The Undestined Love

Chapter 33

"Gabing gabi aalis ka." Inis kong sabi kay Trevor habang pinapalitan ang gulong niya, Nakasandal lamang siya roon sa kotse niya ag halatang malalim ang iniisip.

"Mahal mo ba talaga si Xyrene?" Tanong niya.

Tumawa naman ko. "Tss, Seryoso ako sa pinsan mo. Seryoso ako promise." Sagot ko sa kanya at Itinaas pa ang kamay ko sa kaniya.

"Kenzo." Pagtawag niya sa akin.

"Hmm?" Tanong ko, Tumayo ako at pinagpagan ang kamay ko. "Oh, Okay na. Saan nga pala punta mo?"

"M-Magkikita kami ni Coleen." Nauutal niyang tugon.

"Coleen?Pucha, Bakit Trevor? Alam ba 'to ni Raine?" Galit kong tugon.

He sighed. "Alam mo naman ang plano niya diba?"

Tumango naman ako. "Oo nga pala. Sasama ako sayo."

"Hindi na. Sigurado akong kasama niya si Abby baka malaman pa niya kung nasaan ka. Ayoko lang pati kayo ni Xyrene masira." Pagdepensa niya.

"Sinabi ko nanaman sa kaniya na hindi ko siya gusto. Bakit ba ang kulit niya?" Naiinis kong tanong.

"Tama, Bakit ba ang kulit nila?" He laughed, Kinuha niya ang susi ng kotse niya at sumakay na roon. "Alis na ako."

"Ingat." Tumango naman siya at pinaandar na ang sasakyan, bahagya naman akong lumayo para makaalis na siya.

Bakit hindi mo pa ako tinitigilan, Abby?

"Kenzo.." Pagtawag sa akin ng lalaki s likuran ko, Liningon ko agad siya.

"Ikaw pala yan." Ngumiti ako pero nagulat ako nang makitang walang taklob ang mukha niya, Naka puting shirt at itim na pantalon ito. "Pucha! Bakit wala kang hoodie!?" Gulat kong sabi at hinila siya sa likod ng mga sasakyan.

"I forgot." He said, Hinubad ko naman agad ang hoodie jacket ko at Isinuot iyon sa kaniya.

"Alam na ni Lola leah na nandito ka?" Tanong ko, Palinga linga rin ako sa paligid dahil baka may makakita sa kaniya.

"I texted her, Actually papunta na ako sa room niya." Sagot niya.

"Gusto mo samahan kita?" Tanong ko.

Umiling naman siya. "Kaya ko, Pwede ko bang malaman kung anong number ng room ni Xyrene?"

I nodedd. "May nakalagay na pangalan niya roon, same floor with Lola leah."

Hinawakan niya ang balikat ko. "Thank you, Kenzo."

"Basta para sa kaniya." I smiled, Pinanood ko muna siyang pumasok sa loob ng hotel bago ko muling balikan si Xyrene.

"Sorry for lying xyrene..." I whispered and looked at him, nakapasok na siya roon. "I just want him to be safe."

I took a deep breath. Pumunta na ako sa lugar kung saan sila naguusap, Naroroon parin sila. Gusto ko ng takbuhin si Xyrene nang makitang umiiyak ito pero pinigilan ko ang sarili ko.

Umupo ako sa duyan kung saan maririnig at makikita ko sila, Sa pwesto kung saan hindi nila ako makikita.

"C-Can we still be friends?" Tanong ni Xyrene na umiiyak parin.

"Not this time. Promise I will try to forget my feelings for you and we can be a gopd friends. I have to go."  Sagot ni Matthias pero hinwakan ni Xyrene ang kamay nito.

"I'm sorry.."

Tangina, Nagseselos ako.

Iniwas ko naman ang tingin ko sa kanila, pero natanaw ko ang isang pamilyar na lalaki. It was Julian, Kagaya ko ay pinanonood niya rin ang dalawa. Ngumisi pa siya bago tumalikod at umalis.