak "Korkmak yok, sen yaparsın" dedim kendime cesaret verircesine. Grupta Gece dışında beni seven yoktu. O da amaçları uğruna tutuyordu beni. Asenad'a bile, Soylulara ihanet eden ne olduğu belli olmayan bir kıza bile değer veriyorlardı. Bense içten içe köpürüyordum. Hele Edward Grey tam bir baş belasıydı. Alfa'nın yerine göz diktiği besbelliydi. Oysa Alfa hiç rahatsız olmuyor hatta hoşuna gidiyordu. Timsah diyorlar ona. Bana ise "Melez" diyorlar. Gece hariç. Gece bana Soylu diyor. Ve bana açık açık söyledi bir keresinde. "Ann seni biz Soylu yaptık. İhanet etmeye kalkma. Canından olursun. Bize çok bağlanma aklından olursun. Grup seni sevmedi diye kafanı yorup durmak yerine egzersiz yap biraz. Ve seni sadece amaçlarımız için Soylu yaptığımızı unutma tamam mı tatlım!" bu sözler bir tokat gibi yüzüme çarpıyordu. Akşamları tam da bu sözler kulağımda çınlıyordu. Nedenini biliyordum. Edward Grey. Onun gücü buydu. İnsanlara en korktukları anı kulaklarında çınlatıyordu. Tam bir dehşetti. Ve baş belasıydı. Onu öldürmek istiyordum. Ama zihin okuyarak öldüremezdim ki. Bir yolunu bulacaktım. Ve Edward Grey belasını yok edecektim. Sonucunda ne olacağını biliyordum. Alfa Beta'nın arkadaşını öldürmenin cevabını biliyordum. Ama değerdi. Edward Grey ölmeliydi. Hem de kısa sürede.
Bunları tekrar aklımdan geçirdikten sonra aşağı indim. Philip bana bugün nasıl olduğumu sordu. Ben de plan için hazır olduğumu söyledim. Ve karşımda Timsah'ı buldum.
-Ann Berry. Demek çok hazırsın öyle mi?
Birden kulağımda babamın çığlıklarını duydum.
-Ann,yardım et! Bırakın beni! Soylular sizi mahvedecek. Ann yardım et bana.
-Baba! Baba! Dayan babacım. Bırakın onu dedim size. Baba!
Edward sinsice sırıtıyordu. Hiçbir şey olmamış gibi yaptım.
-Evet hazırım.
-Tüh yazık olmuş çünkü gelmiyorsun.
Kavga başlamıştı. Philip'e yalvaran gözlerle baktım. Ama baktığımda İyilik tanrısını değil Kin ve nefreti gördüm. Bu muydu? Hepsi mi benden nefret ediyordu? Ben ne yapmıştım onlara?
Yardımıma Alfa Beta yetişti. Bana baktığında hemen aklını okudum. Edward Grey'in zihnini yönetecekti. O Edward Grey'e sarılırken rahatladım biraz. Masaya oturduğumuzda planı anlattı. Asenad zaten gelmiyordu. James ile evde kalacaktı. James masaya bile gelmedi. Biz gidince yiyecekti. Bizle pek konuşmamaya çalışıyordu. Yalnız Sarah'yla konuşuyordu. James bile Sadık olmasına rağmen beni küçümsüyordu. Ben bunları düşünürken Alfa Beta'nın beni sorgular hâli vardı. Bugün benim günüm Edward Grey. Hiç kusura bakma. Bugün Alfa Beta'nın gözüne girmeliydim. Bugün Frank Rogers'la birlikte sen de öleceksin. Özür dilerim Alfa Beta.
