Pov Link
Joost komt aangefietst.
'Heeey! Tijgertje!' Zegt hij lachend als hij tot stilstand komt.
'Hey giraf.' Zeg ik lachend terug. Ik zet aan en we fietsen naar school.
'Denk je dat dat rijke joch bij ons naar school komt?' Vraagt hij.
'Ik vrees ervoor. Die zet van Harm was wel hilarisch.' Zeg ik lachend.
'Nou, het was wel een beetje grof.'
'Joost. Het was om te lachen. Kijk, die rijke mormels moeten dat gewoon leren aanvaarden dat er ook gewone mensen bestaan.' Zeg ik op een soort gemene en strenge manier.
'Ja, misschien heb je gelijk.' Zegt hij toegevend.
'Mooi.' Zeg ik. We rijden de school binnen. We zetten onze fiets weg.
'Waar is Harm?' Vraagt hij.
'Sowieso weer overslapen.' Zeg ik. En hij lacht.
'Die kans is groot.' Zegt hij lachend.
'Waar is je muts?' Vraagt hij als we de school inlopen.
'In de was. Helaas.' Zeg ik teleurgesteld.
'Ohhhn arme Link.' Zegt hij plagerig.
'Idioot.' Zeg ik giechelend. Ik kijk op het uur.
'De bel gaat binnen 2 minuten. Naar boven of te laat komen?' Zeg ik uitdagend.
'Doe maar op tijd. Anders mogen we weer 2 weken de les niet in en kilt mijn moeder me.'
'Oke dan.' We lopen naar het 2de. Soms verstoppen we ons alle 3 in de wc en komen gewoon niet of te laat. Alleen de leerkrachten kunnen daar niet mee lachen. Ze hebben ons nu al 2 weken de les niet laten inkomen. En dat heb ik gehoord en gevoeld. Ik denk even aan de grote blauwe plek op mijn rug. Hopelijk zijn ze snel weg. Morgen hebben we L.O. En dan zie je dat. En ik loop er niet graag mee te koop. Tot de verbazing van mij en Joost, zit Harm al in de les.
'Hoe kom jij hier?!' Vraag ik verward.
'Hij was met mij mee.' Zegt Rudi.
'Ohw sorry hoor meneer-"ik-ben-17-en-heb-een-voorlopig-rijbewijs".' Zeg ik lachend. Joost, Harm en Rudi moeten grinniken. Ik ga vanachter zitten in het midden met Joost. Harm en Rudi zitten voor ons. De bel gaat. Pascal en Ronald lopen binnen.
'Is ze er al?' Vraagt Ronald uitgeput.
'Nee, je bent op tijd.' Zegt Joost lachend.
'Hoezo ben jij op tijd?! En Harm ook?' Vraagt hij verbaasd. Ik begin te lachen. Door mijn iets te aanstekelijke lach begint iedereen te lachen.
'Echt waar Link. Doe wat aan die lach.' Zegt Don die een traan weg veegt.Pov Jeremy
De bel gaat. Ik wandel naar het onthaal.
'Oh Hallo.' Zegt een vriendelijke dame.
'Kan ik je helpen?'
'Ja, ik ben nieuw.'
'En wat is je naam?'
'Jeremy Frieser.' Zeg ik.
'Ah! De nieuwe van het 5de! Volg mij maar. Ik ben je opvoedster.' Zegt een andere dame vlug. Ik volg haar naar haar kantoor.
'Linde! Sorry, ik ben laat! Is het 5de hier al geweest?' Vraagt een vrouw die plots het kantoor binnenvalt.
'Nee. Haast je! Of ze gaan nog zagen.' Ze knikt en loopt snel naar de klas.
'Dat is je leerkracht Nederlands en je klastitularis.' Zegt de vrouw.
'Oh.' Zeg ik. Ik probeer geïnteresseerd over te komen.
'Je zit 3/4 van de tijd hier op het 2de. Ik loop even mee naar je klas. Ik waarschuw je, het zijn niet de braafste.' En ze zucht. Oh jee...
'Wat doen ze doen?'
'Zomaar uit de les lopen, lawaai maken, onnodig in discussie gaan met de leerkracht. Zo van die dingen. Nu ja, ik zeg je al. Je klas is niet groot. Ze zitten met 7 en met jouw nu 8.' We komen aan bij het lokaal. Ik hoor dat er iemand in discussie is met de leerkracht. De opvoedster onderbreekt die door aan te kloppen.
'Hallo dag mevrouw, dag klas.'
'Hallo.' Hoor ik half in koor.
'HEEY! Mevrouw! Alles goed?!' Hoor ik iemand vrolijk schreeuwen. De klas lacht even.
'Alles fantastisch hoor. En met jouw Link?' Zegt ze lachend.
'Super!' Roept hij giechelend.
'Wil je nu gaan zitten?' Zegt ze wat strenger.
'Mag ik de nieuwe leerling aan jullie voorstellen?'
'Tuurlijk.' Zegt de leerkracht. Ze klinkt nog een beetje boos.
'Goed, dit is Jeremy.' Ik wandel ongemakkelijk de klas is en lach even akward. De hele klas bekijkt me vanuit de hoogte en een beetje vuil aan. Mijn lach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik herken de drie jongens van gisteren. Oh jee...
'Goed veel succes.' Zegt de opvoester en ze verlaat het lokaal. Als ze langs het raam loopt zie ik dat de achterste 2 jongens nog even zwaaien en dan lachen.
'Goed Jeremy. Kies een plaats uit. Waar je ALLEEN zit!' Ze kijkt streng naar de 2 achterste jongens.
'Kom op mevrouw! We doen helemaal niks verkeerd!' Roept de jongen met bruin haar.
'Geen sprake van! Joost! Jij daar! De linker hoek en Link jij de rechter. Jeremy jij mag op de middelste gaan zitten.' De jongen die Link heet wil tegen spreken.
'Maar-.'
'Hou je mond!' Hij kijkt haar boos aan, en kijkt dan boos naar mij. Vrienden zal ik hier niet snel hebben. Ik ga zitten en pak mijn boek er maar bij.
JE LEEST
Liry: bullies can always change
Fanfiction"Mensen kunnen altijd veranderen." En dat is een feit. Dat gebeurde bij mij. Oh ik vergeet me bijna voor te stellen. Hi, ik ben Jeremy. Je kent al die typische liefdes verhalen wel he. En mij over kwam het ook. Het is meestal mooier om het zelf mee...