Pov Link
De bel gaat. Ik neem afscheid van de jongens en loop naar boven. Jeremy zit er al. Hij trilt hevig met zijn been en bijt op zijn nagels. Ik ga zitten en wacht tot de gang leeg is.
'Jeremy?'
'Huh?' Hij schrikt op uit gedachten.
'Alles oke? Je lijkt nogal gestressed.' Zeg ik.
'Goh, een van jouw domme vriendjes heeft mijn broer een paar klappen verkocht en zit nu bij zijn opvoedster op het 3de. Dus nee, alles oke.' Zegt hij best gemeen. Ik kijk hem vuil aan.
'Kan ik er aandoen dat Harm dat deed?' Vraag ik geïrriteerd. Jeremy zucht.
'Sorry, ik...' hij ziet er bleekjes uit en krijgt tranen in zijn ogen. Mijn hartje breekt.
'Laat maar.' Hij staat op en loopt weg naar de wc. Wat krijgt hij nou weer? Ik sta op en loop naar hem toe. Als ik de wc in loop leunt hij met zijn armen om de wasbak en huilt. Ik doe de deur dicht.
'Hey? Gaat het wel?' Ik wrijf over zijn rug. Hij komt rechter. Plots slaat hij zijn armen om mijn buik heen. Knuffelt hij me nou?! Ik doe voorzichtig mijn armen rond hem. Wat een warm gevoel dit. Ik wrijf troostend over zijn rug.
'Ik weet het niet meer, Link. Het is te veel! Mijn gevoelens slaan op hol waardoor ik iedereen afstoot! Ik heb alleen nog maar ruzie met Enzo en mijn moeder. Ze zeggen dat mijn crush een slechte jongen is, maar ik vind van niet!' Zegt hij huilend. Hij huilt nog harder. Wie zou dat zijn? Ik?...
'Ssssst, rustig maar. Huil maar even.' Sus ik hem. Met mijn andere hand ga ik door zijn haar. Hij word rustiger. We laten elkaar even los.
'Misschien heeft je familie gelijk.' Zeg ik maar.
'Hoezo?!' Vraagt hij verbaasd.
'Als ze zeggen dat hij een slechte jongen is, dan zullen ze dat zeggen omdat ze van je houden.' Ik zie zijn hart breken in zijn ogen.
'Hoezo zeg je dat?' Vraagt hij nog steeds verbaasd.
'Weet je wel niet wie mijn crush is?' Ik schud mijn hoofd. Hij kijkt me door dringend aan. Ik voel mezelf bleek worden.
'Jij.' Fluistert hij. Ik wijs naar mezelf. Hij knikt. Ik staar hem verbaasd aan.
'Jeremy, ik...'
'Ik wist het... je haat me nog steeds.' Hij kijkt naar de grond. Ik grijp hem bij zijn kraag.Pov jeremy
Wat heb ik gedaan? Ik word rood. Link doet een stap naar voor en trekt me aan mijn kraag en duwt me tegen de deur. Hij maakt me kapot! Maar plots drukt hij vol zijn lippen op de mijne. Ik ga er vol in mee. Mijn hart gaat te keer. Met zijn ene hand leunt hij tegen de deur en zijn andere legt hij op mijn zij. Met mijn ene hand trek ik zijn muts af en met mijn andere wrijf ik over zijn rug. Ik doe mijn ogen dicht. Ik voel dat hij zijn mond zachtjes opent. Dus doe ik dat ook. Hij gaat vol met zijn tong in mijn mond. Ik weet niet hoe lang we staan te muilen. Stiekem vind ik het zo vuil maar ook leuk. Uiteindelijk verbreekt Link de kus. Een klein lijntje op speeksel hangt tussen ons in. Ik veeg mijn mond af met mijn mouw. Ik word rood en kijk naar de grond. Hij komt weer dicht met zijn hoofd bij mijn oor.
'Ik haat je niet, maar mag ik wel mijn muts terug, want anders kan ik me nog bedenken.' Zegt hij grinnikend. Zijn adem kriebelt. Ik duw zijn muts in zijn handen.
'Oh baby, jij houdt te veel van mij, om me te haten.' Zeg ik uitdagend in zijn oor. Hij grijnst en ik kus hem nog eens.Ik weet niet hoe we het gedaan hebben, maar we zijn zonder gesnapt te worden terug aan onze tafel geraakt. Link zit de hele dag te grijnzen. En als hij me aan kijkt knipoogt hij naar me of lacht hij lief. Behalve in de pauze. We willen niet dat iedereen weet wat er daarnet gebeurt is. Maar mijn ik blijf maar dromen. Link... wat een lieverdje... aaaah...
(Sickste kus van liry ooit XD)
JE LEEST
Liry: bullies can always change
Fanfiction"Mensen kunnen altijd veranderen." En dat is een feit. Dat gebeurde bij mij. Oh ik vergeet me bijna voor te stellen. Hi, ik ben Jeremy. Je kent al die typische liefdes verhalen wel he. En mij over kwam het ook. Het is meestal mooier om het zelf mee...