Chapter 32

46 23 0
                                    

"He is alive."

Muling pumasok sa isipan ko ang sinabi ng lalaki kanina, Nang dumating si Matthias ay bigla na lamang siya tumakbo kaya hindi ko na siya natanong pa.

Jesus, What's happening?

Kung buhay ang ama niya ay sino kaya iyon? Maya kaya ba ito o wala? Bakit hindi niya pinanindinggan si Kenzo? Gosh! This is driving me crazy.

"Hey, Are you okay?" Biglang tanong ni Matthias, Kagagaling niya lamang sa sasakyan niya dahil may kukuhanin raw siya.

"Yeah, I'm fine." Iniabot niya sa akin ang starbucks coffee. Nakatayo lamang ako habang pinagmamasdan ang alon ng dagat.

"Hindi ko akalain na dito mo ako dadalhin.." Inilibot niya ang paningin niya, Nasa tabing dagat kami kung saan ko hinalikan si kenzo. "Ang akala ko ay sa restaurant dahil roon karaniwang nagdedate diba?" He laughed.

"Actully, This is not a date." Nauutal kong tugon.

"Then,What is this?" He smiled.

"I heard kanina na magiging doctor ka na?" Pag-iiba ko ng usapan.

He slightly nodedd. "Last semester na ito, Next year magiging official na."

"That's good, Hindi mo na kailangang magpanggap na doctor." I laughed, Inalala ko ang unang beses naming pagkikita.

"Well, Yeah." He laughed, Sumimsim siya ng kape. "How about you? Saan ka magcocollege?"

"In manila." I said.

"Mukhang magkikita tayo roon, May hospital rin kami sa Manila. I will stay there." He said.

"Bakit hindi rito?"

"Dahil naroroon ka."

"I have to tell you something." Napalunok ako.

"Spill the tea." He laughed.

"I have a friend, She have a suitor. A very kind man but despite of all his perpefertions my friend doesn't like him..." I looked at the sea. "Do you think the man will get mad kapag nalaman niya hindi niya ito gusto?" I said and looked at him.

He was wearing a Black longsleeve polo and a black jeans, Mukhang may pinuntahan pa siya bago magdinner. Medyo tumangkad rin siya mula noong huli naming pagkikita.

I sighed.

He smiled. "I didn't know anything, but I know one thing.."

I sighed. "What is it?

Matagal siyang natahimik habang nakatitig sa dagat, Nakailang buntong hininga siya bago magsalita muli.

"The friend is you and the kind man is me." He smiled but tears are falling on his face. "And I'm the suitor that you didn't like."

I cried. "I'm sorry Matthias."

Umiwas siya ng tingin sa akin. "I've been rejected many times. Many woman rejected my love.." Nauutal niyang sabi at patuloy parin ang pagluha. "But this time is the most painful because I loved you so much."

"I didn't mean it, Matthias. S-Sorry." I whispered.

"That night.." He closed his eyes. "I saw you kissing him but I acted like I didn't see anything because I don't want you to feel guilt."

"I'm sorry, Matt please don't get mad at me." Inabot ko ang kamay niya pero Inilayo niya iyon.

He laughed with a tears on his eyes. "I'm not mad, I'm hurt Xyrene."

"C-Can we still be friends?" I asked.

"Not this time. Promise I will try to forget my feelings for you and we can be a good friends. I have to go." Aalis na sana siya pero kinuha ko ang kamay niya dahilan para humarap siya sa akin.

The Undestined LoveWhere stories live. Discover now