I'm With You Season 1: Gangsters Reunite (UnderREVISION)

Chapter 63

Konting Chapters na lang guys!

Chapter 63

--

Napabitaw agad ako sa kamay ni Xenon habang nakatingin kay Alex na papalapit. Nang makalapit si Alex ay hinila niya agad ang isang kamay ko. Kaya lang hinila din ni Xenon ang isa ko ding kamay. Kaya naman halos mahati na ang katawan ko sa kakahila nila. Narinig ko naman ang pagsinghap ng mga estudyante sa paligid namin. Damn! Anong ginagawa nila? Balak ba nila hatiin ang katawan ko.

Nakatingin lang sila sa isa't isa, mainit ang kanilang titigan, seryoso ang kanilang mukha na parang bang nag-uusap sila. Humigpit ang hawak ni Alex sa kaliwa kong kamay at marahan niya kong hinila at ganun din ang ginawa ni Xenon. Hinila niya ako palapit sa kanya. Damn this two coward! Mukang wala silang paki-alam sa'kin! Nasasaktan nako dito! Parang akong lubid dito na hinihila nila.

"Let go of her, Blood." Mariin saad ni Alex.

Galit na galit ito nakatingin kay Xenon.

"No! You should back off, Lazaro!" Medyo pasigaw na sabi ni Xenon kay Alex.

Galit na galit din ito nakatingin kay Alex. Kita ko ang pagkuyom ng panga ni Alex sa sinabi ni Xenon. Mukang nagpipigil ito ng galit niya.

"Hindi mo siya pag-aari." Ani ni Alex.

Tumawa si Xenon.

"Hindi rin naging kayo, ahh." Mariing sabi ni Xenon na may halong pang aasar.

Mas lumalim ang paghinga ni Alex habang pinipigilan ang kanyang galit. I knew Alex, mataas talaga ang pasensiya niya, kumpara kay Xenon na madaling mapikon pero magaling din mang-asar.

Humihigpit ang pagkakahawak nila sa wrist ko, sabay hila nila sakin.

"A-aray!" Sumigaw nako, kasi parang may balak pa silang hatiin ang katawan ko. Bullshit!

Binitawan naman nila ako, kaya naman nakahinga nako nang maluwag. Sinamaan ko sila ng tingin pareho. Nakita ko naman na may bahid na pag-alala sa kanilang mukha sakin, parehas sila sa akin na nakatingin.

"Okay ka lang?/Are you okay?" Sabay tanong nila sakin.

Anak ng! Nagtanong pa talaga sila sakin, ha! At nag-alala pa talaga kayo sakin ngayon, ha! Concern pa pala kayo sakin! Samantalang kanina, halos hatiin n'yo na ang katawan ko. Mga Bwesit!

"Louise, sumama kana sakin." Sabi ni Alex at hinawakan ako sa braso ko.

"No, Shennea, You'll go with me." Sabi naman ni Xenon at umakmang hahawakan na sana ako.

"AHHH! STOP IT!" Sigaw ko at ikinumpas ang dalawa kong braso para mabitawan na nila ako.

Sobrang sama na ang tingin ko sa kanila, pero ni wala sa kanila ang nagpatinag.

"Huy! Kayo! Kung may problema kayo, wag na wag nyo na ako idadamay, ha!" Sabay pagtuturo ko sa kanilang dalawa.

"E, ikaw nga yung problema namin!" Sabay nilang sabi.

"HUHH?"

AKO.

Halos malaglag na ang panga ko sa kanilang sinabi. Bakit ako? Problema nila sakin?

"See, You didn't even know that you are our problem." Ani ni Xenon.

"At kahit kailan napakamanhid mo talaga, miss Lawren." Ani naman ni Alex

"HUHHH?"

Nakanganga parin ako sa mga sinabi nila. Hindi parin mag sink in sa utak ko ang mga sinasabi nila. Naiimagine kona nga ang mga salitang na nagtambling-tambling, paikot-ikot at lumulukso-lukso pa sa utak ko. Hindi ko talaga magets ang kanilang mga sinasabi.

"You are so heartless and don't care about your surrounding, whose fighting because of you."

"Masaya kapa ata nag aaway kami ng dahil sayo."

WHAT?

Ako talaga masaya? Na nag aaway sila! Bakit parang sakin napunta? Sila nga tong muntikan na magsuntokan kanina, e. Tapos ngayon parang nagkakampihan na sila, at inaaway pako. Humarap ako sa kanila.

"Teka-" natigil ako sa pagsasalita na ang kaharap kona lang ngayon ay hangin.

Teka? Nasaan na sila? Bakit nawala sila bigla? Tumingin ako sa paligid ko, wala na rin ang mga estudyante na nakapaligid sa amin tatlo kanina. Normal na lang ang nasa paligid ngayon. Mga bwesit! Iniwanan ako rito na mag isa. Shit! Muntikan kona kinausap ang sarili ko.

At dahil uminit ang ulo ko kanina nang dahil sa dalawang lalaki na yun, na iniwanan lang ako na baliw na nakatayo sa dito. Napagpasyahan kona lang na bumili ng ice cream sa labas, kasi wala naman nagtinda rito sa loob.

Palabas nako sa gate ng University. Habang naglalakad, napansin ko ang isang sasakyan na nakasunod sakin. Dinahan-dahan ko muna aking paglalakad, para hindi mapansin agad na alam kona nakasunod sila sakin. Huminto ang kanilang sasakyan, lumabas naman ang dalawang lalaki na may takip sa mukha. Napahinto ako nang hawakan na nila ang braso ko at naramdaman ko rin ang malamig na bagay sa tagiliran ko. I knew it, I already knew it.

"Wag kang sisigaw, Kung ayaw mong mamatay kaagad." Bulong nitong sabi.

Napangiti ako dahil tama ako saking iniisip. Ako ang punterya nila. Kumikilos na naman sila.

"Sumama ka sa 'min." Mariin nitong sabi.

"Why would I be?" Malamig kong sabi sa kanila.

Naramdaman ko naman ang pangnginig nila. Dahil nakahawak pa sila sa braso ko.

"Su-sumama ka na lang sa'amin." Utal nitong sabi.

I'll smirks because of the fear they felt. Hihilain na sana nila ako nang iwinaksi ko aking braso para mabitawan nila ako. I faced them then holding his hand while he holding a gun, then I immediately unssembled it. Kaya nalaglagan ang mga bala nito sa lupa.

He was shocked at what I did, he even looked at the bullets that fell to the ground. Tumingin siya sakin, ngumisi ako sa kanya. Then I broke his hand, so that he screamed so hardly. Nabitawan kona ang mga gamit ko sa lupa. I've no longer care! As long as I can move properly. Nakita ko naman sa gilid ng mata ko ang papalapit na kasama niya, kaya binaliktad ko siya pagkatapos humarap sa mga kasama niya. I immediately kicked the nearer guy in the stomach, so he splashed it and suffered the pain. I bow down to avoid another man's punch. Nagsisilabasan sila sa sasakyan nila, kaya't lagpas sa limang lalaki ang sumugod sakin. Damn it! Ang dami nila!

Lahat ng mga suntok at sipa nila ay inilagan ko, mabilisan ang pagkilos at paggalaw ko para di ako matamaan ng mga suntok nila. Kumuha sila ng mga bakal sa isang tabi. What an idiotics! Nag-iisa lang ako at babae pa. Ba't kailangan pa nila gumamit ng ganyan? Napapangiti na naman ako sa aking iniisip.

So before they got near me I pressed something on my waistline. Pagkatapos ay inilagan ko agad ang paghampas ng mga bakal sakin, para hindi ako matamaan. My moves are going even faster. Mayroon na din ako napatumba kasi nakaagaw ako ng isang bakal sa isa sa kanila. That's why I was like making a sword fight to them.

"You need a help our majesty?"