The Undestined Love

Chapter 28

"Kenzo...." Pagtawag ko sa kaniya nang lumabas kami ng hotel. Nanatiling hawak hawak niya ang kamay ko. "S-Saan tayo pupunta?"

Pero hindi niya ako sinagot, Sa halip ay tinapunan niya lamang akong seryosong tingin. Wala naman akong nagawa at nagpahila na lamang sa kaniya.

Ngayon ko lamang napagmasdan kung gaano kaganda ang resort na ito,y Kahit madilim na ay may mga iba't iba kulay nakalagay sa bawat puno. May mga duyan na nakakabit roon, May mga tao rin nanagcacamp fire.

Tumigil sa paglalakad si Kenzo at umupo sa tabi ng dagat, Sa buhangin. Nanatiling hawak niya ang kamay ko habang pinagmamasdan ang hampas ng alon.

"Anong ginagawa natin dito? Bakit mo ko dinala rito?" I asked, Lumingon siya sa akin nang malamig ang tingin.

"Sino ang naglitas sa akin kagabi?" Bigla ay tanong niya habang nilalaeo ang mga buhangin.

"Si trevor, I called him." I lied, Ayokong sirain ang pangako ko kay Rafael, Sigurado akong may malalim na dahilan iyon.

"Okay."

"May sasabihin ka pa ba?"

"May kailangan ba akong sabihin?"

I smiled. "Pasok na ako, Gusto ko na magpahinga." Pinagpaggan ko ang mga kamay ko at akmang tatayo na ng bigla pa siyang nagsalita.

"Are you playing with my feelings?" He said. He glanced at me, May namumuong luha sa mga mata niya.

Inis niyang tinanggal ang necktie niya at Iniwang bukas ang tatlong butones ng polo niya. Malakas ang hangin kaya nililipad ang bagsak niyang mga buhok, ganoon rin ang suot niya polo.

"Ano bang sinasabi mo?" I sighed, Niyakap ko ang sarili ko dahil nilalamig ako. "Sayo ko nga dapat tanungin yan, Ikaw itong pagkatapos umamin bigla bigla na lang magbabago."

"Ang ayoko sa lahat ay iyong pinaglalaruan ako." Tumawa siya pero halatang peke iyon. "I love you, My kenzo huh?" He mocked.

"Kung wala kang matinong sasabihin, Aalis na ako." Matigas kong sabi.

"Narinig ko, xyrene..." Tumigil siya sa pagsasalita at yumuko, Nakita kong pinunasan niya ang mga luha niya. "N-Narinig ko ang usapan niyo ni Trevor..."

Napalunok naman akong tumingin sa kaniya, Inalala ko ang usapan namin kanina sa sasakyan.

"How about you? Do you like the man beside me?" He smirked.

Napalunok naman ako at tumingin sa katabi niyang si Kenzo. "W-What? No!" I said, Ayokong malaman niya kasi hindi niya ako titigilan kaasar. Mabuti pang ako muna ang nakakaalam ng feelings ko.

"You like him." He said again.

"I don't like Kenzo." I sarcastically said. "And why would I like him?" Pagsisinungaling ko ulit.

"Okay, If you say so." He laughed.

"Kenzo....." I tried to hold his hand pero agad niyang inilayo iyon. "Mali ka, Hindi ganoon ang ibig kong sabihin."

"Anong ibig mong sabihin sa 'I don't like Kenzo, And why would I liked him'?" He laughed with a tears on his eyes.

"Let me explain please?" Pagmamakaawa ko.

"Sino sa kanilang dalawa ang gusto mo?" He said and looked at me, pilit siyang ngumigiti. "Matthias o Julian?"

"Kenzo...."

"Yung mga sinabi mo kanina.." Namamaos niya sabi at panay ang iwas ng tingin sakin. "Nawalan ako ng ganang lumaban.."

"Zaffiro please.." Umiiyak kong sabi.