Pov Link
Ik en mijn moeder hangen op de zetel. Ik zit onderuit gezakt met een bord macaroni op mijn buik. We kijken naar Harry potter and the goblet of fire. Het was toevallig op tv, dus we bleven maar kijken. Was Jer hier maar. Dan kon ik in zijn armen liggen. Ik grijns even bij die gedachte.
'Wat lig jij nou te grijnzen?' En ze port me in mijn zij. Ik begin te giechelen.
'Niks hoor.' Zeg ik lachend. Ze staat op en neemt mijn leeg bord mee.
'Moet je een vanille pudding hebben?!' Roept ze vanuit de keuken.
'Ja! Met speculoos!'
'Oke!' Ik kijk naar de muur boven de tv. Alle foto's van mij en mama hangen er. Alle foto's met mijn "vader" hebben we weg gedaan op zolder. We hebben weer normale spullen in ons huis, geen vuile kleren die rondslingeren, geen geur van alchohol meer, geen scheef hangende keukenkastjes. Eindelijk rust, alleen ik en mama. Ze wrijft door mijn haar en geeft me speculoos en de pudding.
'Alsjeblieft.'
'Dank je.'
'Vertel nu eens waarom je zo blij bent sinds jaren.' En ze knipoogt. Ik word rood. Ze neemt het bakje en doet de film op pauze.
'Vertel op.'
'Oke! Oke!' Ik giechel en begin alles te vertellen over mij en Jer. Ze lacht lief naar me.
'Oh liefje... wat ben ik blij, dat jij blij bent.' Zegt ze lief.
'Na deze jaren van onzin mag het wel een keer.' Zeg ik. Ze knikt. Ze kijkt plots heel bezorgd.
'Wat is er?' Vraag ik.
'Volgende week komt je vader voor in de rechtbank.' Ik voel me ongemakkelijk. Ik krijg bijna kotsneigingen.
'Ik voel dat ik moet gaan maar ik wil niet.' En ze zucht.
'Ga dan niet.'
'Ik weet het niet schat, ik weet het niet...' Het is stil.
'Kunnen we verder kijken? Dan denken we nog aan iets leuks?' Stel ik voor. Ze knikt en we kijken verder. Ik ken de hele film al van buiten. Ik denk dat ik Jeremy een bericht ga sturen.Ik: hey Jer...
Ik: ik moet wat vertellen.. Het is redelijk serieus... dus ik hoop dat je een geheim kan bewaren
Jer: lieverd tuurlijk kan ik dat! Zeg maar waar en wanneer ik luister graag naar je xHij is zo lief...
Ik: terug op die ene plek waar we voor het eerst hebben afgesproken
Jer: straks al?
Ik: als je weg kan sneaken wel
Jer: okii om 1u
Ik: is goedEn ik doe mijn gsm weg.
Het is twintig voor een. Ik doe mijn schoenen aan en sluip naar de voordeur. Als ik mijn sleutel in het slot wil steken gaat het licht van de gang aan.
'Waar gaan we heen?' Vraagt mam streng. Ik draai me om. Kut!
'Euh... ik... euh.'
'Ja?' Ze trekt een van haar wenkbrauw omhoog.
'Jeremy.' Zeg ik gewoon. Ze kijkt me raar aan. Maar dan begrijpt ze het al en loopt naar boven. Een beetje verbouwereerd kijk ik haar na. Maar ik haal mijn schouders op en loop naar buiten.Pov Jeremy
Ik sluip weer op de zelfde manier het huis uit. Als ik over het hek geklommen ben, kijk ik naar het huis. Het is overal donker. Ik kijk nog eens extra naar Enzo zijn raam. Oef die slaapt. Ik kijkt nog eens extra. Ik wil niet dat Enzo me weer achtervolgd. Als alles clean is loop ik naar het verlaten stadion.
Ik zie een donker gedaante, en het licht puntje van een sigaret. Mijn hart slaat een paar sprongen over. Als ik hem zie word ik zo gelukkig. Ik kruip over het hek naar hem toe. Hij zit op dezelfde plaats als de vorige keer. Ik huppel bijna naar hem toe.
'Linkie!' Zeg ik blij.
'Hey Jer.' Hij lijkt niet vrolijk. Ik pak zijn hoofd vast en kus hem op de mond. Hij lijkt heel verdrietig.
'Wat is er lieverd?' Vraag ik bezorgd.
'Ik wil je wat vertellen. Maar het blijft tussen ons, en Joost. Hij is de enige die het weet.' Ik ga zitten.
'Vertel maar.'
'Oke...' hij zucht.
'Ik vind, als we een relatie zouden hebben-.'
'Dat hebben.' Onderbreek ik hem. Hij kijkt me verbaasd aan maar lacht lief naar me.
'Ik en mijn mama zijn jaren mishandeld door mijn vader.' Hij begint zijn hele verhaal te vertellen hoe zijn vader zijn job is kwijt geraakt door hervormingen en zijn moeder nu een onderbetaalde job doet en nog meer van die dingen. Hij heeft tranen in zijn ogen.
'Ik dacht, dat het wel belangrijk was dat je dat wist. En dat is ook de reden dat ik zo kut ben...' En traan rolt over zijn wang. Ik veeg hem weg met mijn mouw.
'Niet huilen. Je bent niet kut, je bent een lieverdje die het gewoon moeilijk had.' Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik doe mijn arm om hem heen.
'Jer, ik hou van je.'
'Ik ook van jou.' En ik druk een kusje op zijn hoofd.(Harry potter and the goblet of fire is de beste van de boeken en films XD wel sad als Cedric sterft 🥺)
(Where are my hufflepuffs?! 😉)
JE LEEST
Liry: bullies can always change
Fanfiction"Mensen kunnen altijd veranderen." En dat is een feit. Dat gebeurde bij mij. Oh ik vergeet me bijna voor te stellen. Hi, ik ben Jeremy. Je kent al die typische liefdes verhalen wel he. En mij over kwam het ook. Het is meestal mooier om het zelf mee...