Chastening Solecism

Special Chapter

Author's Note: Ito na po ang ikahuling bahagi ng Endless Aversion. Maraming salamat sa taos-pusong paglalaan ng oras na mabasa at subaybayan ang journey ni Fate Christellene at Gem Jiovanson.

Sa totoo lang, isa rin ang couple na ito sa mga characters na sobrang napamahal sa akin. Although, I have undergone a slight editing this current year 2020, the pure gist and lessons of the story are still in tact. To all of you who have made it until here, thank you so much for everything. Sana ay may mga natutunan kaayo mula dito na maaari niyong maisabuhay sa totoong kwento ng buhay niyo.

A piece of advice: never lose hope in love and have faith all the time. Be patient and learn the art of waiting. Love will blossom and find you when you learn how to trust your destiny. For short, be a precious gem to your own fate.

This special chapter is also included in Endless Euphoria, the fourth installation of Endless Series. Thank you so much, readers. See you on my other stories!

PS: Patawad sa mataas na wordcount. Sobrang naimmerse lang po talaga ako sa relationship ng Fate-Gem couple. (:

*******

FATE CHRISTELLENE ARENA'S POINT OF VIEW

TWO YEARS LATER

"This is one of the deluxe cuisines in North Carolina prepared on bachelor occassions and sumptuous celebrations. The Shrimp Creole, Hoppin' John and Sloppy Joe Sandwish with Appleslaw side dish were finestly compounded during summer season and on or before the Christmas holidays."

Matuwid na pagpapakilala ko sa mga dishes na nasa aking harapan. Rinig na rinig ko ang tunog ng stilletos ng isang high-class na client na nasa harap ko ngayon at masusing sinuri ng kaniyang mga mata ang mga dishes na nakalapag sa presentation table. Ganoon rin ang ginawa ng mga Europian executive chefs ng Royal Queens Culinary na halatang propesyunal ang mga tindig, galaw at pananalita. Ilang sandali pa nang pinatikman nila sa kasamang Demi chef ang mga luto namin. Napansin kong nagtatanguan at nag-uusap sila gamit ang British accent kaya bahagya kong napaangat ang aking gilid ko. Batid ko sa mga oras na ito na nagustuhan nila ang latest dishes ng Brittania.

Tumagal ng isang oras ang presentation kung kaya agad akong napasalampak sa sofa ng office ni Tita at tinanggal ang chef hat ko. Ramdam ko na ang panghihina at pagod ng katawan ko kaya napasandal ako sa sofa at ipinikit ang aking mga mata. Naramdaman kong bumukas ang pinto ng office kaya napamulat ako ng mga mata at napalingon doon.

"Thank you so much for your presentation, Christellene. I'm so glad that you evenly made it well again. It is nearly as better as achieving your Michelin Star this year."

Nakangiting bati sa akin ni Tita Selene. Hindi na bago sa akin ang mga umuulang papuri ni Tita kahit pa man noong bagong sampa pa lang ako dito sa Brittania. Hinangaan niya na agad ang abilidad at talentong ipinamamalas ko sa pagluluto hanggang sa culinary presentations. Palagi akong sinasabihan ni Tita na may tsansang makakasali ako sa mapaparangalan ng Michelin star kahit alam ko namang sa mga executive chefs lang iyon kadalasang nangyayari.

"I'm greatly honored, Tita Selene. I always know that I could possibly accomplish everything with your support and guidance all the time. By the way Tita, have you eaten your lunch already?"

Tanong ko 'saka tumayo. Kinuha ko ang aking Saint Laurencé Bag na nasa gilid at napatingin ako sa wristwatch. Napagtanto kong oras na nang tanghalian pero nawala na iyon sa isip ko kanina lalo na at kagagaling ko pa lang sa isang difficult-to-believe successful presentations sa mga Europian clients.