Liry: bullies can always change

7: ik krijg hem nog wel

Pov Jeremy
Ik zit in de les. De bel is net gegaan. Joost, Harm en Link zijn er niet. Ik denk toch dat ik Joost zag in de wc. Hij keek nogal bezorgd. Ik zag ook dat er een paar jongens de wc werden uit gegooid. Ik staar naar de speelplaats. Er word aangeklopt. Joost en Harm komen binnen.
'Vanwaar komen jullie?' Vraagt de leerkracht streng.
'Stond de brug weer open?'
'Ja.' Zeggen ze in koor en grijnzen.
'Vooruit. Ga zitten. Jullie gaan een groepswerk maken. Ik heb de paren al gemaakt. Don en Pascal. Ronald en Rudi. Joost en Jeremy. En dan Harm en Link. Alleen zou in graag willen weten waar die zit.'
'Die zit straf te schrijven bij de opvoedster.' Zegt Harm.
'Tijdens MIJN les?' Ze knikken.
'Dat is toch niet te geloven!' De bel gaat. Iedereen pakt zijn spullen.
'Tot volgende week maandag. Veel succes.' En de leerkracht loopt geïrriteerd de klas uit.

Iedereen gaat naar buiten. Ik zie Joost en Harm druk praten. Als ze merken dat ik hun aanstaar kijken ze me raar aan. En wandelen snel weg. Ik merk dat ze naar de wc gaan. Ik volg ze stiekem.

Pov Harm
We lopen snel achter het gebouw. Daar zit Link al 2u. Hij ziet er vreselijk uit. Hij zit op de grond. Met zijn hoofd tegen de muur.
'Alles goed? Niet te veel pijn?' Vraagt Joost bezorgd. Hij draait zijn hoofd. Zijn blauw oog ziet er erger uit dan twee uur geleden. Nu ja, de plek zit net onder zijn oog.
'Jemig! Link!' Zegt Joost verbaasd.
'Heb je nu een pleister?' Vraagt hij ongeduldig. Ik hoor de lichte angst in zijn stem.
'Hier.' Joost geeft hem de pleister die we gaan "stelen" zijn in de zorg kamer. Hij spiegelt zichzelf in
Zijn telefoon en zucht.
'Helemaal paars.' Zegt hij zacht. Hij plakt de pleister voorzichtig op. Hij wil zijn blauwe oog wat bedeken. Niet dat het veel nut heeft. Maar het is beter dan niks.
'Auw.' Fluistert hij. Hij gaat staan. Hij houd zichzelf recht aan de muur. En knijpt zijn ene oog dicht.
'Link dit is echt NIET oke.' Zegt Joost.
'Wat wil je dat ik doe?! He?!'
'Ga praten met iemand!'
'NEEN JOOST! NEEN! De hele situatie word NOG erger! Als ik mijn bek open trek word ik sneller neer ge slaan dan jij kan knipperen!' Schreeuwt hij boos. Hij kijkt naar iets achter ons.
'Hey! Wat moet jij?!' Roept Link boos. Als ik en Joost ons omdraaien staat Jeremy te staren achter de hoek. Hij loopt snel weg.
'Ik grijp hem straks wel!' Zegt Link boos. De bel gaat.
'Kom, we hebben les.' Link loopt voorop. Ik merk dat hij mankt.

Link loopt de les in. Iedereen kijkt hem wat geschrokken aan.
'Wat? Nog nooit een jongen gezien?' Zegt hij op een iets grovere manier dan normaal. Hij loopt express langs Jeremy zijn tafel. Hij grijpt Jeremy bij zijn kraag.
'En jij. Ik krijg jou nog wel.' Zegt hij boos.
'Goedemorgen! Link! Wil je gaan zitten.' Zegt de leerkracht als ze binnenkomt. Hij laat hem ruw los. Ik zie hem nog een keer dreigend naar Jeremy kijken en gaat vanachter in de linker hoek achter mij en Joost zitten.

~~~

Pov Jeremy
De laatste bel gaat. We mogen naar huis. Link kijkt me al de hele dag dreigend aan. Ik loop zo snel mogelijk naar mijn fiets. En trap zo snel ik kan. Ik ben bang dat Link me achtervolgt. Als de poort achter me sluit voel ik me op mijn gemak. Ik zet mijn fiets weg en ga boven meteen mijn huiswerk doen. Ik moet de hele tijd aan het blauwe oog van Link denken. Waarom ben ik zo nieuwsgierig... zou hij gevochten hebben? Maar met wie dan? Joost en Harm toch niet? Mijn moeder waakt me op uit mijn gedachten door te roepen voor het eten.

Zelfs tijden het eten moet ik aan Link denken.
'Jer! Misschien met de juiste vork eten?' Zegt mijn moeder.
'Sorry...'
'Wat is er, liefje?' Ik zucht even.
'Een jongen van mijn klas die niet zo vriendelijk is.' Zeg ik.
'Gewoon negeren.' Zegt ze lief. Ik lach even.

Pov Link
Ik zit onder mijn bureau op mijn nintendo samen met Coco op mijn schouder. Hier ben ik tenminste veilig.
'LINK! Eten!' Gilt mijn moeder. Ik loop de trap af met Coco. Ik steek hem in zijn kooi.
'Link?!'
'Ja-ah! Wacht even! Jezus!' Ik wandel naar de keuken en ga recht tegenover haar zitten.
'Heeft iemand iets gezegd?' Vraagt ze.
'Goh. Ik heb een blauw oog hmmm, zou iemand iets gemerkt hebben?' Zeg ik boos en sarcastisch. Haar hand vliegt naar mijn gezicht. Ik kan nog net naar achter schuiven. Tranen springen meteen in mijn ogen. Ze kijkt best geschrokken. Ik sta op en loop meteen weg.
'Link! LINK! Kom terug! Liefje!' Ik sluit mezelf op in mijn kamer. Shit! Binnen een uur komt mijn vader. Dan word het gezellig... ik veeg mijn tranen weg.

~~~

Ik hoor de voordeur hard open gaan en dicht slaan. The hell begins... ik hoor zoals elke dag meteen geschreeuw uit de keuken. Vandaag is hij blijkbaar goed gezind want de ruzie duurt maar 10 minuten. Een record zeg. Ik hoor iemand de trap op komen. Ik ren snel naar mijn deur en kijk door het sleutel gat. Het is mam. Ze loopt de slaapkamer binnen.

Ik kijk naar mijn gsm. Het is 1 uur. Ik rammel van de honger. Ik draai voorzichtig de deur uit het slot. En sluip de trap af. Ik hoor de tv spelen. Ik kijk snel even. Mijn vader ligt te slapen in de zetel. Ik doe de deur tussen de keuken en living zo stil mogelijk dicht Ik open de koelkast. Bijna leeg... zoals altijd. Ik zucht. Ik open de ontbijt kast. Dat ziet er al beter uit. Ik pak een pakje speculaasjes. Ik kijk nog snel in de snoepkast. Leeg. De kasten zijn altijd leeg. Ik ben het sinds een paar jaar geleden wel gewend geworden. Ik sluip terug naar boven en sluit mezelf weer op.