Perestiş

YANGIN

Azer hızla ilerledi ve arabanın kapısını yerinden söker gibi açtı. Karaca peşinden koşuyordu ama yetişememişti. Ceylan şok geçirirken, Azer, Murat'ı yakasından tuttu ve arabanın dışına savurdu. Her şey çok hızlı gelişmişti. Karaca çığlık attı ve Azeri durdurmak için yanına koştu. Muratın üzerine atlamıştı. Hem yumruk atıyor hem boğazını sıkıyordu.

"Azer! Azer bırak! Bırak!"

Ceylan ve Karaca onu durdurmaya çalışıyordu ama başaramıyorlardı. Azer delirmişti. Murat'ı öldürecekti. Yumruklarını peş peşe indiriyordu. Karaca ve Ceylan birlikte kollarına asıldılar. Bir süre sonra geri çekilmişti. Azer çekilince Murat derin nefesler aldı ve sürünerek uzaklaştı.

"Bırakın! Bırakın geberticem bu piçi! Ulan yavşak! Ulan sikik! Ben sana kardeşimden uzak duracaksın demedim mi?!!"

"Abi ben çok seviyrüm Ceylanı! Nasıl uzak durayım?!! Senin yengemi sevdiğin kadar seviyorum!"

"Lan kes!! Yürek mi yedin olum sen! Sen kimsin de bizim kara sevdamızla, senin kıytırık aşkını kıyaslıyon sokuk. Zürriyetini sikerim senin!!"

Azer, Karaca ve Ceylan'ın elinden kurtuldu ve Murat'a tekme atıp düşürdü. Tekrar boğazına yapışmaya çalışınca Karaca koluna yapıştı. Spor yaparken onun gösterdiği gibi kollarına arkadan kelepçe yaptı. Öldürecekti çocuğu. Buna izin veremezdi. Murat'ı zerre düşünmüyordu. Tek düşündüğü Azer'di. Kolllarını kurmak için debelenmeye başladı. En sonunda birini kurtardı.

"Dur artık Azer!"

"Bırak Karaca! Yaklaşmayın siz! Allahıma geberticem bu yavşağı."

Azer'in eli silahına gidince Karaca ondan önce davrandı ve silahı belinden çıkardı. Burada, bu şekilde katil olmayacaktı. Silahı Ceylan'a doğru attı. Ceylan çığlıklar içinde izliyordu. Abisini durdurmak için hamle yapamıyordu. Karaca silahı atarken Azer elinden kurtuldu ve Murat'a sağlam bir yumruk geçirdi. Yere düşünce tekme savurdu. Sonra eğildi ve yumruk attı.

Murat hızlı bir hamleyle Azerin elinden kurtuldu. Ayağa kalktı ve karşısına dikildi. Canına susamıştı. Azer hemen ayağa kalktı. Karaca onun koluna asıldı. Ceylan'da diğer koluna yapışmıştı ama hala zapt edemiyorlardı. Azer küfür ederek kurtulmaya çalışıyordu.

"Çok sevüyüm abi ben onu! Beni öldürsen de bu değişmez!!"

"Lan sus sus! Sikerim lan seni!"

"Yapma abi! Senin yengem için neler yaptığını bütün Adana bilüyür!"

"Hee benim nasıl bir manyak olduğumu da bilüyürlar ha Murat!! Ben Karaca için bütün Bizans'ı karşıma aldım. Hepsiyle savaştım!! Sen ne yaptın Ceylan için amına kodum yavşağı?!!"

"Benimde karşımda koskoca Azer Kurtuluş var! Adana'nın kralı! Yetmez mi?!!"

"Yetmez ulan piç! Sen savaş görmedin! Ama göreceksin! Ben sana gösterecem savaşı! Bırakın lan!!"

Karaca en sonunda Azerin önüne geçti. Ellerini onun göğsüne koyup engellemeye çalıştı. Durması gerekiyordu.

"Murat! Git hadi! Kaçsana be mal herif!! Parçalayacak seni!!"

Murat onu duyunca hızla arabasına bindi. Arabayı çalıştırırken onlara bakıyordu. Azer her an tekrar saldırabilirdi. Murat gidince Azer öfkeli gözlerle Ceylan'a baktı. Karaca hemen kendini Ceylan'a siper etti. Azer bu öfkeyle yanlış bir şey yapabilirdi.

"Sevgilim yalvarırım sakinleş..."

"Seninle işim bitmedi Ceylan hanım!! Gecenin bir yarısı o piçle ne yaptığını açıklayacaksın!! Yürü lan eve! Yürü!!"