My Boss

Chapter 16

Ruth

Napatitig ako sa maamo nyang mukha pagkabitaw namin sa halikang ginawa. Pinamulhan ako dahil sa nanyari. Sinabi nya bang nagugustuhan na nya ako? He is starting loving me? For real?

"You are unbelievable." hindi makapaliwalang sabi ng kung sino. Napatingin ako dito at yon nalang ang gulat ko nang makita ko si Kith na papaalis na. Hindi ako makapaniwala na harap harapan nya kaming pinanood na naghahalikan? Oh my!

Nagkatitigan kami ni Boss. Natawa kami ni Boss sa isa't isa dahil sa ginawa. Humina na rin ang ulan.

"B-Basa ka na... Basa na rin ako...." mahinang usal ko habang tinitignan ang basa basa kong katawan dahil sa ulan.

He chuckled and give me smirk. "Yeah. Let's go." napakunot ang noo kong napatingin sa kanya, parang iba ata ang pagkakaintindi nya?

"Hey! Ano yang iniisip mo huh?" tanong ko sa kanya habang nagpapahila papunta sa sasakyan nya. Pinaupo nya ako sa passenger seat, ngumisi ng malawak sa akin bago ako pinagsarhan ng pinto at umikot para makasakay na rin sa driver seat.

"I didn't say anything." pilyo nyang sabi sa kanya. Nainis naman ako kaya pinalo ko sya sa braso pero natigilan ako pagkatapos.

"S-Sorry." nakayuko kong sabi sa kanya. Takot na magalot sya sa akin. Sino ba ako para saktan sya? Isa lang naman akong secretarya nya at sya ang Boss ko.

"Hey... It's okay." bumaling ako sa kanya at pinakatitigan sya. Nakangiti sya sa akin. "You can hurt me physicaly but please not my heart." pinatakahan nya ako ng halik sa noo bago sinuot sa akin ang seatbelt bago ang kanya. Ako naman ay natulala sa sinabi nya.

"So... Tayo na?" pagbabasag ni Boss sa katahimikan pagkalipas ng ilang minuto. Nangunot naman ang noo ko. Kami na ba? Wala namang nangyari ligawan or what kaya hindi. Hindi porke, we have mutual understanding and feelings for each other, easy to get na ako. Because i have the motto, "You can test the patience and love of the man if can wait you."

Sa madalimg salita ay kahit virginity man yan at isang Yes. Ay dapat paghirapan at paghintayin para masubukan kung karapat dapat kaba bilang isang kasintahan. Natutunan ko yon noong nagbreak kami ni Kith at nung nakapagbasa ako ng romance book. But it doesn't mean that the man will wait for years for you, it can be other things. Let's see, kung makakaya ba yon ni Boss.

"No. Linigawan mo na ba ako? Hindi 'di ba?" nakataas ang kulay kong tamong sa kanya. Sinulyapan nya ako saglit bago tinuon ang attensyon sa daan.

"Kaylangan pa ba yon?" nakalunot nitong tanong, napangiti ako saglit.

"Oo naman. Bakit sa tingin mo? Kahit m-may nangyari na sa atin at n-naghalikan na t-tayo ng ilang beses. Ganon nalang? No way." halos magutal utal kong sabi sa kanya. Umiwas ako ng tingin at tumingin sa labas ng bintana. Tinatago ang namumula kong mukha.

"Okay." simple nyang sabi at tumahimik nya. Saglit ko syang sinulyapan. Napangunot pa ang noo ko ng makita ko syang may kakaibang ngiti sa labi. Kuuuuu, may balak ang Boss ko. Ano kaya yon? Hmm.

♥♡♥♡♥♡

Isang malaking bouquet ng red roses ang bumungad sa akin pagkarating ko sa office. Linagay ko ang bag ko sa gilid ng table ko at umupo bago kinuha ang bouquet at inamoy ang bulaklak. Napangiti ako ng maisip kung sino ang nagpadala nito. Kinuha ko yung card na nakasikit sa roses.

Goodmorning to the beautiful woman in whole wide world.

Roses are red.

Sky is blue.

My love for you is unbreakable.

Have nice day! Think of me! ♡

Parang gusto kong magwala dahil sa kilig na nararamdaman ko. Ganito ba talaga ang feeling na ligawan ang isang Vick Zeth Francon?

Huminga ako ng malalim bago tumayo para pagtimpla ng kape ang Boss ko, isinawalang bahala ang sakit ng katawan. Hindi ko alam pero pagkagising ko kanina ay masama ang pakitamdam ko at yung katawan ko. Para akong magkakatrangkaso, sinisipon pa ako. But i think i can handle this. Lalo na't maraming trabaho dito. Ayaw kong matambakan. Mahirap na.

Kumatok muna ako sa pinto ng office ni Boss bago ako pumasok. Sinalubong ako ng ngiti ni Boss kaya napangiti rin ako. Linapag ko yung tasa sa gilid nya.

"Thank you for the flowers." nakangiting sabi ko sa kanya. Binitawan nya ang papel na hawak nya.

"I don't accept only thanks." simpleng sabi nya kaya saglit akong napaisip kung ano ang dapat gawin. Nagtataka ko syang tinignan.

"Ano yon?" tanong ko sa kanya dahil wala akong alam kung ano man ang pweding gawin para sa pasasalamat. Napakunot ang noo ko ng makita ko syang tinigilid ang pisngi. Pero nanlaki ang mata ko ng ma intindihan ang pinaparating nya pagkalipas ng ilang minuto.

Namula ang magkabila kong pisngi bago lumapit sa kanya para halikan sya sa pisngi. Pero pagkalapit ko sa kanya ay humarap sya sa akin kaya labi nya ang nahalikan ko. Agad akong lumayo dahil sa gulat.

Ngumisi sya sa akin. "You're welcome, honey." parang gusto kong lamunin ng lupa ngayon dahil sa hiyang na nararamdaman at kilig. Agad akong lumabad ng office nya pero bago ako nalalabas ay narinig ko syang mahinang natawa.

Napatampal ako sa magkabilang pisngi dahil sa init non dahil sa kilig. Napangiti ako at napahawak sa labi ko bago napailing. Iba talaga ang tama ko sa kanya. It's also unbreakable.

Inumpisahan ko na yung trabaho ko. Pero sa bawat paglipas ng oras ay lalong bumibigat ang pakiramdam ko. Napabanghi ako, napasimangot ako at pinunasan ang ilong ko. Napadukmo ako sa lamesa ko dahil sa sakit ng ulo. Ang hirap magtrabaho kapag ganito ang pakiramdam.

"Oh my!!! Ruth are you Alright? Huh, darling?" malambing na sabi ni Tita Shai na hindi ko man namalayan na nakarating na pala. Napasulyap ako sa orasan, maglulunch na pala. Hindi ko man namalayan ang oras.

Umupo ako ng maayos. "A-Ayos lang po ako, Tita." pilit akong ngumiti. Sumimangot sya sa akin parang hindi kumbinsado sa sagot ko. Napa atras ako ng lumapit sya sa akin, pero sinamaan nya ako ng tingin kaya wala akong nagawa ng hamawakan nya ako sa noo.

"Oh my Ruth! You are sick! Oh gash!" gulat nyang sabi sa akin. Napapikit ako. Natuluyan na, paulan pa more. Bakit kase hindi ako nakapagdala ng payong kahapon? "Ashht! Bakit ka ba pinagtratrabaho ni Zeth? May sakit ka oh?"

Napatayo ako ng makita kong pumasok si Tita Shai kaya natataranta ko syang sinundan. "Tita hindi nya po ala---" pigil ko sa kanya pero sinigawan na nya si Boss.

"Ikaw na bata ka!" galit nitong sigaw at hinampas ang anak, nagtatakang napatingin naman si Boss sa ina. "How can you be heartless to Ruth? Huh? She is sick, still you let her work? Oh my--" pagsesermon ni Tita Shai, pero natigil yon ng gulat na sumigaw si Boss.

"What!? Mom, she's sick!?" gulat na tanong nito sa ina at nanlalaki ang matang tinignan nya ako. Napaatras pa ako ng natataranta syang hawakan ako sa noo. "Oh Shit." mahinang mura nya pero narinig yon ni Tita.

"Oh yes! You are Shit because you let---" napatigil ulit sa pagsasalita si Tita ng napahiyaw ako ng bigla akong binuhat ni Boss. "Hey! Saan mo sya idadala?" natatarantang tanong nito habang hinahabol kami.

"Boss?" gulat kong tanong sa kanya habang seryoso syang nakatingin sa numero sa taas ng elevator. Pero natahimik ako ng binigyan ako ng matalim na tingin. Napalabi ako at tumahimik. He's mad and pissed. I'm dead.

Itutuloy....

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

I

Wish

You

Will

Share

Comment

Follow

And

Vote

Happy day!

Bye ♥~