I Fell Inlove With my Best Friend

Kabanata 7

Kabanata 7 : “Lalayo o Lalapit”

Maximilliana P.O.V

Balik-aral nanaman, syempre tapos na ang masakit na holiday, at ngayun ay thursday na kaya balik-aral nanaman, at isang araw na lang weekends nanaman, ano kayang pwedeng gawin ng saturday, sure naman kasi ako sa sunday na pupunta kami ng church para magsimba.

Ginawa ko na ang kailangan kong gawin tuwing may pasok, maligo, mag-bihis, mag-ayos, at kumain.

Paalis na sana ako nang magsalita si Mom, na pababa na ngayon sa hagdan.

"Anak, uwi ka agad mamaya hah!" sabi niya, ipinagtaka ko naman ang sinabi niya.

"Why Mom?" pagtatanong ko.

"Pupunta tayo sa house ng Tita Belle mo, titignan natin yung mga dress na susuotin niyo sa linggo" nagtataka akong tumingin kay Mommy, syempre malay mo joke yan. Pero, legit. Hindi ko talaga maintindihan.

"Hah? Ano? Bakit? Dress?" takang tanong ko.

"Ikakasal na si Jolo, sa fiancee niya, sa sunday." nagulat naman ako sa narinig ko kay Mom, for real. Yeah right, nakalimutan ko. Kapatid nga pala ni Mommy si Tita Belle. Si Kuya Jolo naman ay kapatid ni Kellay, at katulad nang sa amin ni Kuya, maaga ding nagawa si Kuya Jolo, kasi hindi sila makapaghintay.

Tsaka niyo na alamin kong ano yan, basta sa ngayon, ang mahalaga ngayon masaya na siya. Bagama't nagtataka ako sa mga nangyayari ay wala naman akong magawa, gawa nga nang ngayon lang naman sinabi sa akin.

Pero, I'm happy for him, though I always said that to Kuya Jolo, everytime we visit them to their house. Mas maganda padin iyong personal diba, ang hindi ko nga lang matanggap, e. Kung paano sila nagsimula.

Kuya Jolo and I, uhm, let just say na. Pasado kami bilang magkapatid, actually. Mas close ko siya talaga kaysa kay Kuya Max. Si Kuya Max kasi, ewan. Mahirap din magsalita.

"Kaya dapat maaga kang maka-uwi, kasi maghahanda ka pa ng damit na pang-limang araw, bakit? Kasi pagkatapos niyo masukat yung mga gagamitin niyo sa kasal, anak doon na tayo matutulog hanggang matapos ang celebration, wala pa kasing tutulong sa kanila para sa mga ibang gagawin" mahabang paliwanag ni mom, naiintindihan ko naman, big event ang kasalan. Kaya dapat prinoproseso yan ng maiigi, hindi yung decide na lang ng decide,  hindi yung pili lang ng pili. Kaya dapat pinaghahandaan. Hindi ba? It is sacred.

Tumango na lang ako dumiretso sa sasakyan ko, may student lisince naman ako. Kaya nakakapag-maneho akong mag-isa, tsaka pinapayagan naman ako. Hindi lang si Kuya ang pwedeng magdrive noh, dapat ako din. No choice naman ako kasi wala si Kuya ng Driver, mukhang day off niya ngayon.

--__--

Time passed.

Pagdating ko sa classroom namin, iilan palang ang tao, hindi ko naman sila masisisi dahil maaga pa, mga alas-siete palang nang- umaga. E, ang oras nang first subject namin ay alas-otso.

Ganito dito, hindi mo mahahalata na private, Kasi they treat us, fairly. Walang mas mayaman, mas nakakataas, mas nakakababa, at higit sa lahat, dapat mong igalang ang lahat ng guro dito, including the owner. Of course, pagmamay-ari niya iyon, alangan namang hindi mo galangin diba.

PERO, I'm still wondering, if who owns this property? I mean this school. Who is the main owner of this school? I'm already aware, that the name of this school is M.A University, but no one ask, nor question. What's that M.A stand for?

Ngayon ko nga lang naisip yan, e. Dapat nga matagal ko na yang tinanong sa mga teacher dito kaso nahihiya naman ako. Mamaya mag-assuming ako. Sa amin pala ito, joke.