My Boss

Chapter 32

Ruth

Napakunot ang noo ko ng dumapo ang tingin ko sa bagay na nasa ibabaw ng lamesa ko. It's a bouquet of red roses with note, coffee and piece of cake. I opened the note attached to it.

Good Morning Beautiful!

A beautiful day to start. Don't forget to eat the cake an coffee i bougth, to have energy to work. I love you, so don't stress your self 'kay?

Loving future husband ♥

Iraise my eye brow after i read the note. Confident ng pagkasabi nung future husband. Sino ba to? Pa mysterious? 20-first century na uy! This thing is so "laos". People slash men are directly now. What happened to this man? Anong pakulo to? I can't say who is it. Sino namang magtagangka?

V? I don't think so. He is playful boy but he won't do this. Zeth? Lalong hindi. Already taken. Who is it? O baka naman naligaw? Right! Naligaw lang. Pero kinabukasan meron na namang rosas at pagkain sa table ko. To my curiosity. Tumayo ako at lumabas. I breath in and out before speaking.

"Ze-- I mean Mr. Francon. Did you saw who put that things in my table?" i ask. Nakahalukipkip ako habang nakaturo sa office ko. Sinulyapan nya ito at nagkibit balikat.

"No, Ma'am. Pagkarating ko po dito. Nandyan na yan." sabi nya naman. Nagbugtong hininga ako bago umalis sa harap nya at pabagsak na umupo sa swivel chair.  Who is it?

Sa araw araw hindi tumigil ang paglalagay ng kung sino sa table ko. Hindi kaya sya nagaalala na magkaroon ako ng acid sa ginagawa nya? Araw araw coffee or milktea. Nang makaligtaan kong kainin ang binibigay nito, pinagsabihan pa ako. Akala mo alam na alam nito kung kinakain ko ba yung binibigay nya or hindi. I doubt Zeth but it's impossible. He's taken, and he won't do that if has someone.

When i check the CCTV footage. I just saw the delivery man who brings the things giving Mr. Admirer. It's so clinch! Parang high school days ang trip. Ngayon sinadya kong maagang pumasok para abangan ang delivery man pumasok at makumpronta ko ito. Every day i'm getting desperate to know who is it. He's giving me a hard time.

"Sinong nagpapadala?" i ask directly to the delivery man. Nakahalukipkip ako at nakataas ang kilay para matakot naman ng konti. Pero parang wala lang ito.

"Sorry po Ma'am. Confidencial po. Hindi ko po pwedeng sabihin." nakayukong sabi naman nito. Nagbugtong hininga ako bago tinanggap yung roses at pagkain, pinirmahan na rin yung documents na pinapapirmahan.

I started at the roses and note in my table. "Who are you? Bakit hindi ka magpakita? Huwag ka ngang torpe! I'm getting curious about you now! Argghh!" inis kong sabi aa hangin na akala mo naman maririnig ako ng nagbibigay nun sa akin. Baka lang naman. Na alam ngang kung kinain ko yung binibigay o hindi. Hindi pa ako maririnig?

"Excuse me?" inis akong lumingon kay Zeth na nakasilip sa akin. Worry is visible to his face. "Are you okay?" i calm myself and sat properly.

"Don't worry. I am. Thank you." sabi ko at umiwas ng tingin sa kanya. Tanga mo Ruth! Muntik ko ng makalimutan na nasa labas lang pala si Zeth. Dumb! Arghh.

I smiled widely as i saw Tita Shai smilling too. Tumayo ako at sinalubong sya ng yakap. I chuckled when i hear her exclaimed. Even stress for thinking who is the admirer, i'm happy to meet Tita Shai. It's been a long time.

"Wahhh! I miss you Ruthy!!" she happily said. Napangiwi nalang ako at naghingi ng paumanhin sa mga tao na nasa resto. Umupo na kami ni Tita Shai at tumabi pa talaga sya sa akin. Nakahawak rin sya sa braso ko na para bang ayaw nya akong mawala.